Angst en paniek

  • akkari1@hotmail.com

    Hallo,

    Gisteren is er iets rots gebeurd waardoor ik meteen in de paniek en angst ben geraakt. Ik heb een verleden achter de rug dat ik erg last had van paniek aanvallen. Nu zit ik in een instelling en dat ging best wel goed, tot dat iemand vandaag in me kamer is geweest en al me leefgeld eeft gestolen. Ik werd meteen helemaal koud vanbinnen en meteen sloeg de paniek keihard in. Ik wist me geen raad en heb wel erover met de stafleden gepraat, maar er is gewoon niks aan te doen. Ik zit nu met heel veel stress en angst op me kamer en heb helemaal nergens meer trek in. IK kan me zelf ook niet motiveren om mezelf beet te pakken en op te staan. Ik kan er ook niet door eten nog goed slapen. Ik voel ook dat het de slechte kant zo uit gaat en zit echt in een crisis situatie. Ik zit er helemaal doorheen en weet me geen raad. Misschien weet iemand hoe ik mezelf weer kan oppakken. Groetjes Akkari

  • Mike

    Waar ben je precies bang voor?

    Vaak drukken we de angst weg, waardoor het binnenblijft en aan je gaat vreten.

    Als je openlijk kan zeggen waar je zo bang voor bent, dan ga je ventileren.

    Het is wel nodig dat je het zegt tegen iemand die je kunt vertrouwen en het goede met jou voorheeft.

    Je hebt internet. Er zijn genoeg online-hulpverleners die je een stukje op weg kunnen helpen.

    Nadenkertje voor jou:

    Als iemand je portomonee steelt, wie is dan in feite het meest gedupeerd? Jij of de dief zelf?

    (hoe zou jij je voelen als jijzelf iets zou stelen van iemand anders….?)

  • danja

    Kan jouw kamer niet op slot?,tenminste dat hoort volgens mij wel te kunnen,dat je hem kunt afsluiten voor andere bewoners.Maar ik kon dat ook niet van buitenaf toen ik opgenomen was,er werd me doodleuk verteld dat er van mijn slaapkamer geen sleutel te vinden was.En dat gaf ook een onveilig gevoel,dat iedereen zomaar op mijn kamer en bij mijn tas kon komen enzo.

    Je hebt dan echt NIKS van jezelf en helemaal geen privacy

    s nachts kon je van binnenuit de deur wel op slot draaien,de “verpleging” (pffff dat kon je echt geen verpleging noemen) kon die wel openmaken en deed dat ook af en toe.

    Maar ik kan me voorstellen dat het rot is.Ik zag dat andere bewoners wel een sleutel van hun kamer hadden zodat ze die konden afsluiten en ik kreeg er geen,en omdat de verpleging zo naar deed,me eerst een niet passende sleutel gaf en dan heel kribbig zei nou als die niet past hebben we geen sleutel van die kamer durfde ik er ook niet verder op door te gaan…de sfeer was er al zo vreselijk…..

    Maar het was een rotgevoel dat ik niet eens mijn eigen kamer af kon sluiten,maar ik dacht…dat het eigenlijk wel moet kunnen in een instelling?

    Ik kon ook mijn kast niet op slot doen,een echt onveilige situatie,in een toch al vijandige rare omgeving.

    Ik vind het wel raar dat de “stafleden” gewoon zeggen niks aan te doen..en daarmee is de kous af?

    Akkari ik hoop maar dat je snel uit de instelling kan!! En kan je dus vragen om een sleutel om je kast of kamer af te sluiten?!!Ik zou het proberen!

  • danja

    Ik vermoed dat Akkari bang is voor (het) controleverlies.Er is iets gebeurd wat zij/hij niet wilde.Dat kan heel angstig maken,zeker als je dat in het verleden al vaak hebt meegemaakt.

    Je wilt gewoon veilig zijn.mijn ervaring is dat je in zo'n instelling vaak niet veilig bent.Het is wel een taak van de “stafleden” om voor veiligheid te zorgen,maar vaak gebeurd dat niet.

    Als ze het ook alleen maar afgedaan hebben met “niks aan te doen” dan vind ik dat niet goed.Ten eerste moeten ze Akkari het gevoel geven echt serieus naar hem/haar te luisteren en vervolgens minstens met iets komen als oplossing om te voorkomen dat het weer gebeurd.

    Ik ken het verleden van Akkari niet,maar angst en paniek ken ik ook,dus ik snap hem/haar helemaal…(nou ja,helemaal,dat kan ik eigenlijk niet echt zeggen he want dat weet je nooit zeker)

    Of die dief last heeft van een slecht geweten,dat weet je niet Mike,die dief was slecht,maar Akkari is nu bang,en daar gaat het nu om.

    Weet je Akkari,ondanks dat ik je helemaal snap…(en daarom ook heel erg hoop dat je snel uit die instelling weg kunt gaan) wil ik je voorzichtig zeggen..dat het BELANGRIJKSTE GEVOEL VAN VEILIGHEID eigenlijk in JEZELF moet komen te zitten.Je hebt geen controle over wat andere mensen (je aan)doen,maar je kunt wel proberen om veiligheid te creeeren en voelen in JEZELF.

    Als je niet in een instelling zit,kan je gewoon vanalles zelf beslissen…ik kan helemaal niet tegen zo'n afdeling hoor….er was waar ik zat ook sprake van machtsmisbruik..

    Voor mij is het een heel onveilig gevoel dat deuren naar believen van een ANDER open en dicht kunnen,van mijn kamer,of van een separeer (waarin ik werd opgesloten en heb daar een enorm trauma aan overgehouden)

    Er is eigenlijk nog iets…ik zou het diepgaander uit willen leggen,want er zit nog een laagje onder,maar bekend met angst en paniek,dan snapt Akkari misschien wel wat ik bedoel…

    Heel veel sterkte akkari!!Liefs en groetjes Danja.

  • danja

    Ik kan de woorden verder niet vinden Akkari voor dat diepere laagje….dat bedoelde ik,maar misschien voel je een beetje aan wat ik bedoel…Maar ik weet niet in hoeverre jouw angst en paniek verschilt van de mijne…

    Danja.