anna Schreef:
——————————————————-
> op dit moment zit ik thuis van mijn werk.
Dit ken ik.
Had een opleiding van huis uit met dito werk.
Leek een goede keuze en ik was er goed in.
Maar niet leuk, gevaarlijk bij tijd en wijle.
> ik ben
> op.. moe van het vechten… me altijd maar
> wegcijferen voor iedereen.. heb mezelf behoorlijk
> in de steek gelaten.
Tja, dat is deels ook doordat anderen die zwakte van iemand ‘voor hun karretje spannen’ ge- of zelfs misbruiken.
En ja, daar was je zelf bij. Echter niet iedereen kan (altijd-) nee zeggen.
> mijn familie kan niet accepteren hoe mijn
> leefwijze is ( ben getrouwd met een vrouw) ik
> respecteer hun wel maar ik ben niet welkom met
> vriendin…
Ook dat snap ik wel. De generaties ‘van nu’ worden anders van kind tot volwassenen.
In andere omstandigheden. Je ouders zijn misschien wel van de kerk?
Of gewoon sowieso vanb huis uit, of van henzelf uit, anti iedereen die niet heterosexueel is.
> Het is soms zo moeilijk.. .leg de schuld heel vaak
> bij mezelf… ik doe alles fout.. en ik doe
> iedereen verdriet… wil altijd iedereen het naar
> zijn/haar zin maken..
Dr, Phil zou zeggen : ‘en hoe pakt dat voor jou uit? ’ Waarbij die feitelijk zeggen wil : doe dat eens niet!
Was het maar zo eenvoudig. (Soms wel, vaker niet)
> Weet ff niet hoe en waar ik moet beginnen.. wat ik
Jawel hoor. Je bent al begonnen.
Je ‘bent hier’.
> wel weet is dat ik in balans wil komen met
> mezelf…. van mezelf kan houden… en mezelf kan
> zijn…
Dit gaat voor velen van ons mensen op. Negatieve zelf-conditionering gedachten zien weg te houden.
Daarbij, zolang men niet meerdere persoonlijkheden heeft, moeten we het er mee doen, orde op zelf stellen! :-)
> soms wil ik alleen zijn en aan de andere kant ook
> weer niet…
Zo herkenbaar dat.
De mens is een sociaal dier. Echter soms zijn er te veel ‘prikkels’ geweest en wil men even afzonderen.
Heel normaal, vindt ik dan.
> het is een warboel in mijn hoofd..
> herkent iemand dit? en vooral wat heb je eraan
> gedaan… ?? ik weet dat ik bij mezelf moet
> beginnen maar weet ff niet hoe!!
Valt wel mee, je schrijft het heel duidelijk kort en bondig neer hoor.
Als niet opgeleid expert (maar hee psych… is geen exact vak en we zijn allen praktijk ‘experts’ / ervaring deskundigen)
zeg ik : geen schuldgevoel nu even over vrijaf nemen.
Leuke dingen doen, danwel niks doen en uitrusten.
Probeer niet in gedachten te verzanden, gebeurt mij wel eens, is vervelend en zelden helpt het wat dan ook.
Wat vaak helpt is als je je partner kan uitleggen wat je nu even wel en niet aan kan. Wel/niet wilt horen.
belast de partner niet te veel, licht haar wel in, dan is dat een zorg minder.
Zo maar wat gedachten, hopelijk heb je er iets aan.
We zijn hier als mensen onderling bezig.
Dat liever dan als een psychopaat (dit hoeven niet per se moordenaars te zijn, of sadisten) een hoge baan in de financiële of politiek sector
en dan happy zijn met geld/macht , gevoelloos van binnen…