Ze zijn idd heel moeilijk bij te sturen maar het kan wel…. het is daarbij wel de taak van de ouders om ervoor te zorgen dat die leefdijdsgenoten dusdanig uitgekozen zijn dat die ook daadwerkelijk op de rem trappen. Aldus: Monique.
Hoi Monique, ik heb zelf een vrij pittig temperament, maar geloof me, wat ik in mijn kop heb daar houdt geen leger mij in tegen, en ik kies en koos altijd zelf, ook al deden mijn ouders hun uiterste best om iets tegen te houden lukte dat echt niet….
Het is natuurlijk niet te voorkomen dat ze op het verkeerde spoor terecht komen maar veel luisteren naar de jeugd van tegenwoordig neemt al veel problemen weg al voor ze begonnen zijn.
Ikzelf probeer altijd ervoor te zorgen dat ( zeker de 2 oudste 14,13 ) vrienden en vriendinnen mee naar ons huis nemen…op die manier kan ik toch wat meer controle uitoefenen op wat er speelt in hun leven.
Ook ben ik van mening dat kinderen gecontroleerd “op hun bek ”moeten kunnen gaan, en hopelijk leren ze er dan wat van. Aldus: Monique.
Ik denk dat jij nu de fout maakt om jou kinderen als voorbeeld te stellen, zoveel kinderen zoveel karakters, net als de moeilijkste van mij niet voor doorsnee moeilijke opgaat, instellingen die al 30 jaar ervaring hadden met de allermoeilijksten zaten met de handen in het haar…
Aangezien de sociale controle tegenwoordig ver te zoeken is betekend dat dat de ouders er meer energie in moeten steken. Aldus: Monique.
Klopt, maar met mijn jeugd alsmede die van mijn zoon ging dat niet op.
Ik zag laatst een tv programma over kinderen uit engeland die naar een ander land gingen voor een her-opvoed curcus…… helemaal geweldig..!!! Aldus: Monique.
Ook deze kinderen worden uitgeselecteerd, ik heb voor mijn zoon ook geprobeerd zoiets te regelen, alleen voldeed hij niet aan de voorwaarden van het project. De allermoeilijksten daar weet men echt geen raad mee, dat zijn helaas feiten…. Groetjes v Hyperactief