Ik word voor voldongen feit gezet

  • Marianne

    Het is weer eens zover: mijn vriend zijn schoonfamilie komt langs, alles is weer buiten mij om geregeld (het enige waar rekening mee gehouden is, is dat ze niet heel vroeg in de ochtend komen) en ik krijg ineens te horen dat het wel eens een lange zit kan worden (middageten, avondeten alles erop en eraan).

    Ik heb er iets van gezegd en nu is het argument: je mag mijn familie gewoon niet en je hebt iets tegen ze. Nogmaals duidelijk gemaakt dat ik niks tegen ze heb, maar dat ik betrokken wil worden bij de beslissingen als er iemand komt hoe laat ze komen en wat we met eten doen. Ik sta nu op het punt om gewoon zelf die dag de hele dag naar mijn ouders te gaan, maar dat staat zo raar als de familie komt en ik ben weg.

    Afgelopen jaar was iets vergelijkbaars. Ik werd ineens geconfronteerd met de mededeling dat we een kerstdiner hadden bij ze. Persoonlijk blijf ik met kerst liever thuis, maar het was al geregeld en toegezegd.

    Wat moet ik hier nu mee…?!

  • Peter

    hallo Marianne,

    Jouw vriend moet zich wel beseffen dat hij toch wel samen

    met jou bespreekt hoe laat zijn familie kan komen eten of wat anders.

    Je voelt je gepasseerd door je vriend en kan me heel goed

    voorstellen dat je dat niet leuk vind.

    Bespreek met hem hoe je je daarbij voelt, als hij jou niet erbij betrekt.

    En een uitspraak je mag mijn familie niet, slaat nergens op.

    succes ermee

    Peter

  • Marianne

    Nou ja, ik heb natuurlijk meer met mijn eigen familie dan met de zijne. Ik vind het op zich best leuk dat ze komen, we zien elkaar niet zo vaak, maar het enige waar dus rekening mee gehouden is dat ze er niet 's ochtens vroeg zijn. Verder heb ik zoiets van: als je rond een uur of 12 komt dan vind ik het welletjes als ze rond 16.00/17.00 weer naar huis gaan.

    T.a.v. het eten wilde hij eerst uit eten gaan, ik vind dat zwaar overdreven om zomaar even iemand te tracteren, er is geen feest ofzo. Dan zegt hij: ik betaal het wel. Maar om eerlijk te zijn heb ik helemaal geen zin om uit eten te gaan, dat doe ik liever met zijn 2. Na lang zeuren wordt het iets anders.

    Nu krijg ik het verwijt dat ik dwars lig, en dat doe ik ook omdat ik het beu ben hoe dit loopt. We zeggen dus al de hele ochtend niets tegen elkaar.

  • Collie

    Je zou de volgende keer zelf het initiatief kunnen nemen om zo'n dag te regelen… dan kun je ook niet gepasseerd worden. Overigens zou je ook kunnen stellen dat je jezelf hebt láten negeren… zodra je merkt dat een dergelijke dag er aan zit te komen, kun je ook zelf je stem laten horen bij de organisatie daarvan.

  • azalaia

    Ok, jij doet nu een keer precies hetzelfde met jouw familie, je nodigt jouw hele familie uit als ware het een groot feest, je bespreekt dit niet met je man, ze komen vanaf een uur of 12, jullie gaan eerst uitgebreid brunchen en dan jullie gaan ergens naar toe en je man MOET mee of hij nu wil of niet…

    Jij houdt dus totaal geen rekening met hem of hij dit wel wil, want omgekeerd gebeurt dit ook niet. Jij kan ook slikken of stikken…

    Als hij nu commentaar heeft op deze manier van doen dan kan je hem eens haarfijn uitleggen dat hij zich nu precies zo voelt zoals jij je voelt als ZIJN familie op bezoek komt en jij je maar hebt te schikken.

    Dan kunnen er betere afspraken worden gemaakt dat zijn familie, als die af en toe willen komen, in ieder geval vóór 5 uur weer weg is, dus vóór het avondeten.

    Laat maar zien wie jij bent……:D:D;)

    azalaia.

  • Marianne

    Nou, we hebben er gisteren dus nog behoorlijk woorden over gehad. Hij zegt dat hij niet alles avn te voren wil plannen en ik geef aan dat ik graag wil weten waar ik aan toe ben. Toen kwam het argument: ik ga niet van te voren zeggen of iemand wel of niet kan blijven eten dat zien we wel als ze er zijn. Ik word daar onrustig van en heb dat ook gezegd. Heb vervolgens gevraagd: waarom overleg je dan niet gewoon: “goh, die en die komen, wat doen we met het eten en hoe laat wil je ze hebben” of iets dergelijks. Antwoord: zo steek ik niet in elkaar en daar denk ik dus niet aan, maar waarom vraag jij er niet gewoon om als je weet dat ze komen?

    En zo kan je lekker naar elkaar wijzen.

  • azalaia

    tsja… beetje type die weinig rekening houdt en wil houden met anderen die niet zijn familie is…en ‘'er niet aan denken’'..is een smoes om er makkelijk vanaf te komen.

    azalaia

  • Collie

    toch ben ik het wel met vriendlief eens dat, wanneer jíj last van hebt van de manier waarop hij dingen afspreekt, jij zelf kunt vragen naar het hoe en wat…

    Ik vind het nu vooral erg slachtofferig klinken allemaal.

  • Saskia

    Wanneer hij eters uitnodigt zonder jou daar van op de hoogte te brengen, zou ik hem verantwoordelijk laten voor het koken.

    Geen ruzie maken, niet boos kijken……………achterover leunen en zeggen dat je benieuwd bent wat je te eten krijgt.

  • Marloes

    Hij geeft toch zelf al aan om met hun uit gaan te eten,en dat wilt hij ook nog zelf betalen,dan stel ik toch de vraag,wie hier het probleem is. Of je hebt niet graag dat zijn familie komt,of het komt je allemaal niet uit zoals jij het wilt.Even eerlijk bij jezelf kijken. Gr.Marloes