Relatiecrisis?

• 

  kesje

  11-02-2012 22:17

  Ik heb nu twee jaar een relatie met mijn vriend. Onze relatie kenmerkt zich door veel ergenissen en irritaties. Ik ben 28 jaar oud, hij is 24 jaar oud en we wonen samen. Onze ergernissen en irritaties mondt vaak uit tot discussies waarbij hij al uit voorbaat zegt: ‘we komen er toch niet uit’ ‘wij zijn totaal verschillend’.

  Tot twee jaar terug was ik erg ambitieus. Ik wilde carrière maken in een bepaalde branche, als het even kon werkte ik 24/7 . Ik miste alleen een ‘soulmate’. Ik val op mannen en het was toen der tijd lastig om een ‘soulmate’ te vinden die niet alleen uit is op sex. Al jaren had ik per e-mail en msn contact met mijn vriend. Uiteindelijk hebben we twee jaar geleden gedate en daaruit voort vloeide al vrij snel een relatie.

  Vanaf dat moment heb ik letterlijk alles laten vallen. Ik ging compleet voor onze relatie en ik cijferde me weg. Hij kwam al snel bij me inwonen en het voelde voor beiden goed. Hij verliet ‘letterlijk’ zijn vrienden en familie uit een bepaalde plaats om bij me in te komen wonen. Hij kende hier niemand, dus het was voor hem ook niet makkelijk. Gelukkig zit hij op school en ik heb hem geholpen aan een weekend baan waar hij de weekenden werkt.

  Als snel kwamen de eerste irritaties. Ik probeer vaak met hem te converseren maar dat kapt hij vrij snel af. Zodra ik te persoonlijk word dan eindigt het gesprek in ruzie. Er zijn een aantal onderwerpen waar we samen gewoon nooit uitkomen:

  - Vrijheid

  Hij vindt dat hij in onze relatie geremd wordt op zijn vrijheid. Volgens hem reageer ik nooit leuk als hij iets met collega's wil gaan doen. Wanneer een collega om 18:00 zegt zullen we wat gaan eten in de stad, dan vindt hij het vervelend om mij te moeten bellen omdat ik dan al met het eten klaar sta;

  Ik heb het afgelopen jaar een financieel zwaar jaar gehad. Helaas viel dit samen in onze relatie. Ik kon daardoor in de weekenden niet veel doen. Thuis blijven was vaak de enige optie. Het lukte me maar net om de hypoheek te betalen. Wanneer hij besloot om met zijn collega's te gaan eten, dan viel mij dat soms wel zwaar. Het kwam er vaak in mijn ‘gevoel’ op neer dat hij wel de leuke dingen kon doen en ik niet. Hij betaald mij wel per maand maar staat niet in evenredigheid tot de kosten die ik betaal.

  Wanneer hij dan weg wilde gaan, reageerde ik niet leuk en bot. Waardoor hij een ‘afspraak’ vaak anders verbloemde dan dat het is. Hij communiceerde niet helemaal duidelijk meer omdat hij ‘bang’ was voor mijn reactie. Mee naar collega's neemt hij me niet meer, want hij vindt dat we twee gescheiden levens moeten kunnen hebben. Hij zijn ‘ding’ en ik mijn ‘ding’. Omdat ik voor hem ben gegaan en hem heb geholpen ben ik in een soort van ‘vader’ rol terecht gekomen waarin ik hem heb geholpen en mijn totaal heb weggecijferd. Ik ben voor hem gaan leveren.

  - Financieel

  Hij consumeert graag en veel. Geeft veel geld uit aan kleding. Ik vind soms te veel. Wanneer hij mij betaald heeft , dan is het geld wat overblijft voor hem en daar heb ik verder, vind ik, niet veel meer over te vertellen. Alleen soms maak ik me, met betrekking op toekomst best wel zorgen over. Er valt hierover met hem niet over te praten.

