Collie schreef:
> Dit is zo ontzettend waar, wat je hier zegt, het is zo
> beangstigend om je oude gedachten los te laten, uiteindelijk
> heb je het daar je hele leven al mee gedaan en dan komen er
> ineens therapeuten die zeggen dat je anders moet leren denken
> om gelukkiger te kunnen worden, alsof het in ene je eigen
> schuld is, dat je niet gelukkig bent… Althans, zo voelde
> het toch voor mij…
Oh zo voelde dat ook voor mij en kwaad dat ik was, want zo werd er benadrukt dat ik niet deugde…juist dat wat zo pijn deed. Dat heeft echt heel lang geduurd voordat ik dat zag en begreep… heb die therapeut vervloekt, stampend weggelopen, om toch elke keer terug te komen en daar zat hij..begrijpend, knikkend en me niet veroordelend
>
> Ik kon dat cirkeltje pas doorbreken, toen ik me realiseerde
> dat ik met de manier die mij eigen was, waar ik dus zo in
> bleef hangen, me ook niet bepaald gelukkig maakte.. en geloof
> me… de eerste veranderingen die ik onderging, onderging ik
> omdat ik héél erg mn best ging doen om op de therapeutische
> manier te denken… enkel om aan te tonen aan mn therapeuten,
> dat dit voor MIJ speciaal… niet zou werken…
Hier hetzelfde..je moet gaan ervaren dat een andere manier van denken je meer oplevert.
> En gelukkig, daar had ik me dus in vergist… het werkte
> wel… bij sommige dingen al vrij vlug… bij andere dingen
> moet ik nog steeds twee keer nadenken voordat ik mezelf mag
> en kan geloven en mezelf dus ook beter op de rails hou…
Hier werkt het ook en steeds meer en meer wordt het een automatisme. Soms ook niet hoor dan is het denken maar kom er elke keer toch goed uit..
Uiteindelijk levert het dus heel veel op!
Leuk om te lezen Collie dat jij ditzelfde ervaren hebt..!!!