Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Michel
Dag Fries Meisje,
Je bent eerlijk, en daarmee win je de strijd.
Je schrijft: “niet opgelost want ik ben bang”
Weet je? Die andere persoon waar jij bang voor bent….. die is net zo onzeker
als jij!! Vervelende opmerkingen zijn een rookgordijn. Die collega durft niet eerlijk te zijn! Onzekerheid en angst zitten er onder water. Maar net als jij ben ik ook van huis uit onzeker. Ik leer door het stoere masker van de ander heen te prikken, maar ik vind het ook doodeng hoor. Geloof mij maar dat die collega een behoorlijk probleem heeft.
Een soortgelijk voorbeeld uit eigen ervaring:
ik werkte in een goederenmagazijn waar ik tijdelijk kwam werken.
De chef daar was een Amsterdammer, scherp van tong, niets kon hem doen.
Maar vanaf dag 1 was er een gigantische spanning tussen ons. Ik erg onzeker en bang van hem. Hij had dat in de gaten en maakte er misbruik van.
Als ik hem tegenkwam in een gangpad dan ging hij rechtop lopen, borst echt vooruit en neus omhoog. Hij deed ontzettend uit de hoogte. Het was een rottijd voor mij. Ik was echt bang van hem.
Ik ben zelf gelovig (christen geworden) en leerde toen wat liefhebben feitelijk was.
Ik las in mijn bijbel dat ik mijn vijanden moest zegenen en liefhebben. Ik zag in dat daar waarheid in zat maar wist absoluut niet hoe of wat. Ik vond die vent gewoon een ontzettende eikel. Diep van binnen wist ik wel dat hij een spiegel voor mij was. En dat het probleem in mezelf lag. Maar ik kon het niet vatten wat het dan precies was. Het probleem hield me 's nachts wakker en ik begon moe te raken.
De spanning tussen ons liep op. Hij begon me echt te sarren. Vlak achter me staan, uitlachen, deuren van auto's keihard dichtsmijten waar ik vlakbij stond. Ik gaf geen kik want ik geloofde dat God dicht bij me was en dat Hij deze man vroeg of laat wel zou straffen. Raar maar dat geloofde ik.
Het was de derde nacht dat ik niet sliep, ik was gesloopt. Ik wilde van mijn probleem afzijn en ging toch naar m'n werk. Die dag was echt ondragelijk.
Toen ik ‘s middags thuiskwam, viel het kwartje op zijn plek. Ik WIST opeens wat er aan de hand was. Ik juichte en had een feestje in mijn huiskamer. Ik zag het haha. Ik maakte dezelfde fout als deze chef. Mijn houding van binnen was precies dezelfde. Hij probeerde mij onder druk te zetten door z’n trotse en hooghartige houding. Maar de waarheid was dat ik diezelfde houding in me had. Ik kon die middag mijn houding loslaten en daarmee kon ik die man loslaten.
De volgende dagen wist de arme man niet waar hij het zoeken moest. Hij had geen invloed meer op mij haha. De spanning was weg.
Een jaar later hoorde ik dat zijn huwelijk gestrand was. Hij was meer dan gestraft, al gun ik het hem niet.
Ik leerde dat ik niet bang hoef te zijn voor mensen.
Ik hoop dat je er iets mee kunt.
Met een oprechte groet.
