Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Ronald Kremer
Qoute:
Die angst voor macht is gewoon dat ikzelf niet op die plek durf te gaan staan.
Je hebt een grond nodig waarop je durft te gaan staan zoals je bent. Zelfaanvaarding op een onverwoestbare/onaanvechtbare grond…
Welterusten!
Ron
zelf denk ik dat het een groot deel te maken heeft met eigenwaarde en eigenliefde.
als je jezelf genoeg waard vind laat je je alleen sturen door een ander als je dit accepteert.
als je jezelf serieus neemt in iets waar je geen zin in hebt wordt het al een stuk minder eng om te zeggen waar het op staat.
welke associatie heb jij met macht? wat roept t bij je op?
Waarom kan je niet zeggen dat je ergens niet van gediend bent(schoonmoeder)
Heeft het te maken met het onverwachte,hoe zou ze reageren of het idee dat je dat niet kan maken?,of wordt je dan niet aardig gevonden? je kan dit best rustig en netjes zeggen dat het te benauwend voelt en dat je weet dat dit lief bedoeld is maar niet nodig is of gewoon dat je dat niet wilt.
had je dwingende ouders? heb je nog nooit kunnen doen wat je wilt?
Als je jezelf serieus neemt in wie je bent en wat je voelt,is macht niet zo bedreigend omdat je zelf weet waar je staat en wat je wel en niet wilt.
Heb je er al eens aan gedacht dat zij behoefte hebben aan aandacht ? Dat ze het mogelijk, niet dont om je te pesten ?
Misschien kan je eens een keertje uit jezelf langs gaan voor een kopje koffie . Misschien kan je in een gesprekje zeggen dat je niet gebeld wilt worden op je werk.
Nmm is het de plicht van je man om dit probleem met zijn ouders op te lossen. Laat hem iedere dag op een vaste tijd bellen of langs gaan. Als zijn ouders daar van op aan kunnen zijn ze gerustgesteld.
Het is aan jou om hem dat mee te delen en je poot stijf te houden.
Hoi Wanna,
Misschien heeft alles wel met elkaar te maken. Mijn gevoel van eigenwaarde en duidelijk weten wat ik wel en niet wil is nog niet zoals het zijn moet. Ik ben iets te overmatig aangepast, maar zo ben ik opgevoed. Altijd schikken naar een ander, maar daar heb ik steeds minder zin in.
Dwingende ouders? Geen idee, an sich zal het nog wel meevallen. Ik heb in mijn jeugd veel niet mogen doen wat ik wilde. Dit najaar voor het eerst iets gedaan wat ik altijd heb willen doen, nl. zangles.
Er wordt al gauw gezegd dat ik niet zo vervelend en bot moet doen.
Ook bang voor de feedback, ik heb ook geen zin meer om te discussieren of wat dan ook. Ik zou haast zeggen dat ik een soort burn-out heb daarin.
Groet,
Stinkebroek
Lezer,
We wonen naast mijn schoonouders en we zien elkaar vaak genoeg, lijkt mij…
Ja, ik ben het in zekere zin wel met je eens dat mijn man dat hoort te doen, maar laat daarin wel vaker steken vallen, die hij als (oudste) zoon hoort te doen.
Hij wordt kwaad als ik daar wat van zeg, zeker als het over zijn ouders gaat (Ach, laat ze toch!), waardoor ik het gevoel heb dat hij de bal weer terug kaatst naar mij en het hele probleem dus nooit uit de wereld geholpen wordt.
Kiest hij nu de weg van de minste weerstand, bij wijze van spreken?
Groet,
Stinkebroek
Helemaal geen burn out……………Je hebt geen zin meer om je laten gebruiken. Goed zo. !! Nu moet je ze het nog vertellen.
Geen ruzie maken , slecht 1 x meedelen dat het zijn ouders zijn en hij met ze mag praten.
Niet zielig doen. Het is even wennen ……..wees flink , geef voortaan , met een grote smile,de telefoon aan je man en loop de kamer uit.
Je kunt het……….zet hem op…!!!
Zucht, heb ik net een hele aanvulling gemaakt, sjeest m'n kat over het toetsenbord en -plop- alles weg!
Wat roept macht bij mij op?
Ik word boos en krijg de neiging om te gaan schoppen, slaan en schelden. Maar ja, dat lost natuurlijk niets op.
Ik voel mij belemmerd in mijn doen en laten. Ervaar het als een grote last.
Als een klein kind dat achter de broek aan gezeten wordt om bijv. op tijd te letten dat het niet te laat thuis komt.
Dan kom ik toch weer terug op het feit dat ze moeten accepteren dat ik een volwassen vrouw ben en zelf verantwoordelijk ben voor mijn doen en laten.
Groet,
Stinkebroek
Stinkebroek schreef:
> >
> Misschien heeft alles wel met elkaar te maken. Mijn gevoel
> van eigenwaarde en duidelijk weten wat ik wel en niet wil is
> nog niet zoals het zijn moet.
Eigenwaarde en weten wat je wel en niet wilt, zijn twee verschillende dingen.
Waar meet je trouwens aan af of je gevoel van eigenwaarde nog niet is zoals het moet zijn? Je hebt gevoel van eigenwaarde of niet; het ontbreken van gevoel van eigenwaarde kan maken dat je angst krijgt. Als je de angst los kan laten en er vertrouwen voor in de plaats zet en bij jezelf blijft, zijn er veel minder problemen. Macht van anderen over ons bestaat n.l. niet echt, alleen maar in onze eigen perceptie en….als we anderen die macht geven.
Gr. Douce
Douce,
Je hebt gelijk.
Diep van binnen weet iedereen heel goed wat 'ie wel en niet wil.
Gevoel van eigenwaarde heeft er mee te maken in hoeverre je in het dagelijks leven je eigen IK bent. Dat je op jezelf kunt vertrouwen, maar dat is er (helaas) niet. Ben erg onzeker en bang om fouten te maken. Ik heb mezelf in al die jaren zover weggecijfert, dat ik gewoon niet meer weet wie ik nu echt ben.
Opgegroeid met drankprobleem, en vanaf 13-jarige min of meer zorg voor broers en zussen gehad. Dus een zorgrol gespeeld als ouder voor m'n broers en zussen en een partnerrol geprobeert te vervullen voor mijn moeder als mijn vader het weer ‘s af liet weten. Tja, da’s wel een beetje teveel van het goede voor een puber.
Groet,
Stinkebroek
Douce,
Je hebt gelijk. Diep van binnen weet iedereen heel goed wat 'ie wel of niet wil.
Gevoel van eigenwaarde…
Gevoel dat je op jezelf kunt vertrouwen. Maar dat is er (helaas) niet. In het dagelijks leven gewoon je eigen IK kunnen zijn.
Maar mijn eigen IK heb ik in al die jaren gewoon weg gecijfert, dat ik nu gewoon niet meer weet waar mijn eigen IK gebleven is.
Opgegroeid met drankprobleem. Als 13-jarige gedeelte van de zorg voor mijn broers en zussen gehad als m'n vader het weer ‘s af liet weten. Verzorgende ouder gespeelt voor m’n broers en zussen en een vervangende partnerrol voor mijn moeder.
Teveel verantwoordelijkheid gehad voor een te jonge leeftijd.
Groet,
Stinkebroek
