gevoel als leiding in je leven

  • Ron

    Is gevoel iets waarop je ten alle tijde blind kunt varen?

    Is gevoel een betrouwbare leiding in dit leven?

    Is gevoel een objektieve waarneming waar je je aan toe kunt vertrouwen?

    Ik kan natuurlijk het best voor mijzelf spreken. Zelf heb ik de ervaring dat mijn gevoel mij lange tijd vast heeft gezet.

    MIjn gevoel zei mij in vele situaties dat ik minderwaardig was.

    In veel situaties vertelde mijn gevoel mij dat ik niet veilig was.

    In veel confrontaties met anderen zei mijn gevoel me dat ik beter liegen kon.

    Ik was doordat ik leefde naar wat mijn gevoel mij ingaf een dubbelleven.

    Mijn gevoel was erop gericht een veilige wereld te creeeren maar bewerkte hierdoor alleen maar meer onveiligheid.

    Ik ging rollen vervullen om maar een veilig gevoel te houden.

    Als je kwetsbaarheid en falen en onmacht niet veilig voelen om te delen met anderen en je laat je daardoor leiden dan kan dat gevoel je behoorlijk in isolement brengen.

    Ik geloof dat gevoel alleen geen doeltreffende gids is in dit leven.

    Ik geloof dat en heb het ook zo ervaren na jaren van luisteren naar mijn gevoel.

    Ik werd jaren erdoor geleid, het maakte me gek!

    Gevoel is me echter wel kostbaar!

    Het helpt me mee te voelen met anderen. Het helpt me verlies te verwerken.

    Het helpt me waarschuwen voor gevaren.

    Het helpt me om te houden van, te genieten en geeft waarde aan relaties.

    Zonder gevoel zou deze wereld niet de moeite waard zijn voor mij.

    Ik houd van passie, leef er graag vanuit!

    Maar nogmaals, gevoel als leiding in mijn leven heb ik leren kennen als een tiran.

  • Obiwan

    Er is een boek dat heet “je gevoel de baas” door Dennis Greenberger en Cristine Padesky. Ik heb het nog niet gelezen, dus ik kan er verders niets over zeggen.

    Maar naar horen zeggen is het bruikbaar.

  • Ron

    Hoi Obiwan,

    Bedankt voor je tip.

    Ik heb inmiddels een levende “gids” die me leert hoe gevoel/verstand/wil te laten samenwerken. de periode die ik beschreef was vooral erg leerzaam maar zeker ook erg zwaar.

    Ik had het nodig om tot inzicht te komen wat God zij dank ook gebeurt is.

    Al zijn oude patronen soms hardnekkig…

    Gr. Ron

  • Annelies E

    Ik doe ook veel op mijn gevoel

    Maar gebruik toch steeds meer ook mijn verstand

    Misschien wat “wijzer” geworden door de jaren

  • Ellen XL

    Bij mij is het juist net andersom, ik heb op mijn gevoel leren vertrouwen hoewel ik mijn verstand er wel bij houd.

    Het is b.v. wel eens gebeurd dat mijn gevoel zei; “je moet daar niet naar binnen gaan, ik ben bang” en mijn verstand zei; “wat is dat nou weer voor een raar gevoel, dat slaat nergens op er is geen enkel logische aanleiding om te denken dat er gevaar is, dus ik ga gewoon naar binnen”.

    Toen ik de deur open deed zat daar om 3 uur snachts in mijn eigen huis een zeer agressieve persoon die mij aanviel.

    Een week later gebeurde precies het zelfde! Ik dacht nog terwijl ik voor de deur stond, dat ik dit voelde vanwege mijn eerdere ervaring en ik dacht dat gebeurd natuurlijk niet nog een keer, dus ik ging weer tegen mijn gevoel in naar binnen…

    Sindsdien als ik zulke gevoelens heb ga ik er omzichtig mee om!

    We zullen toch niet voor niets met zulke gevoelens uitgerust zijn, wat vinden jullie?

    Groetjes van Ellen

  • Obiwan

    Ik denk dat woorden als gevoel, instinkt, intuitie, hart, verstand, wijsheid, geest, etc. de laatste tijd een beetje door elkaar lopen, en verkeerd begrepen worden.

    Zoals ik de tekst van Ron (in samenhang met eerdere van zijn topics) lees, dan denk ik aan lust gevoel. Aan verslavingen. Correct me if i am wrong, Ron.

    Dergelijke lust gevoelens mag je niet de leiding over je leven laten nemen. Makkelijker gezegd dan gedaan overigens. :):)

    Het verstand zegt nee, het gevoel zegt ja.

    In dat geval is gevoel inderdaad een meedogenloze tiran.

    Groet, Obiwan.

  • Obiwan

    May the force be with you. :):) Obiwan.

    Het gaat niet om het vallen maar om het opstaan. :):) Pluto.

  • Ron

    Dank je!

    Ik wens jou veel opstaan toe!!!

  • Bert

    Hallo Ron,

    Boeiend onderwerp dat je aansnijdt, het gevoel of verstand als leidraad.

    En jouw oplossing is om de drie funkties: gevoel, wil en verstand met elkaar te laten samenwerken.

    Ik begrijp uit jouw eerste posting dat je vaak het gevoel had van onveiligheid, en dat je dat probeerde op te lossen door je anders voor te doen dan je was.

    Ik vraag me af of jouw oplossing niet eerder een bedenksel was, dan een gevoel.

    Ik denk dat gevoelens op verschillende manier kunnen ontstaan: iets wat in een situatie gebeurt kan je bijv. boos of angstig maken, als een logische reactie op wat er gebeurt, als een signaal van gekwetst worden of van bedreiging.

    Gevoelens kunnen natuurlijk ook ontstaan door bepaalde gedachtes die je hebt.

    En verder kun je gevoelens meenemen uit vroegere situaties, die opnieuw opkomen in situaties die er iets op lijken.

    Naar mijn idee, en met de goede begeleiding die je nu hebt zul je het daar waarschijnlijk wel mee eens zijn, zijn gevoelens een signaal. Het maakt je attent op iets wat er in het hier en nu gebeurt, of het wijst op sterke en onverwerkte gevoelens van vroeger. En je bent altijd vrij om te beslissen hoe je op die signalen wilt reageren. Vaak voelt dat niet zo, en heb je al op je eigen gevoel gereageerd nog voor je er over nagedacht hebt. Je zit dan ‘in je gevoel’ in plaats van dat je naar je gevoel kijkt.

    Weten dat jij de waarnemer van je gevoel bent, en niet je gevoel zelf geeft je dan de vrijheid van handelen. En dat gevoel van waarnemer zijn kun je o.a. ontwikkelen door meditatie en focusing. Zie bijv. www.home.zonnet.nl/berhen

    Hartelijke groet,

    Bert.

  • Obiwan

    Haha. Hopelijk niet teveel, want om op te staan moet je eerst vallen.

    En dat vallen doet steeds zo,n zeer.

    Ik hoop dat ik opsta, verders gewoon blijf staan, en doorloop in de juiste richting. Maar mocht ik vallen (hetgeen helaas wel eens gebeurd) dan denk ik aan de wijze woorden van Pluto. Het gaat niet om het vallen maar om het opstaan. :):)