  - Uitgaan

  Op de zaterdagavonden mist hij het uitgaan en plezier. Ik vind het vaak gezellig om thuis op de bank telvisie te kijken of naar een film te gaan. Voor mij hoeft al dat uitgaan niet meer perse. Het is dus weleens voorgekomen dat hij uitging met vrienden in Amsterdam. Op de 1 of andere manier vertrouw ik hem dan niet en voel ik me eenzaam, eenzaam in mijn relatie.

  Afgelopen maand is onze relatie ‘even’ uit geweest. Hij twijfelt over onze relatie omdat hij nooit heeft geleerd hoe het is om voor jezelf te zorgen. Hij had het plan gevat om een woning voor zichzelf te zoeken, zodat hij financieel kan leren om op eigen benen te staan. Dit is totaal niet hoe ik een relatie zag, ik wilde graag wat opbouwen en deze maand zou ik eindelijk na dat vreselijke jaar uit mijn schulden zijn!

  Inmiddels zijn we weer bij elkaar. Hij miste mij en ik miste hem. We moeten allebei veranderen, ik moet hem misschien meer die vrijheid geven en met mijn eigen vrienden weggaan. Die zijn alleen ouder en niet meer zo van het uitgaan. Hij gaat nu meer zijn eigen gang met collega's. Ik merk dat die collega's een slechte invloed op hem hebben en daar maak ik me zorgen over. Dat merkt en voelt hij. Waardoor we weer discussies krijgen.

  We horen bij elkaar en willen graag bij elkaar zijn maar het gaat vroeg of laat ook weer mis. Wat doe ik fout? Wie heeft tips?

  Rapporteren
• 

  Psycholoog Mirella Brok

  12-02-2012 10:51

  Beste Kesje,

  Het spijt me te lezen dat je relatie op dit moment ergernissen en irritaties kent.

  Je sluit je mail af met de vragen: Wat doe ik fout? Wie heeft tips?

  Aangezien jij degene bent die mailt en vragen stelt, zal ik in mijn reactie aan jou schrijven en niet aan jullie. Dat is oke. Ook wanneer alleen jij werkt aan jouw gedrag, zal je relatie veranderen. Groen en rood maken zwart. Verandert jouw gedrag van groen naar geel, maar blijft rood, wordt het eindresultaat oranje.

  Jij bent een groot onderdeel in de relatie en zal deze dus altijd beïnvloeden. Je wens om ergernissen en irritaties op te lossen liggen dus voor een groot deel besloten bij jezelf. Dat is mooi. Want a) je hebt invloed op jezelf, niet op een ander; b) om je gedrag te veranderen hoef jij jezelf niet op te offeren, integendeel.

  Wanneer ik je mail met voorbeelden lees, valt mij een discrepantie op in behoeften.

  Ieder mens heeft voor eigen zelfontwikkeling behoeften aan:

  - Intimiteit, positieve aandacht, samen zijn

  - Zeggenschap over eigen ruimte, oftewel ‘je eigen ding kunnen doen’ of ‘alleen zijn’

  - Zeggenschap over eigen gedachten, eigen gevoelens, eigen lichaam

  - Zeggenschap over een aantal eigendommen en taken waarvoor men eigen verantwoordelijkheid heeft, zonder bemoeienis anderen

  In het begin van een relatie lopen behoeften vaak gelijk op. Je bent verliefd, bent totaal gefocust op elkaar en elkaars behoeften, vergeeft elkaar sneller als er verschillen optreden, en de wereld is mooi. Naar mate de relatie zich vordert, zullen echter steeds meer verschillen ontstaan/zichtbaar worden.

  Dan zul je zien dat net wanneer de ene samen wil zijn, de ander alleen wil zijn en andersom. Meestal is er één die vaker alleen wil zijn dan de ander.

  Dan zul je zien dat hoe leuk het ook was dat je samen koken leuk vindt, het lastig is om deze taak tegelijk uit te voeren, omdat je beiden een eigen systeem hebt om te koken. Die gewoonte is zo vanzelfsprekend dat het irriteert als een ander het anders doet. Het is gewoonweg onbegrijpelijk!

