hulpvraag

MindlessMayo

15-11-2006 22:29

Ik heb een broertje van 21 jaar oud, hij is opstandig en zo nu en dan flink agressief. Veelal verbale agressie, kan niet omgaan met gezag, is erg explosief, heeft ADHD kenmerken en lijkt ietwat achter te lopen met leeftijdsgenoten. Hij vertoont ook lichamelijk agressie gericht op materiaal (ramen inschoppen bij boosheid, gooien met spullen) en anderen (slaat, schopt en krabt mijn beide ouders en vanavond voor het eerst mijzelf). Dit voornamelijk als hij zijn zin niet krijgt of als hij geen reactie krijgt op zijn verbale agressie zoals dreigen, schelden enzovoorts.
Valt hier gezien zijn leeftijd nog iets mee te doen? Kan men hem dwingen om hulp te zoeken oid? Hij wil zelf uiteraard niet, ziet niet in wat hij verkeerd doet en vind het allemaal maar overbodig. Ik woon zelf niet meer thuis, maar kom er wel op bezoek. Mijn ouders laten het allemaal maar toe, slaan hem niet terug of iets dergelijks. Ze worden wel boos op hem met woorden, maar daar blijft het bij. Maar naar mijn idee kan het niet zo langer, mijn ouders kunnen hem niet aan.
azalaia

15-11-2006 23:07

Hallo MindlessMayo,
Als ik dit verhaal zo lees dat terroriseert jouw broer de hele famlie bewust of onbewust, doet er niet toe, maar het gebeurt wel.
Hoe ouder hij wordt, hoe langer hier nets mee wordt gedaan, hoe agressiever hij kan worden en dan vrees ik dat hij mogelijk jouw ouders nog eens iets ergers kan aandoen in de vorm van meer geweld.
Hij zou het beste uit huis geplaatst kunnen worden, ook gezien zijn leeftijd en het feit dat jouw ouders hem niet meer aankunnen, en opgenomen worden in een speciale kliniek voor de juiste behandeling.
Ook al om te voorkomen dat jouw ouders anders helemaal gek worden.
Ik denk dat iedereen het beste voor hem wil.
Je zou eens met de huisarts hierover kunnen praten en hem/haar de ernst van de situatie uitleggen.
Dat je vreest dat hij je vader en moeder op een dag iets zal aan kunnen doen in een spontane opwelling van hem.
Voorkomen is beter dan genezen dus ga aan de slag hiermee.
Groeten van azalaia.
Enne, je bent niet mindless…….
MindlessMayo

16-11-2006 07:35

Dat doet hij ook, mijn ouders moeten zich aan hem aanpassen. Dat het geen gezonde situatie is lijkt me duidelijk. Maar goed, hij is dus 21 en verder normaal begaafd ondanks dat hij wel iets achterloopt op de rest van zijn leeftijd. Maarja uit huis geplaatst worden met 21 jaar? Kan dit wel qua leeftijd? Mijn ouders zouden er zowieso niet mee akkoord gaan, die houden hem de hand boven het hoofd (angst gok ik). Zijn er nog meer mogelijkheden?
Birmaantje

16-11-2006 08:35

Je kunt het ook bespreekbaar maken bij je huisarts.
Dat je hier hulp voor nodig hebt is logisch. Dit kun je gewoon niet alleen.
Misschien heeft de huisarts wel instanties die je daarbij kunnen helpen.
Of kijk eens op www.huiselijkgeweld.nl
Ik denk dat je wel goed zit met angst bij je ouders dat ze hem daarom niet uit huis willen plaatsen.
In zo'n proces zijn je ouders en jijzelf emotioneel heel erg betrokken waardoor het ook moeilijk is om de situatie helder te bekijken.
Vertel je vader en moeder dat je het geen gezonde situatie vind en vraag wat zij er zelf nu eigenlijk van vinden. Voor hen is het ook belangrijk dat zij gaan nadenken over de situatie en daar zelf inzicht in gaan krijgen.
Sterkte!
Gr.
Birmaantje
Birmaantje

16-11-2006 08:38

O ja, dit wil ik ook nog even toevoegen.
Je ouders willen je broer niet uit huis plaatsen uit angst.
Maar de keerzijde is dat liefde voor je kind ook streng mag zijn.
Als ze hem nu bijv. het huis uit plaatsen zal je broer dat niet geweldig vinden, maar over een paar jaar later staat hij er waarschijnlijk wel achter omdat hij dan misschien begrijpt dat liefde streng mag zijn en dat men als ouders het beste met het kind voor heeft.
Kan; hoeft niet
Groet,
Birmaantje
lezer

16-11-2006 14:24

Waarom zou hij zich anders moeten gedragen dan hij doet ?
Dit is wat hij heeft geleerd van zijn ouders.
Blijkbaar zijn ze het er nog steeds mee eens.
azalaia

16-11-2006 16:06

Het probleem is ook dat jouw ouders hem niet kunnen loslaten, ze voelen zich verantwoordelijk voor hem, juist omdat hij toch net even anders is dan de rest van de familie.
De opvoeding aan anderen overlaten is nog een te grote stap voor hun.
En toch moet er iets gebeuren, iemand van een hulpverleningsinstantie zal jouw ouders inzicht moeten geven middels gesprekken over hoe het nu verder moet.
Jouw ouders zijn bang voor hun zoon; ze weten inmiddels uit eigen ervaring hoe hij kan ontploffen, maar daarmee doen ze zichzelf veel en veel te kort door hem te blijven beschermen.
Moeten ze eerst wachten totdat er iets vreselijk misgaat?
Nee toch…..
Jouw broer heeft geleerd te manipuleren en zijn zin te krijgen, en zo niet, dan zal hij laten zien wie hij is en dat hij zijn zin zal krijgen, en dus krijgt hij die ook.
Gevaarlijke situatie. Hier moet ingegrepen worden.
Laat jij je ouders deze antwoorden lezen…
En bedenk wel dat elk antwoord goed is bedoeld ter bescherming van jouw broer, jouw ouders en jouw gemoedsrust.
Groeten van azalaia.
Groeten van azalaia.
Birmaantje

16-11-2006 17:48

Dat bedoel ik ook met inzicht krijgen in de situatie.
Als ouders-zijnde heb je ook een voorbeeldfunctie naar je kinderen.
Groet,
Birmaantje
John

18-11-2006 13:07

Dit lijkt misschien volledige nonsen, maar kijk ook eens naar zijn voedingspatroon. Dit kan grote invloed hebben op zijn “adhd”gedrag. Wanneer gedraagt hij zich agressief? Snoept hij veel? Probeer een patroon te zoeken.
azalaia

18-11-2006 13:37

Heel alert John, in veel voedingsmiddelen zitten stoffen die een vorm van adhd en aanverwante gemoedstoestanden kunnen opwekken als je daar toevallig gevoelig voor bent. Het heeft zeker nut om dit uit te zoeken. Dus nonsence ( onzin ) is jouw opmerking zeker niet
Groeten van azalaia.

hulpvraag

MindlessMayo

azalaia

MindlessMayo

Birmaantje

Birmaantje

lezer

azalaia

Birmaantje

John

azalaia