Klopt Mitch. Je kan tegenwoordig nog zo voorzichtig zijn, als men maar even detecteert dat er “bij jou iets niet goed” zit, ben je uit de maatschappij.
Dat mensen weleens tijdelijk niet goed in hun vel kunnen zitten doet er dan al niet meer toe.
Zal je een klein voorbeeldje geven.
Mijn op 1 na jongste zoontje zit op een school voor kinderen met problemen.
Een zogezegde PI….Psychiatrie hoort daar dus in thuis.
Ik wilde dat ventje daar niet op hebben, maar ik werd dus min of meer gedwongen anders waren er andere dingen met het kind gebeurd.
Het kind heeft een traumatisch leventje achter de rug. Wat willen ze daar nu….dat kind aan de pillen zetten, ik heb dat geweigerd.
Tot 3 keer toe.
Nu ineens willen ze hem daar niet meer hebben, nee…omdat mammie weigert haar kind aan de AD te zetten.
Snap je wat ik bedoel.
Hyper was er een paar maal bij, en die weet dat de psych aldaar een doordouwer is.
Ze gaf aan zelfs van ons geleerd te hebben, maar ondertussen………
Het jochie is hoogbegaafd, en in zichzelf gekeerd. Maar dat mag hij kennelijk niet. Ze hebben daar problemen met hem. Waarom ik dan niet ??? Behalve dan de gewone gebruikelijke dingetjes die je met een kind van 7 kan hebben ???
Snap je Mitch, mijn antipathie tegen de psychiatrie gaat op die manier vormen aannemen die ongekend zijn.
Een kind….kom nou toch…laat een kind kind zijn is mijn motto. En dat niet iedereen hetzelfde is en in dezelfde pas loopt, moet kunnen.
Groet,
Alkien.