Mijn verhaal, even mijn ei kwijt

  • Linnie

    Hey Ellen,

    Bedankt! Het gaat echt wel allemaal goedkomen, het geeft alleen aan dat er idd iets moet veranderen. En dat moet dan ook wel lukken.

    Gisteren naar kantoor geweest en 2,5 daar geweest waarvan 2 uur gewerkt. Ging best goed dus. Maar vandaag zou ik weer thuis werken en dat zie ik nog niet gebeuren aangezien vandaag weer even minder is. Maar ja niks aan te doen, ik leun wel achterover. Morgen weer een dag.

  • Ellen XL

    Zie! Je wordt al wijs! :);)

    Liefs van Ellen

  • Natasja

    Beste Linnie,

    Ik denk dat je samen met je therapeut eens moet onderzoeken waar de drang vandaan komt om zo perfectionistisch te zijn.

    Groeten en succes!

  • an

    je kan ook naar een klassiek homeopaat , die ondersteund het een en ander met zijn medicijnen en heeft diverse mogelijkheden om perfectionisme te behandelen.

  • Simone

    Beste Linnie,

    Ik heb precies hetzelfde. Ik ben perfectionistisch en ontzettend onzeker. Die 2 dingen gaan vaker samen. Ik ben zelf ook in therapie. Ik heb een eetstoornis (dat kun je er ook van krijgen) hiervoor ben ik dus in therapie. Laatst is me verteld dat ik dwangneurotisch ben…. Ik heb hierover wat dingen opgezocht op internet en ik kan me daar wel in vinden.

    Het gaat om het veranderen van je leefpatroon.

    Ik weet dat ik je hiermee nog niet echt help, maar zo heb je misschien wel een naam voor “het beestje”.

    Heel veel succes!

    Liefs,

    Simone

  • Paula

    Hoi Linnie,

    Een wat late reactie hier. Volgens mij heb je afkickverschijnselen van alle energie die je overal in gestoken hebt om alles perfect te doen. Het klinkt wel heel normaal hoor!

    Zeer herkenbaar, voor mij, al weet ik niet of ik het bij het juiste eind heb.

    Een mens kan zó redeneren:“perfectie is de ultieme garantie dat ik niet afgewezen wordt op wie ik werkelijk ben en om geen kritiek te krijgen”.

    Maar de praktijk is zó: perfectie is uitputtend, is soms onmenselijk, is doorgaans onnodig, kan heel handig zijn, kan mensen zwaarrrr irriteren want je bent volmáákttt bezig.

    Waarschijnlijk heb je al die jaren in de vierde versnelling geleefd en al je energie aangewend om je te handhaven.

    Nu is de benzine op.

    Motor sputtert nog wat, maar dan zegt ie: nu ff niet meer.

    En daar zit je dan in de auto: je voeten en handen intens bezig om het ding weer aan de praat te krijgen en door te gaan zoals je gewend was.

    Het bovenmatig piekeren hoort erbij: als je je gevoelens door extreme stress lang onderdrukt, dan beginnen die naar boven te komen in de vorm van gepieker, malen, doordenken, concentratie-verlies. Omdat je alle gevoelens niet in één keer kunt voelen heeft je lichaam een functie ingesteld om een brug te slaan en dat is dat gepieker.

    Ik denk dat je heel goed bezig bent als is het huil, krijs, ellende. Als je hier doorheen bent zul je je beter voelen als hiervoor, dat denk ik echt.

    Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

    Groetjes,

    Paula

  • Karin

    Ik herken het ook wel. Wat voor mij rust gaf, is een reiki cursus.

    Leren nee tegen anderen te zeggen is JA tegen jezelf zeggen!

    succes!