euthanasie

jozwijntje@hotmail.com

02-06-2013 17:08

Beste mensen,
Ik heb dit opgestart omdat ik met mezelf geen blijf meer weet. Ik ben 27 jaar maar denk dat ik veel teveel heb meegemaakt en dat dit nooit op te lossen valt. Om een lang verhaal kort te maken, ik ben iemand die is opgegroeid zonder affectie, ik was altijd een last voor iedereen blijkbaar. Mijn moeder heb ik nooit een band mee gehad. Toen ik 6 jaar was kwam mijn stiefvader bij ons wonen en alles ging mis vanaf toen. Hij was héél tiranniek, dominant. En mijn moeder en ik moesten luisteren. Hij was héél agressief en ik heb niks anders gezien in mijn jeugd. Ik was een soort slaaf van hem en moest tot mijn 12 constant poetsen als ze lui in de zetel film keken. Voelde me Assepoester. Toen ik 12 was zijn er ook erger dingen gebeurd. Het komt erop neer dat ik 5 jaar van mijn 12 tot 17 elke dag werd seksueel misbruikt door mijn stiefvader. Op mijn 17 kon ik niet meer en besloot het te vertellen aan mijn moeder. Die geloofde mij direct en de dag erna zijn we weggevlucht van hem. Dan gerecht heeft jaren geduurd met natuurlijk niet zo goed nieuws in België, hij heeft maar 8 maand opgesloten geweest. Hij was er vanaf binst ik na 15 jaar nog steeds zware tijden heb. Zo ondraaglijk! Het is niet eerlijk. Op 25 jaar besloot ik mezelf op te laten nemen in de psychiatrie. Ik had een goede tijd daar want ik voelde me voor het eerst veilig. Heb er gezeten tot dit jaar eind januari en vier maand later zink ik terug door de afgrond. Ik zit allerlei dingen op te zoeken over doodgaan, euthanasie want ik wil niet meer verder lijden. Ik ben doodop en zie geen toekomst meer. Stabiliteit ken ik niet en alles schrikt me af. Zoals partner, werk. Ik hoor niemand en zit constant alleen. Mijn familie heeft me laten stikken en vrienden ook omdat ze niet omkunnen met mij. Heel tof allemaal. Dus ik wou vragen of er mensen zijn die zowat hetzelfde hebben meegemaakt als mij? En iets kunnen vertellen over euthanasie?
Dank jullie om te luisteren en lezen
X
Frans

09-07-2013 13:23

Ik denk dat je jezelf met die gedachte (euthanasie) in een neerwaartse spiraal begeeft, waardoor je niet meer zoekt naar posiviteit. Dat zou erg jammer zijn op jouw jeugdige leeftijd. ik ben al 60 en heb na een jeugd van mishandeling, huwelijk met meermaals bedrog, pijnlijke ziektes blijven geloven in een betere tijd ooit. Die kwam er ook, ondertussen leef ik al langer gelukkig dan ik ongelukkig was. Ga weg uit je (niet)vertrouwde omgeving, laat alles achter en begin opnieuw, begin niet te vertellen over al je rampen want dan kom je weer in die spiraal, maar kijk naar wat vanaf dat moment hoopvol en mooi kan zijn, dan pas zal je het ontdekken. Sterkte!
Mike

18-07-2013 12:53

Beste Jo,
Ik geloof niet dat euthanasie een optie is.
Dat is een mooi woord voor zelfmoord. Dat lost je problemen namelijk niet op, ook al geloof je van wel.
Dat je misbruikt bent is verschrikkelijk. Dat je gevoel van eigenwaarde tot zowat nul is gereduceerd is ook heel erg.
Maar er is altijd hoop. Er zijn vele mensen die ook een verschrikkelijke jeugd hebben moeten meemaken, zonder liefde, vol met afwijzing en eenzaamheid.
Maar er is altijd een weg eruit. Zoals Frans het duidelijk aangeeft, je moet iets hebben waarop je je kunt focussen.
Ik heb zelf ook een onnoemelijk zware periode mee moeten maken. Maar ik ben op zoek gegaan in het leven naar antwoorden.
Daarbij ben ik ook mijn Schepper tegengekomen waarvan ik geloof (…) en heb ervaren dat Hij onnoemlijk veel van mij houdt. Ik bedoel: dit is de God van de eeuwenoude bijbel.
Dit heeft mij mijn focus gegeven en door me daarin te blijven verdiepen kom ik steeds meer achter de waarheid achter alles. Dit heeft mij diepe rust gegeven.
Ik heb ontdekt dat de innerlijke pijn genezen kan worden en dat je als mens vrij kan worden, vrij van je verleden, vrij van alle narigheid die je is aangedaan.
Je kunt echt iedereen vergeven die jou bezeerd hebben, ook al denk je nu dat ik gek ben, door dit te zeggen.
Het begint wel bij een keuze van jou. jij moet de keuze maken.
Ga op weg, ga op zoek, ga bidden, ga 's een kerk binnen, ga je pijn verwerken. Zodra je op weg bent, ga je dingen meemaken.
Ik wens je er heel veel zegen bij
bengeltje76

16-08-2013 22:29

Hallo
het is verschrikkelijk wat je meegemaakt hebt en idd verdient niemand dat
ik kan mij heel goed voorstellen je het soms even niet meer ziet zitten
maar een einde aan je leven maken is idd de oplossing niet
er zijn altijd mensen (al is het hier ) die naar je luisteren
ik heb zelf ook verschillende dingen meegemaakt en geen ideaal leven gehad
internaat uithuis plaatsing van mijn kinderen onterechte beschuldiging zoals hier ook genoemd …
sexueel misbruik en mishandeling en alles altijd meegemaakt op uiterlijk een lustobject terwijl ik ook gewoon vrouw ben.
en ja ik heb ook mijn depri momenten maar zal blijven knokken en iedereen verbazen en tonen ik meer waard ben dan somige denken…..waarom dat is mijn trots want dat heb ik bereikt en ja dat is een lange weg ..
maar probeer te vechten ik wil je een luisterend oor bieden als je daar behoefte aan hebt.
maar je bent nog jong geef niet op.
ik hoop ik wat voor je kan betekenen
wens je heel veel sterkte liefde en kracht toe
liefs angelique.
Frans

17-08-2013 11:06

(tu)

euthanasie

jozwijntje@hotmail.com

Frans

Mike

bengeltje76

Frans