Wat bezield deze man? Bindingsanst? hij maakt er een puinhoop van

Hoi allemaal,

Even wat van me afschrijven!!!!

Mijn ex man bleek zijn beloftes en verwachtingen niet weer te maken. Vooral tijdens de zwangerschap en daarna leefde hij zijn eigen leven gericht op vrijheid om met vrouwen te flirten en te contacten. Ik ambieer een monogame doch zelfstandige relatie waarin de basis gebaseerd is op vertrouwen, openheid en oprechte liefde. Hij daarentegen komt uit een open relatie en een flink scharrel bestaan. Waarin hij bij een aantal vrouwen ook verkeerde verwachtingen had geschept. Totdat hij mij ontmoette, ik was zogenaamd zijn grote liefde, hij wilde met mij settelen en een monogame relatie aangaan. We zijn drie jaar bij elkaar geweest en hebben een zoontje van 6 maanden. Tijdens de relatie had hij vriendschappelijk doch hecht contact met een aantal exen, tegen onze afspraak in wisselde hij een aantal keer contactgegevens uit met vrouwen uit de kroeg, sexmails en chats met een vrouw waar hij een zwak voor had, en zoende een paar keer gedurende een avondje met een dame toen ik bijna 9 maanden zwanger was en kwam pas om 13:00 thuis want viel bij haar op de bank in slaap, zonder te bellen en loog over deze avond totdat ik de dame in kwestie sprak kwam de aap uit de mauw en gaf hij toe. Er zijn nog wat kleine dingen gebeurd, niet allemaal te maken met vrouwen, maar wel waaruit blijkt dat hij geen rekening met mijn gevoelens houdt.

Geen respect, 2 keer stappen per week, zich niet willen inleven in mijn emoties en geen begrip tonen, zijn eigen plan trekken en meer. Ik deed wel de concessies, liet hem afspreken met vrouwen, liet hem ook vrij om lekker uit te gaan, deed alles alleen in het huishouden en grotendeels de verzorging van onze zoon. Zag contact toe tussen hem en zijn exen zelfs nadat ik een sex foto vond van hem en zijn ex. Ik heb dit altijd bespreekbaar gemaakt, mijn emoties getoond en aangegeven dat ik dit niet tolereer. Echter mijn fout, ik heb geen consequenties hieraan verboden. Ik heb me behoorlijk respectloos laten behandelen ondanks dat ik in woorden vanaf het begin van onze relatie heel duidelijk was wat voor mij dealbreaker waren. Door bovenstaande werd ik afstandiger naar hem, argwanend en de angst dat hij mij zou verlaten voor een ander werd steeds groter. Hij kwam vooral mij niet tegemoet….ik moest het contact met exen maar accepteren, hij wilde afspreken met wie hij wil etc. Waarom ik ben gebleven? liefde, onze zoon, de hoop dat hij zou veranderen. Hij was ook lief, avontuurlijk, geen sleur tussen ons en we genoten en maakte plannen voor de toekomst. Ook waren we nog meerdere keren per week intiem. Hij bood regelmatig wel zijn excuus aan maar bij hem waren het nooit de daden maar wel de mooie woorden. Hij wist dat hij fout zat maar vertikte het naar mijn beleving om dit te herstellen.

Twee maanden geleden kreeg hij het toch benauwd, hij wilde rust tussen ons, werken aan de basis en was zich bewust dat hij ook aandeel had ( naar mijn idee heel veel aandeel) Maar hij riep altijd dat hij zoveel van mij hield, van ons gezinnetje, zo dolblij dat ik de moeder ben van zijn kindje. In die tijd kwamen we er achter dat ik weer zwanger was. Hij stond hier niet achter, de periode was te chaotisch. De zwangerschap is afgebroken, 1,5 w overtijd. Echter heeft hij mij hierna ook verlaten. Hij wilde niet meer thuiskomen de dag naar de abortus. En met de vrouw waarvan ik het vermoeden had dat zij onderdeel was bleek zijn nieuwe scharrel. Hij bleef echter ontkennen maar ik trof in zijn nieuwe huis het eea. aan waaruit bleek dat hij met iemand anders was. Hij bleef na verschillende confrontaties ontkennen, want dat kon hij mij en onze zoon niet aandoen. Ondertussen kreeg ik een na trap: hij was niet gek genoeg op mij bij nader inzien, hij was mijn ongecontroleerde woede ( die ik uitte nadat hij mij en onze zoon abrupt verliet tijdens een abortus) zo zat en omdat ik in zijn e-mail had gekeken had ik mijn eigen glazen ingegooid. Wanneer ik hem wederom confronteerde met de andere vrouw, mijn intuïtie, zijn houding en laptop geschiedenis deed vermoeden, bleef hij de schuld bij mij leggen en was het vooral mijn houding en dat ik spoken zie wat hij ontzettend vervelend vond. Hij was mijn verwijten meer dan zat en heeft al die tijd amper naar mij omgekeken.

