te goed om weg te gaan, te slecht om te blijven ....

Hoi Luna,

Geen makkelijke situatie dus en kan me voorstellen dat je even niet meer weet wat je moet/kunt doen.

Eerder op een bericht hier op het prikbord heb ik iemand geadviseerd om over gevoelens te praten, want volgens mij begint het hier ergens.

Je gaf al aan dat je vaak hebt gepraat met hem en je hem hebt gezegd wat jou niet aanstaat. Waarom gooi je het niet over een andere boeg en vraag je hem wat hij voelt. Je laat hem vertellen en sluit daarop aan wat jij allemaal voelt en valt elkaar niet in de reden, die afspraak kun je in het begin maken.

Het klinkt misschien heel simpel, maar naar mijn idee ligt hier heel vaak de basis. We zijn er altijd goed in om elkaar dingen te verwijten, maar vragen elkaar vaak niet naar elkaars gevoel.

Aangezien hij nu zelf ook in een crisis zit, ligt hij blijkbaar met zijn gevoelens overhoop. Ik ben stellig van mening dat je elkaar alleen verder kunt helpen door over elkaars gevoelens te praten zodat je weet wat er in de ander omgat en dat geldt dan natuurlijk voor beide partrijen. Geen gesprekken met “ik vind dat jij dat niet goed doet” of “jij doet dit en dat verkeerd” nee, gesprekken “ik voel me vervelend bij de situatie” / “ik voel me verdrietig” enz. enz..

Sterkte!

Lorrie

Annelies E