  Dan zul je zien dat het uitgeven van geld toch heel anders kan zijn voor beide personen.

  Opdracht 1: Kijk eens naar jullie conflicten. Kijk per conflict bij welke behoefte ze thuis horen en waar jullie verschillen zitten. Kijk per conflict wat van jou is en wat van de ander is.

  Verschillen komen in allerlei verschillende vormen voor in iedere relatie. Bij mensen die hun relatie als gelukkig omschrijven, en bij mensen die hun relatie als ongelukkig omschrijven. Dus het geluk in een relatie hangt niet af van de ongelijkheid in behoeftes. Waar het verschil zit is de manier van communiceren over deze behoeften.

  Opdracht 2: Kijk eens naar jouw manier van communiceren.

  Wanneer jij behoefte hebt aan intimiteit of zeggenschap over eigendommen. Hoe communiceer je deze behoefte?

  Uit je mail maak ik op dat je zelf gefocust bent op jullie relatie (samen) en minder op jouw individuele behoeften (alleen). Daarnaast maak ik op dat je eigenlijk wel meer voor jezelf wilt hebben.

  Opdracht 3: Ga op zoek naar je eigen ding.

  Maak tijd voor jezelf. Ga op een rustige plek zitten (bad, bed, stoel, park) en zorg voor een rustige sfeer (zorg dat je alleen bent, dat er fijne geuren en geluiden je omringen). Sluit je ogen, leg je rechterhand op je hart en je linkerhand op je buik. Adem.

  Wanneer je rust voelt, vraag jezelf dan af: wat vind ik fijn om te doen voor mijzelf?

  Hulpvragen kunnen zijn: Wat deed ik voor mijn relatie waar ik nu geen tijd meer voor neem, maar wel mis? Wat deed ik als kind waardoor ik alle tijd vergat? Wat heb ik altijd al willen doen, maar nooit gedaan?

  Veranderen is voor ieder mens moeilijk. Het gaat met vallen en opstaan, en er gaan jaren overheen.

  Zoals met alles wat je leert, gaat dit niet in een keer. Het duurt jaren voordat je ergens echt goed in bent. In het begin voelt het waarschijnlijk nog raar en ongemakkelijk. Kijk eens naar je hanenpoten toen je leerde schrijven, en vergelijk dat met je handschrift van nu. Niemand kan in 1 dag duidelijk schrijven. En ik denk dat niemand in 1 dag duidelijk kan communiceren of een relatie krijgt zonder ergernissen en irritaties. Daar werk je aan.

  Geef jezelf en je partner de tijd om de tips eigen te maken. Wanneer je toch meer steun nodig hebt van buitenaf, kun je contact met me opnemen via mijn website www.psycholoogmirellabrok.nl en via http://nl.liquic.com/online

  Ik wens je veel succes met de opdrachten. Zou het leuk vinden als je dat wilt om later via mail nog eens te horen hoe het is gegaan: psycholoog@psycholoogmirellabrok.nl

  Warme groet,

  Mirella

  Rapporteren
• 

  MW

  28-02-2012 02:41

  Kesje,

  Lastig om op te reageren, want ik krijg verschillende indrukken als ik het lees. Het komt op mij over alsof je niet zo goed weet wat je nu kunt doen om je relatie te verbeteren en dat je daar ‘verward’ over bent.

  Je schrijft heel stellig dat jullie ‘bij elkaar horen’, maar dat doet niet ter zake. Als je niet bij elkaar past, kan dat problemen geven waar je mee moet dealen.

