te goed om weg te gaan, te slecht om te blijven ....

Luna

21-08-2006 15:57

Ik zit in een relatiedip.
Ben 7 jaar samen met mijn partner en we hebben samen een kindje.
De afgelopen jaren zijn we steeds verder uit elkaar gegroeid.
Ik ben m.n. innerlijk gegroeid (academische studie afgerond) en heb een andere visie op de wereld / het leven gekregen. Meer positivistisch geworden, zelf verantwoordelijkheid nemen, iets idealistisch doen, innerlijke rust.
Hij is (was altijd al) een workaholic en zit nu al een jaar of 2 in een midlifecrisis. Erg negativistisch tov alles mij en ons kind.
Het ergert me hoe langer hoe meer en ik ben verdrietig over de ontstane situatie.
We hebben er al vaker over gepraat, maar hij blijft de schuld afschuiven op anderen en is zo afstandelijk
Ik zeg ook op een rustige toon wat me niet aanstaat, maar er is geen beweging in te krijgen.
het is niet zo dat we vaak ruzie hebben, dat is niet zo, alleen dan bij de opvoeding hebben we andere ideeen (hij is druk; heeft altijd ruzie; ik ben rustig en heb helemaal geen problemen met niet-luisteren)
Ook onze toekomstplannen verschillen erg: hij leeft om te werken, ik werk om te leven. Hij gaat voor het geld, ik ga voor de inhoud
Tja, op zich hebben we het best goed, maar ik voel me steeds meer alleen in deze relatie en dat is niet zoals ik het wil: ik wil een maatje. Zoals de titel het al zegt: te goed om weg te gaan, te slecht om te blijven ….
*zucht*
Lezer

21-08-2006 17:35

Al eens aan gesprekken met een relatietherapeut gedacht of individueel ?
Je man zit in de knoop.
Is dit het nou ?
Mijn vrouw overtroeft mij. Ze verwacht meer van mij dan ervoor. Ik voldoe niet meer……..etc.
Dit is wat ik ,als ik je man zou zijn, meen te lezen uit je tekst.
Je zegt ook dat hij werkt om te leven. Ik denk dat dat niet meer zo is. Anders zou hij niet in een crisis zijn geraakt.
Dit zijn zo maar wat gedachten die in mij opkomen na het lezen van je bericht.
azalaia

21-08-2006 19:57

Halo Luna, laat je maanlicht schijnen op je relatie dat eigenlijk geen relatie meer is. Als jij je alleen voelt, dan heb je in feite al innerlijk afstand genomen al ben je nog bij elkaar zonder al te veel ruzie.
Een relatie zonder noemenswaardige ruzie hoeft nog niet per definitie een goede relatie te zijn.
Jij kent je man het beste, jij kan het beste incaluleren of er in de toekomst nog iets kan veranderen in de situatie zoals die nu is.
Ik heb het gevoel om voor je eigen ontwikkeling te kiezen met je kind en verder goede afspraken te maken over de opvoeding van jullie kind en dat jullie dat wel samen blijven doen maar dat jullie niet meer samen blijven wonen.
Start eersy een lat-relatie, zoek eigen woonruimte of hij en kijk dan eens een tijd hoe het gaat. Pas dan kan je beter weten of je echt van deze man wilt scheiden.
Groeten van azalaia.
Saskia

21-08-2006 23:41

Welke deskundigheid beheers je dat je zo,n ingrijpend advies durft te geven na slecht 1 eenzijdig bericht ?
azalaia

22-08-2006 02:04

Hallo Saskia,
Ja, wat een lef heb ik toch hÃƒÂ¨ om dit te adviseren na 1 enkel berichtvan Luna.
Mijn deskundigheid bestaat uit veel levenservaring zowel persoonlijk als veel kennissen die ik ken met soortgelijke problemen waarbij het bijelkaar blijven zo moeizaam ging, terwijl andere stellen die wÃƒÂ¨l een lat-relatie aangingen, veel meer ruimte en inzicht kregen wat ze nu eigenlijk wilden met hun leven en wat ze nog voelden voor elkaar.
Daar kom je vaak het beste achter als de partners een tijdje afstand nemen van elkaar en van problemen.
Vandaar mijn vermeende deskundigheid.
Maar misschien heb jij een beter advies, minder ingrijpend.
Ik denk dat Luna daar mÃƒÂ©ÃƒÂ©r aan heeft dan het antwoord dat je mij gaf.
Groeten van azalaia.
azalaia

