Hallo Allemaal,
Heel erg bedankt voor jullie reacties. We hebben de knoop doorgehakt en gaan uit elkaar.
Want inderdaad. Ik kan hem niet dwingen tot een beslissing. Kan alleen zelf beslissen. Wat hij graag wil is dat ik verander en is bang voor dat ik in de toekomst in het zelfde patroon verval. Dat zou best wel eens kunnen. Net zo min als hij nu uitsluitsel kan geven over wat hij nu wil kan ik dat dus eigenlijk ook niet over hoe ik zal zijn. Het verschil is op het ogenblik te groot.
Ik wil zeker aan mezelf werken, maar dan voor mezelf en alle positieve effecten dat dit kan hebben op eventuele toekomstige relaties zijn mooi meegenomen. Het doet me tot op het bot pijn dat ik hem door mijn onzekerheid (want dat is het voornamelijk geweest) verloren heb en eveneens dat ik hem een hoop pijn heb gedaan. Maar ik hoop er wel een les uit te trekken.
Ik ben geen slecht iemand in de basis. Ben mezelf alleen de laatste tijd tijdens onze relatie kwijt geraakt en heb waarschijnlijk teveel bevestiging van hem verwacht die ik mezelf alleen kan geven. Dit was het in een notedop, maar er is uiteraard veel meer aan vooraf gegaan. Ik hoop oprecht dat het tussen ons goed komt. Maar houden van is ook kunnen loslaten en dat ik niet krampachtig aan hem vast hou, omdat ik het anders niet aan zou kunnen.