veel liefdesverdriet en depressie

  • francy

    Ik zit al meer dan een jaar met een grote depressie na een afgewezen liefde voor een jongeman van 38 jaar.

    Ik heb hem leren kennen in een tankstation van een vriendin. (Hij was alle keren dat ik daar ging aanwezig).

    Hij begon via een vriend (de man van mijn vriendin) zijn nummer te geven om met mij in contact te komen. Om me beter te leren kennen en vond hem al knap en sympathiek.

    Hij wou gewoon “vrienden” zijn.We begonnen elkaar in zijn huis te zien. Eerst massage en dan seks na een maand of twee.

    Ik begon al gevoelens te krijgen voor hem, maar hij zei dat het niet wederzijds was. Maar elke week wou hij seks met me. Maar omdat ik verliefd was op hem, ging ik altijd bij hem.

    Ik voelde me goed bij hem. . We zijn alleen twee keren weggeweest, alleen om te gaan zwemmen. Nooit op date geweest.

    Totdat hij op het eind niks van zich liet horen. Hij wou met mij niet meer naar bed gaan. Ik belde hem en smste hem constant. Hij kon het niet meer aan en is naar de politie gegaan.

    Om me aan te klagen wegens stalking. Ik was er niet goed van. En nog altijd niet.

    Ik ben nog altijd gek op hem. Hij vertelde altijd zijn problemen over zijn auto (jaloersheid van sommige mensen), over zijn moeder (dat zij alleen zijn moeder is), blablabla. En ik aan het troosten.

    Wat goed dat ik geen officiële pv heb gekregen, want woon nog bij mijn ouders. Ze weten er nog niks van, alleen mijn zussen en een paar vrienden van me.

    Een goed maand geleden heb ik ontdekt (op straat bij de verkeerslichten in zijn auto) dat er een meisje bij hem zat. En ik dacht: Hij heeft een relatie.

    Hij had al een paar relaties achter de rug. Zijn broer is jonger dan hem en is al getrouwd met twee kinderen.

    Hij is mij vergeten. Hij heeft me gebruikt als een hoer. Hij zegt van niet. Maar zo voel ik me. Voor hem had ik ook iemand leren kennen (een koerd) en we hadden eerst een paar dates en dan seks. Elke keer. Nu denk ik: zijn alle mannen zo? Willen ze me alleen hebben voor seks? Ben ik een gemakkelijke prooi?

    Nu is hij content omdat hij een relatie heeft met dat meisje. Heeft hij gewonnen?

    Sommigen (die vrouw van die tankstation) heb ik ook geen contact meer omdat ik iets verkeerds gezegd heb. Ze zei: Dat heb je zelf aangedaan. Ik zei tegen haar: Je ziet me komen omdat ik geld heb, iets dergelijks.

    Maar ik zei dat omdat ik jaloers ben op hun vriendschap. Maar dat zijn dingen die je zegt als je het niet meent. Nu mis ik haar ook.

    En ze wilt me niet vergeven. Nu gaat hij (rudi) bijna dagelijks in de tankstation te pronken over zijn relatie.

    Ik heb eerst gehuild. Ik wil nu wenen, maar kan niet. Omdat ik altijd denk het leven mij nog verrassingen biedt.

    Wat moet ik doen?

  • Mike

    Wat je moet doen?

    Dat doe je al denk ik.

    Rouw over je verlies, zoveel als je kunt. Huil en schreeuw je pijn eruit. Schrijf erover, praat erover en benoem de pijn.

    Maar daarna moet je een keuze maken om verder te gaan. En dat wat geweest is achter je te laten.

    Het lijkt alsof je nu iets verliest dat niet meer terugkomt, maar dat is niet zo.

    Het slechtste wat je kunt doen is voortdurend blijven terugblikken en jezelf zo gevangen houden.

    Ik kan je echt aanraden over je gevoelens te schrijven. Schrijf ze op, en als het kan, praat erover met iemand anders. Dan kun je het verwerken en dan komt de rust vanzelf weer terug.

    Sterkte.