Inmiddels kon hij niet meer blijven ontkennen want ze zijn samen gezien en moest hij wel toegeven. Terwijl wij na onze breuk nog intiem waren deelde hij ook de lakens met haar. ( vernederend) Tegen zijn vrienden vertelde hij dat hij niet weet of hij verliefd is op haar, ze geen aantrekkelijke vrouw is maar iets bij haar vind wat ik hem niet helemaal kon geven: openheid…??? juist ik kon naar mijn mening niet volledig meer open zijn omdat ik hem niet kon vertrouwen. Zij was boos toen ze hoorde dat hij nog met mij intiem was. Hij blijft bij mij volhouden dat ik niet mag invullen wat zij hebben. Het is geen liefdesrelatie. Hij is hier vaag over. Niemand heeft haar nog ontmoet uit zijn omgeving. Zijn vrienden hebben dit ook afgekeurd en vinden hem niet slim bezig. Hij heeft er een puinhoop van gemaakt….maar blijft naar mij ook mij aanspreken op mijn fouten. Terwijl mijn houding een reactie was op zijn bedrog en de mate waarin hij zijn eigen plan trok en bleef trekken.

Ik ben heel boos op hem. Heel teleurgesteld. Kwaad en erg vernederd. Ongevraagd alleenstaande moeder terwijl ik hem telkens een nieuwe kans gaf, ik cijferde mezelf weg en hij smeert hem en heeft gelijk een ander en liegt hier eerst 2 maanden over. Onze verstandhouding is de afgelopen tijd heel slecht geweest. Hij was zo zeker van zijn keuze, een week later zegt hij dat hij twijfelde, belt midden in de nacht om te zeggen dat hij van me houdt, zoent me om 2 dagen later standvastig te zijn dat hij mij nooit valse hoop heeft gegeven en dat dit in mijn hoofd zit. Ondanks vechten van mijn kant voor herstel van onze relatie en het gezin kreeg ik een afwijzing na afwijzing. Wij connecten namelijk niet volgens hem, terwijl hij altijd zo onbereikbaar was en dit had ik eerder al met hem besproken en toen gaf hij aan dat zijn ex ook deze mening deelde. Ik ervoer hem als stiekem en niet open en kreeg niet het gevoel dat hij werkelijk voor mij ging. Het leek wel alsof hij telkens nog opzoek was naar beter. Geen rust in zijn donder. Hij is 34 en inmiddels, omdat hij hier zelf van overtuigd was, denk je dat iemand zijn wilde haren wel eens heeft kwijtgeraakt en voor de vrouw gaat waar hij zo overtuigd van was en het gezin wat hij zo van droomde.

Sinds een drietal dagen probeert hij een voet binnen de deur te krijgen, al betwijfel ik of het oprecht is. We moeten nog mediation starten. Maar hij is aardig, begripvol. Maar praat zijn acties wel weer lichtelijk goed; hij voelde zich afgewezen door mij, dacht dat ik niet meer verliefd was op hem etc. En vond het slordig dat ik weer zwanger werd en vermoede dat ik dit met opzet had gedaan ( !) Nu zegt hij wederom: ik wil rust tussen ons, dat het niet zo stormachtig is. Mijn doel is leuke dingen samen te doen, na mediation eventueel met een psycholoog opzoek naar antwoorden. Volgens hem zal er een hoop duidelijk worden met mediation. Volgens hem moeten we nu rustig blijven, mediation afwachten en we kunnen elkaar nu toch niet uit ons systeem zetten want dat kan ook hij niet zomaar. Hij roept dat hij me geen valse hoop wil geven maar mij ook niet de hoop wil ontnemen, hij wil geen antwoorden over zijn rebound/nieuwe relatie beantwoorden. Zij is volgens hem niet aan de orde, dat doet er niet toe. Hij smste dat hij een borrel wil drinken met mij, wil bijpraten, en een leuk en diep gesprek wil. Maar dat we voor nu kalm moeten blijven…..

