ik
Dat noemt men “luiheid”.
En dat is jouw keuze. En verantwoordelijkheid.
Helaas geeft het uwv je zoveel ruimte dat je je hierin kan nestelen, en je kan koesteren.
Totdat het van kwaad tot erger wordt.
Ik ben zelf ontslagen geweest. En na anderhalf jaar thuiszitten, was ik mezelf spuugzat. Ik heb een kennis gevraagd me een schop onder m'n kont te geven.
Dat heeft geresulteerd in weer halve dagen aan de arbeid en daarbij een avond en middag vrijwilligerswerk.
Het heeft me enorm goed gedaan, dan kan ik je wel vertellen.
Luiheid lijkt makkelijk en prettig, maar uiteindelijk kost het je alles: je sociale leven, je inkomsten, je zelfvertrouwen, je gevoel van eigenwaarde, je talenten etc etc.
Aan jou de keuze: wat ga je morgen doen?
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?