Hej,

Ik ben een meisje van 20jaar en heb al ondertussen bijna 3jaar een relatie met mijn vriend.

Ik ben echt ziekelijk jaloers. Als hij nog maar op facebook zit denk ik dat hij met een ander meisje zit te flirten.

Of als hij op een feestje tegen een meisje praat kook ik al vanbinnen. Wat je uiteraard zeer goed ziet aan mijn gezicht ook:(..

We zijn al eens een half jaar uit elkaar geweest omdat hij er niet meer tegenkon maar hij hielp me toen ook niet.

Nu is hij superlief en stuurt lieve smsjes en komt vaak bij mij. Ondanks dit alles hebben we 3 weken terug een serieuze ruzie gehad om iets banaals. We waren op een fuif en een meisje die hem kende kwam hem tegen en gaf hem een knuffel en zoen op de wang.

Plots schoot er iets door mijn hoofd en voor ik het wist lag het er uit: Wie is dat? Waarom moet zij jou een knuffel en zoen geen?? Wat eigenlijk doodnormaal is:(.

Hij is dit alles echt verschrikkelijk beu en heeft me al vele vele kansen gegeven:(. we hadden die avond ruzie buiten de feesttent en hij werd kwaad en wou praten in de auto maar ik was toen al terug gekalmeerd en wou gewoon terug naar binnen. toen had ik beter gewoon meegegaan naar de auto en was ik misschien nog gewoon blijven slapen bij hem:(.

Al zijn vrienden zijn toen nog buitengekomen mij moeten wegsleuren bij hem. Hij was mij verwijten naar mijn hoofd aan het smijten dat het niet meer normaal was. Maar zoiets doe je misschien uit wanhoop van de zoveelste keer ruzie? Hij wou me niet meer naar huis brengen, wou me nooit meer zien,… hij heeft me uiteindelijk toch naar huis gebracht maar ik wou niet vertrekken bij hem thuis met mijn auto. Hij is al iemand die niet mag opgesloten worden en ik verstikte hem dat het niet normaal was. Ik wist dat het niet goed was maar dacht enkel dat ik hem niet kwijt wou en wou alles eerst uitpraten:(.

Ik vertrouw hem langs geen kanten meer:( dit heeft ook deels te maken met gesprekken die ik toevallig las als zijn facebook nog aanstond dat hij precies aan het flirten was. Dan had ik ook eens uit een gesprek kunnen opmaken dat hij achter mijn rug was weggeweest. hij werd eerst zeer kwaad en heeft zelfs lichte kneuzing gehad aan zijn pols uit woede dat ik hem betrapt had. uiteindelijk leek het allemaal zo erg niet en was hij niet lang weggeweest.. Maar toch hij had gelogen maar heb dit achter me gelaten. ik heb al ietwat geleerd niet meer zo hard door te drammen.

Als ik nog maar zie dat hij met een meisje bevriend is op facebook kan ik al niet meer eten. Het is echt vreselijk:(.

Na die laatste ruzie op die fuif ben ik hulp gaan zoeken en tot nu toe ben ik nog intakegesprekken aan het doen met mijn psychologe. Het is een zeer lieve en ben blij dat ik hulp gaan zoeken ben.

Maar ik weet nog altijd niet hoe ik soms moet reageren:(. Daarvoor moet ik nog 2weken wachten..

Nu gisteren had ik ontdekt dat mijn vriend weer achter mijn rug was weggeweest en ik zag hem staan op foto's met 2 meisjes. Ik ben echt rustig gebleven en heb em eerst zelf de kans gegeven om eerlijk te zijn wat hij dus niet was hij wist zogezegd van niets. toen ik het toonde was het zogezegd van een andere keer waar ik wel zou bijgeweest zijn. Vandaag heb ik dan ontdekt dat het dus wel degelijk vorig weekend was en dat hij weer in mijn gezicht zat te liegen:(.

Ik versta dat hij een enorme schrik heeft maar om daarvoor telkens te liegen? en nu is het allemaal uitgedraaid op het feit dat hij niet meer weet wat hij met mij moet doen. Ik denk dat het hier weer eens definitief zal eindigen. die psycholoog vind hij maar bullshit en zegt dat ik het toch telkens weer opnieuw zal doen. Hij laat al de ganse dag niets meer horen. Ik ben bang, teleurgesteld en zo beu dat dit telkens weer gebeurd:(. Ik wil dat het stopt vroeger hadden wij zo'n mooie tijd samen:(. en nu voel ik mij slecht en niet mijzelf:(.

Is er nog iemand die hier last mee heeft en soms weet hoe ik dit moet aanpakken:(?