Wat zoek jij precies in een ander mens waardoor JIJ je goed voelt. Wat moet die ander, man of vrouw maar meer vrouw dan man in zich hebben waardoor jij er mee kan omgaan. Als je dat weet, ga dan eens na of je iemand hebt in je eigen kring die deze eigenschappen hebben.
De eigenschappen die jij zou willen zien in die ander is ook een weerspiegeling op jezelf, hoe jij zou willen zijn wat je in de ander zou willen zien.
Nou wordt het een beetje moeilijk.
Communicatie is een wisselwerking op het eerste gezicht/gevoel.
Ik heb veel contacten, allemaal oppervlakkig, maar ik ga ze zelf aan; ik ben altijd de eerst die de stap zet, die groet, die iets vraagt aan een ander, een opmerking of een grapje maakt.
Als ik dit achterwege zou laten, dan heb ik dus géén contact.
Mensen komen niet naar mij behalve toeristen die iets willen weten.
Ik weet ook niet waarom, daarom kom ik naar hen toe omdat IK contact wil, mij soms wil spiegelen aan de ander.
Maar nogmaals: vrienden heb ik niet.
Ik was laatst op een verjaardag van een buurvrouw van mij, zij werd 47.
Er waren veel mensen op bezoek. Allemaal vrienden/familie.
Ik was de enige die niet rookte, ik was de enige die geen alcohol tot mij nam, ik was de enige die niet aan het opscheppen was over werk, nieuwste auto, vliegvakanties, weightwatchers en blablabla allemaal.
Op een een gegeven moment begon ik te hoesten van de rook en ik wilde een raam wijd openzetten.
Denk maar niet dat dit in dank werd afgenomen, meteen kregen mensen het koud, na 5 minuten werd het raam dichtgedaan.
De jarige buurvrouw zag aan mij dat ik er niet echt op mijn gemak bij zat maar deed niks om er iets aan te doen.
Ik probeerde wel gesprekken aan te gaan, maar de onderwerpen waar het over ging, over jojo effecten van diëten volgen bijvoorbeeld, daar kan ik wel even over meepraten, maar niet alléén dit soort van onderwerpen.
Ik heb mij aangepast, tenslotte was ik ook gast en ik laat het dan maar over mij heen komen.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik toen ervoer dat ik echt alleen was, alleen tussen wel 15 mensen, waar ik totaal niets mee had en zij niets met mij.
Ik heb niks laten merken , thuis deed ik al mijn doorgerookte kleren uit, gooide die in de was en ik was blij weer alleen thuis te zijn in mijn rookvrije huis.
Iedereen genoot van elkaar, drinken, roken, ((vr)eten…..
Hoe frappant en hoe groot was de tegenstelling tussen mij en al die anderen……
Maar zo was het die avond, bij die mensen.
Groeten van azalaia.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
