ik ben gewoon een loser.
bezorg mijn ouders en de maatschappij alleen maar ellende.
ik wil geen zelfmoord omdat ik dat mijn moeder niet wil aandoen,maar ik vraag me vaak af of ze niet beter af zou zijn als ik het wel deed.
Zelfmoord lijkt me geen goed idee. Zelf wilde ik vroeger ook steeds zelfmoord tot ik een keer door ziekte bijna dood ging. Toen kwam ik er achter dat je toch vanzelf een keer dood gaat. Dus waarom niet de tijd er tussen uitzitten. Inmiddels ben ik hartstikke blij dat ik leef. Het is niet omdat het altijd maar geweldig is gegaan, maar omdat het leven een geweldig avontuur is, dat ik niet had willen missen!
Als je dan toch dood zou willen, wat heb je dan nog te verliezen? Je kan alle spullen wegdoen en gewoon vertrekken, je ziet wel waar je uit komt.
Je noemt je zelf een loser, dat betekend verliezer.
Er zijn 2 soorten verliezers. De ene soort is de jankebalk verliezer “waarom ik?”
De andere soort verliest als een held, die staat weer op en gaat verder. Zo van goed, ik heb verloren, ik trek me terug maar het is nog niet afgelopen.
Dat je moeder beter af zou zijn als jij zelfmoord zou plegen is een foute gedachte. Het idee dat haar zoon zelfmoord gepleegd heeft zou haar haar hele leven kwellen, zij zou zich steeds afvragen of het haar schuld was enz. Dus doe dat maar niet. Bovendien geloof ik dat je ziel blijft voortleven met al je gedachten zoals die nu zijn. Dus daar ben je dan zonder lichaam maar nog steeds met die gedachten. Dat schiet toch niet op? Je hebt dan geen vingers meer om een stukje op het prikbord te zetten. Je moet maar afwachten wat er in het hiernamaals op je af komt. Hopelijk een engel om je te helpen, maar daar kan je niet zeker van zijn.
Je kunt het niet terug draaien als je eenmaal dood bent en het lijkt me knap lullig als je dan moet constateren dat ik gelijk had.
Het valt me op dat je een enorme hekel aan je zelf hebt. Je richt je agressie helemaal tegen je zelf, je hebt geen respect voor je zelf, je noemt je zelf een loser. Dat nadat je al weken vecht tegen die depressie. Ik denk dat jij helemaal geen idee hebt van wat je waard bent. Dat je wat waard bent weet ik zeker, je leeft toch niet voor niets!
Heb je al geprobeerd te bidden? Je kunt ook hulp vragen van een of andere evangelische gemeenschap in je woonplaats. Die mensen hebben heel wat sneller tijd voor je als de psychiater. Als je er een weerzin tegen hebt moet je het niet doen natuurlijk, maar het kan je redding wel eens zijn.
Nou sterkte, ik hoop dat je er snel uit komt (uit de dip) Groetjes van Ellen
azalaia schreef:
>
> Je bent er dus nog…..
> Iedereen geeft jouw advies, maar niks lijkt te helpen.
> Ga nou eerst maar eens naar die psycholoog een paar manden en
> laat dan nog eens weten hoe het met je is.
Insgelijks,het wordt tijd dat jij eens onder behandeling gaat van een psycholoog,betweter !
> Het zal dan vast veel beter gaan.
Succes.
Laat maar weten hoe het was.
Sterkte,het zal dan vast wel beter met je gaan.
Groeten van Donny.
> Sterkte vrijdag.
> Groeten van azalaia.
azalaia schreef:
>
> Je bent er dus nog…..
> Iedereen geeft jouw advies, maar niks lijkt te helpen.
> Ga nou eerst maar eens naar die psycholoog een paar manden en
> laat dan nog eens weten hoe het met je is.
> Het zal dan vast veel beter gaan.
> Sterkte vrijdag.
> Groeten van azalaia.
Waar ben jij in godsnaam mee bezig?? Cynisme vind ik hier niet op zijn plaats!
man23 schreef:
>
> Dat ben ik met je eens Collie.
>
> Ik denk/weet zeker dat ik een heel waardevol mens ben.Ik heb
> wat voor een ander over.Zelfs teveel waardoor ik mezelf op de
> achtergrond zet.
>
> Maar het voelt gewoon @!#$.Ik heb altijd willen presteren
> vooral ook omdat mijn moeder dit zo belangrijk vond.