22-08-2006 02:15

Saskia, nog even dit:
Luna vraagt om advies, om mensen die willen mee-denken met haar probleem, anders was zij niet op dit prikbord gekomen.
Ik gaf haar advies met de allerbeste bedoelingen voor beide partijden.
Als er iets mis is met dit advies of ze kan zich er totaal niet in vinden, dan lijkt het mij dat Luna bÃƒÂ©ter over mijn advies kan oordelen dan wie dan ook.
Als er een aantal mensen hun gedachten hierover laten gaan, dan kan Luna van alle adviezen eruit pikken wat het meest op haar situatie van toepassing is.
Groeten van azalaia.
Annelies E

22-08-2006 16:39

Wat ik vragen wilde?
Is er ook een leeftijdsverschil?
Dat kan ook een rol spelen
Bij het het uit elkaar groeien
Behalve studie en verschil van inzichten !!!!
Ellen XL

22-08-2006 21:46

Hallo Luna,
(ik ben even zo vrij geweest mijn bericht wat ik onder het jouwe had gezet bij “ik ben mezelf niet” naar hier te kopieÃƒÂ«ren)
Ik proef een stuk eenzaamheid in je schrijven en verder dat je erg veel energie in je man steekt.
Gaat het al lang zo? Ik denk dat je er voor moet oppassen dat je niet afgebrand raakt (burnout) want wie steunt jou nou?
Ik heb echt vrouwen meegemaakt die door een dergelijke situatie dakloos werden en aan de drugs raakten (in een poging aan het eeuwige gezanik van zo'n kerel te ontsnappen).
Volgens mij is het verstandig je grens te bepalen.
Hoe lang ga je hier nog mee door en tot hoe ver mag het gaan.
Of is hij al lang over je grens heen en heb je steeds je grens verlegd?
Jij moet het bepalen…
Als dat laatste het geval is zal je jezelf serieus moeten afvragen wat die relatie jou biedt om er nog mee door te gaan.
Ik wens je veel sterkte en wijsheid toe.
Groetjes Ellen
PS ik zag hierboven al een strijd ontstaan omtrend de adviezen, die van mij is misschien nog drastischer dan die van Azalaia en ook op (mijn eigen) ervaring gestoeld, n.l. ben ik jaren in een onbevredigende relatie blijven hangen en naderhand had ik het meest spijt van de tijd die ik er aan vergooid had.
Hendrikje

24-08-2006 13:25

De reden waarom mensen uit elkaar groeien is meestal niet ÃƒÂ©ÃƒÂ©nzijdig.
Als jij innerlijk groeit, is het moeilijk voor je partner om bij te blijven.
Hij heeft jou misschien op een andere manier leren kennen dan zoals je nu bent en heeft misschien niet in kunnen haken op jouw groei, waardoor hij wellicht het gevoel heeft dat jullie relatie op een basis stoelt als waarop het begonnen is.
Omdat jouw instelling in het leven nu veranderd is, val je misschien ook over het feit dat hij een workaholic is en leeft om te werken, in plaats van andersom.
Je schrijft dat hij dat altijd al heeft gedaan, maar kennelijk speelt dat verschil in levensvisie je nu meer parten dan in het begin van jullie relatie.
Je schrijft dat jij duidelijk maakt wat jou niet aanstaat in jullie relatie. Heeft hij die ruimte ook bij jou, om dat kenbaar te maken? Vraag hem eens op de man af wat hij nu eigenlijk wil. Wellicht komt er iets naar boven wat overkomelijk is.
Gooi in ieder geval niet zomaar een relatie weg, tenzij je dat echt stellig zou willen.
Hendrikje

24-08-2006 13:26

Sorry, bedoel: op een -andere- basis stoelt, als waarop hij begonnen is.

te goed om weg te gaan, te slecht om te blijven ....

Luna

Lezer

azalaia

Saskia

azalaia

azalaia

Annelies E

Ellen XL

Hendrikje

Hendrikje