Deze man heeft zoveel gedraaid. Eerst was hij niet gek genoeg op me. Dan opeens zegt hij dat hij het kwaadheid was en hij dit niet meende. Dan was ik de enige vrouw waarvan hij hield. Een week later kreeg ik manipulerende mailtjes ivm onze zoon, wordt hij door zijn vrienden erop aangesproken dat hij er een puinhoop van heeft gemaakt, ontkent hij dat hij mij valse hoop geeft en nu opeens wil hij rust tussen ons en leuke dingen doen en na mediation met een psycholoog over ons praten. Echter het woord relatie spreekt hij niet uit want meneer zegt niet in de toekomst te kunnen kijken, dat kan natuurlijk ook niet. Daarom ben ik sceptisch en wantrouw ik zijn intenties. Waarom dit soort uitspraken doen?

Ik voel me te vernederd door hem, wellicht beredeneer ik dit teveel en zoek ik tot in de puntjes antwoorden die ik toch niet zal krijgen van hem. Maar dit is toch onlogisch allemaal, het gedraai? Ik heb het contact beperkt tot onze zoon. Ik heb aangegeven dat ik mij heb neergelegd bij zijn keuze en hem en zijn nieuwe partner veel succes wens. Verder doe ik leuke dingen en gaat het stukken beter met me. Ik neem ook mijn afstand maar nu komt hij toch weer terug met zijn laatste intenties.

Ik heb ook mijn aandeel, maar ben geen zeikvriendin want ik heb hem losgelaten tijdens onze relatie. Zijn familie en vrienden vinden mij een bijdehante, gezellige, mooie en lieve vrouw. Iedereen vond ons het perfecte gezinnetje. Een plaatje en velen hebben hun ‘jaloezie’ geuit. Ik ben geen bitch maar ik ging overcompenseren en dat is niet goed. Dat valt mij te verwijten maar de pijn, argwaan en meer zijn afkomstig uit zijn handelingen die ik erg respectloos vind.

Wat kan ik nog van deze man verwachten? Nog meer gedraai?? Na alles wat in een rap tempo is gebeurd spookt er telkens door mijn hoofd; is deze man überhaupt wel gek om mij geweest, was dit nu liefde? Hij zegt dat hij ontzettend verliefd is geweest maar we in een vicieuze cirkel zijn beland die heel vervelend heeft uitgepakt

Eerste mijn vraag… Wat wil je zelf nu echt? Bij elkaar blijven vanwege het gezin, bij elkaar blijven omdat het vertrouwd is, of hou je echt van hem en kun je hem echt weer leren vertrouwen?

Dan punt twee.. Ik heb een man die redelijk grenzen op probeert te zoeken wat wel en niet kan, en het liefst ook d.m.v. het inspelen op mijn gevoel.. (bijv nadat ik een miskraam had zeggen dat ik zelfs niet eens in staat was een kindje vast te houden wat iedere vrouw moet kunnen… hard dus) Ik heb inmiddels 1 ding geleerd, en dat is dat hij wilt dat ik zijn grenzen bepaal omdat hij ze zelf niet heeft, thuis nooit aangeleerd heeft ook..

Dit maakt mij een zeikvrouw, en ja ik heb regelmatig discussies met hem, maar ergens houdt hij zich wel aan de regels die we afgesproken hebben omdat hij ook weet wat de concequenties zijn.. Hij mag de seks elders zoeken mede doordat ik weet dat ik daar niet altijd toe in staat ben en ik mijn grenzen daarin overduidelijk heb liggen.. maar altijd betaald en veilig, geen scharrels.. en hij houdt zich er nog aan ook, en nu is zijn stap het zover te krijgen dat ik het zou meebetalen, ja en dat is voor mij een stap te ver, en daar geef ik echt een grens aan, die hij dan accepteert.. na wat discussie welliswaar, maar door stug vast te houden en duidelijk te maken wat dan de concequenties zijn en wat het dan met mij doet, werkt het wel..

Mocht mijn man de afspraken gaan breken, weet hij dat ik direct weg ben, liefde of geen liefde, het gaat dan om vertrouwen dat beschaamd is.. en hij weet dat dat het laatste is wat hij moet doen, aangezien hij dan de verharde versie van mij te zien krijgt, en ik inderdaad ijskoud hem buiten de deur zet..

Maak je alsjebliefd niet afhankelijk van wat hij wilt, kijk naar wat jij zelf wilt, hoe jij jouw leven wilt inrichten, en probeer dan te kijken of hij nog in het plaatje past.. Daarnaast, werk aan je zelfvertrouwen, pas als je die terug hebt, en je volledige respect voor jezelf terug hebt, kan je die bij een ander ook eisen, en ga dan niet meer schuiven met die grens.. anders veeg je jezelf zo weer onder tafel.

Sterkte,

lisa

shelly01

lisa84

danja

Lookje77