Hallo iedereen,
Ik heb sinds mijn 17e geen contact meer met mijn moeder omdat ze mijn leven zuur maakte door leugens over me te verzinnen.
Zelf ontkent ze dat ze ook maar enige psychische problemen heeft. Toen ik 14 was werd ik uit huis geplaatst omdat het thuis niet goed ging. Ik ging puberen en werd daardoor opstandig door haar gedrag. Ze vondt het heerlijk om te vernederen bij andere en genoot daar van. Ik werd steeds onzekerder en we kregen hierdoor vaker ruzie, vooral omdat ik op een leeftijd kwam dat ik het besef kreeg dat wat mijn moeder deed niet juist was.
Haar manier met omgaan met mij was schreeuwen, beschuldigen, vernederen en kleineren. Ik was doodsbang voor mijn moeder, laat staan dat ik haar ooit fysiek of emotioneel iets zou aan doen.
Om mij uit huis te krijgen heeft ze de meest erge leugens verzonnen die ik haar nooit zal vergeven. Deze leugens heeft ze tegen de desbetreffende instantie verteld en mijn familie.
Ze vertelde dat ik haar had bedreigd met een mes, dat ik op zomerkamp had gezegd dat ik thuis misbruikt werd, dat ik tegen de buurvrouw had verteld wat er thuis aan de hand was en ze wilde me de komende maanden niet meer in de buurt van haar huis hebben omdat ze naar eigen zeggen bang voor me was.
Als klap op de vuurpijl vertelde ze ook dat ze vondt dat ik op mijn vader leek, dat ik agressieve trekjes had en dat ze alles van mijn vader in mij herkende en daarom bang voor me was.
Ik heb dit met open mond aangehoord maar ik heb niks gezegd, want wie gelooft er nou een jongeren die uit huis geplaatst wordt…
Ook vertelde ze dat mijn oma psychotisch was en in een psychiatrische inrichting zit (dat is niet waar, mijn oma is dement, meer niet) en dat mijn stiefvader homo is en daarom van hem gescheiden is (weer een verschrikkelijke leugen).
Nadat ik uit huis was geplaatst mocht ik een weekendje bij haar logeren, dat was helemaal goed gegaan! Vervolgens hoor ik dat mijn moeder had geklaagd dat ze onrustig had geslapen omdat ze bang voor me was ?!
Ze heeft mijn hele familie tegen mij opgestookt, niemand geloofd me en ik kan niet meer langer in deze leugen leven, ik weet me geen raad hoe ik aan iedereen kan bewijzen dat ze liegt.
Ik ben sinds ik uit huis ben volledig alleenstaand, mijn familie zoekt geen contact met me en als ik ze toevoeg op facebook wordt ik geweigerd. Toen ik vorig jaar een poging waagde op hyves om mijn tante een bericht te sturen werd ik compleet genegeerd.
Ik voel me in de steek gelaten en deze leugens achtervolgen mij dag en nacht, ik weet niet wat ik moet doen om te kunnen accepteren dat er nooit iemand zal zijn die mij gelooft en dat ik nooit familie zal hebben in mijn leven.
Is mijn moeder een patologische leugenaar?