  Ik denk vooral dat je je moet realiseren dat jij en je vriend op bepaalde punten inderdaad heel erg verschillen en dat je vriend niet geheel bij machte zal zijn om zichzelf te zijn in een relatie die voor jou misschien ideaal is. Waarschijnlijk zal dat altijd wel in bepaalde mate zo blijven. Dat hoeft niet erg te zijn, maar dan moet je wel een midden zien te vinden(met degene met wie je een relatie hebt) om daar mee om te gaan. Daarnaast moet je het accepteren zonder er zelf ongelukkig van te worden. Uit je mail krijg ik een beetje de indruk dat je daar vooral verward over bent('Wat doe ik fout").

  Puur op wat ik lees….aan de ene kant lijkt het alsof je hem enorm wilt controleren terwijl je aan de andere kant behoorlijk over je heen laat lopen. Wellicht moet je proberen een ‘midden’ te vinden.

  Je vriend heeft gekozen om samen met je te wonen. Hij heeft dus verantwoordelijkheden naar jou toe. Het is onzin dat hij niet evenredig bijdraagt in kosten die gemaakt worden voor faciliteiten waar jullie beiden evenredig gebruik van maken. Hij heeft een ‘punt’ als hij zegt dat hij met zijn geld wil doen wat hij wil(hij werkt er tenslotte voor), maar hij dient gewoon zijn verantwoordelijkheden te nemen. Daar zou ik heel erg strict in zijn. Niet pamperen!

  Ik vind het een groot gevaar voor jullie relatie als hij niet met jou wilt praten of een gesprek afkapt. Hij zou geintereseerd moeten zijn in wat jou bezighoudt en wat jouw beleving is(zeker als het om een relatie gaat, waar hij, als het goed is, deel van uitmaakt). Daarvoor hoef je het niet eens met elkaar eens te zijn of te worden; je moet wel naar elkaar kunnen luisteren. Het zou hem moeten interesseren, raken dat jij niet altijd gelukkig wordt van de wijze waarop jullie relatie in elkaar steekt.

  Aan de andere kant:

  Dat jij alles opgeeft voor een relatie is jouw keuze geweest en duidelijk niet de zijne. Hij mag, naast zijn relatie met jou, gewoon zijn eigen leven leiden. Dat mag jij trouwens ook en dat moet je ook doen. Als jij tegen je vriend zegt dat ‘zijn vrienden een slechte invloed op hem hebben’, kan ik me voorstellen dat hij denkt: “Dat maak ik zelf wel uit”. Dat zal hij niet denken als die omgang met die vrienden een slechte invloed op jullie ‘relatie’ heeft en misschien is dat een constructievere vraag.

  Verder is het niet gezond dat je een soort ‘vaderfiguur’ voor hem bent. Een relatie tussen twee volwassen is gelijkwaardig. In de praktijk zal de een wat dominanter dan de ander zijn; dat hoeft niet ongezond te zijn. Maar als je omschrijft dat je een soort vader voor hem bent, dan is het misschien ook eens goed om te kijken naar wat de eigenlijke verstandhouding tussen jullie is.

  Wat dat ‘koken’ betreft….valt weinig over te zeggen. Als jij ‘verwacht’ dat hij elke dag om 18.00 uur samen met jou eet en hij soms met een collega wat gaat eten, dan kan dat betekenen dat je hem wat vrijer moet laten. Maar als het elke dag maar afwachten is of hij aanschuift, dan moeten jullie afspraken maken.

  Rapporteren
• 

  Onbekend100

  31-07-2012 19:11

  Klinkt als een bekend probleem, Saaiheid brengt dingen met zich mee als financieel moeilijk tijdelijk of alles op alles zetten om de rekeningente kunnen betalen. Je zou een kunnen proberen 1 keer in de maand samen wel weg te gaan en wel iets te leven, duidelijk moet zijn dat jullie er beide aan willen werken. En vergeet 1 ding niet: Het gras lijkt erbuiten groener dan dat het is.. Alles wel kunnen een paar maanden is leuk maar dan verlang je weer naar het geen wat jullie nu hebben…

  En iedereen heeft dit probleem soort of gelijk aan dat van jullie..

  Rapporteren