>
> Groetjes
Dat je zo openlijk om hulp vraagt vind ik ontzettend dapper! En dat het zó ontzettend moeilijk kan zijn, daar kan ik over meepraten. Je vraagt er niet om, het overkomt je.
Vergeet op dit moment je broer. Dat is zÃÂjn leven. Denk nu aan jezelf, wat je zelf nodig hebt en gá dat pad, hoe onbekend en eng het ook is!
Blijf praten, bidden zoals Collie aangaf kan ook zo helpen want hoe alleen je je ook voelt, je bént het niet. Maar geloven is persoonlijk.
De tijd lijkt aangebroken dat je nu voor jezelf moet kiezen. Als je de kans had gehad, had je het nóg niet gedaan, maar je bent te waardevol om dit te laten lopen.
Vraag ondersteunende gesprekken van je huisarts, bel de Telefonische Hulpdienst als het te moeilijk is, laat mensen weten dat je het moeilijk hebt.
Paula schreef:
> Waar ben jij in godsnaam mee bezig?? Cynisme vind ik hier
> niet op zijn plaats! aldus Paula…
——————————————————————————————-
Man23 krijgt ook van mij en anderen hulp en adviezen aangereikt….
Man23 post op 24 april voor de laatste keer om dan 10 dagen weg te blijven en vervolgens op 4 mei opnieuw terug te komen met zijn geweeklaag.
Dan denk ik: leef je nog?
Ik had het idee gekregen dat man23 opgenomen was of nog erger zelfmoord had gepleegd.
Ik krijg ook het idee, en dat staat mij helemaal vrij dat te krijgen, dat hij er genoegen in schept ons te overladen met zijn problemen om er vervolgens niks mee te doen.
Nu heeft hij dan a.s. vrijdag een afspraak met een counseler, dus lijkt het mij beter om eerst hier mee aan de slag te gaan en ons dan te laten weten hoe het verder gaat met hem inde komende behandelingen.
Hier is niks cynisch aan, maar jij mag dit er van mij van maken.
Woorden zijn soms tweedelig op te vatten, cynisch of oprecht, kies maar wat jij er uit haalt
Groeten van azalaia.
azalaia schreef:
> Man23 post op 24 april voor de laatste keer om dan 10 dagen
> weg te blijven en vervolgens op 4 mei opnieuw terug te komen
> met zijn geweeklaag.
Geweeklaag? De man wil opgenomen worden! Dan ‘weeklaag’ je niet, dan ben je in diepe wanhoop en paniek!
> Dan denk ik: leef je nog?
Jij moet niet denken: probeer eens mee te voelen.
> Ik had het idee gekregen dat man23 opgenomen was of nog
> erger zelfmoord had gepleegd.
Opgenomen dat wil hij graag en zelfmoord daar probeert hij zich voor te behoeden!
> Ik krijg ook het idee, en dat staat mij helemaal vrij dat te
> krijgen, dat hij er genoegen in schept ons te overladen met
> zijn problemen om er vervolgens niks mee te doen.
En ik krijg het idee dat jij er genoegen in schept dit prikbord te overladen met jouw berichten en inzichten om met kritiek vervolgens helemaal niks te doen.
> Nu heeft hij dan a.s. vrijdag een afspraak met een counseler,
> dus lijkt het mij beter om eerst hier mee aan de slag te gaan
> en ons dan te laten weten hoe het verder gaat met hem inde
> komende behandelingen.
Mooi behandelplan… alleen hebben we het hier over praktische hulp op dit moment. En die vraagt hij m.i. door hier te posten.
> Hier is niks cynisch aan, maar jij mag dit er van mij van
> maken.
Ik vond het behoorlijk cynisch. Sterker nog: erg ongepast.
> Woorden zijn soms tweedelig op te vatten, cynisch of oprecht,
> kies maar wat jij er uit haalt
En bovenstaande heb ÃÂk eruitgehaald.
Zonder glimlachjes,
Paula
Paula schreef:
> > Woorden zijn soms tweedelig op te vatten, cynisch of oprecht,
> > kies maar wat jij er uit haalt aldus azalaia
>
> En bovenstaande heb ÃÂk eruitgehaald….
> Zonder glimlachjes, alsus Paula.
>
>
> Paula
______________________________________________________________
zonder glimlachjes…… zegt Paula…
Kom op meid, vat het niet zo dramatisch op…..
Ik zou dit prikbord overladen met mijn berichten…?????
Overladen….. …..?
lees ik dit goed…….?
Overdrijven is ook een hele kunst.
Maar toch een prettige avond.
Groeten van azalaia.
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?