Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Jos Arnhem
Twee jaar geleden is mijn vriend/man plotseling overleden. Ik dacht het goed verwerkt te hebben maar kom erachter dat ik me steeds meer alleen begin te voelen. Begin van een depressie? Wie herkent dit?
Groeten,
Jos
Beste Jos,
Het spijt me te lezen dat je man zo plotseling is overleden. Twee jaar is nog kort geleden.
Uit het stukje dat je hierboven schrijft kan ik lastig opmaken hoe je rouwproces zich ontwikkelt.
Wellicht dat je met wat meer informatie over rouwen antwoord kunt geven op je eigen vraag. Als je wilt kun je eens kijken op: http://nl.liquic.com/articles/1013/rouwen_in_en_om_een_relatie.html
Hierin staat meer informatie beschreven over verschillende rouwfases. In het artikel gaan de voorbeelden meer over rouwen na het einde van een relatie in het algemeen. Toch zijn de fases in beide gevallen gelijk.
Als je eens meer wilt weten, kun je me een mailtje sturen op psycholoog@psycholoogmirellabrok.nl
Ik wens je veel sterkte.
Heel veel sterkte.
Mirella.
Eenzaamheid en alleen-zijn komt veelvuldig voor.
Zeker als een partner wegvalt, ervaart men een leegte. Het kan erg zinvol zijn hierin een stuk hulp te zoeken (via de huisarts?) om dit verder
te verwerken. Ook kunt u zelf eenvoudige stapjes zetten om het alleen-zijn te doorbreken.
Denk aan een sportvereniging, wijkclub, kerk of andere evenementen waar men samen komt.
Ik hoop dat u een voldoende groot sociaal netwerk hebt om u heen, zodat u “van u af” kunt praten en de gedachten kunt verzetten.
Ik wens u sterkte en zegen toe.
Ja, herkenbaar. Hoewel ik dan niet feitelijk alleen ben maar ‘wel samen alleen’ in relatie.
Als jij een goede relatie had en verder weinig mensen daarom heen, ben je nu vaak alleen.
En alleen zijn kan heel fijn zijn, voor een poosje, maar het gros van de mensen is er niet voor gemaakt.
ben je uitgaande? of kun je uitgaande zijn? een buurvrouw verderop is behoorlijk opgeknapt na lid te zijn geworden van de ‘plattelands vrouwen’ of zoiets, en dat is niet op de boerderij haakwerkjes maken
maar met allemaal vrouwen, al dan niet alleenstaanden, uitjes hebben. Van kerstmarkt tot bioscoop, van bowlen tot fietstochtjes.
Als je dus wel onder andere mensen kunt zijn, er geen belemmering is fysiek/mentaal, is de wereld 1 stap buiten de voordeur.
Let wel op, als je 1e indruk op anderen ‘zwaar’ is, werkt dat vaak niet in het voordeel.
Probeer dus eerst contact te maken, daarna weet je vanzelf ook wel met wie je over wat kan praten of juist niet.
