Mens en dier

Ineke

10-01-2009 11:06

Hoe kan het toch dat ik als mens bij pas geboren baby,s nooit dat innerlijke geluksgevoel ervaar dat ik bij dieren die ik in mijn armen hou wel heb??
Ik probeer het altijd als er in mijn omgeving een kind geboren is en het wordt in mijn armen gelegd om dat geluk ook te voelen. Ik roep dan ook wel, oh wat een schatje maar ben alleen maar zenuwachtig dat ik het laat vallen of zo.
Die diepe genegenheid die ik meteen voel bij dieren kan ik niet oproepen bij mensen.
Ik durf daar natuurlijk niet over te praten maar misschien is hier iemand die mij dit kan verklaren.
Ineke
Lydia

12-01-2009 00:10

Ineke,
Nou en? Daar is toch niets mis mee? Sommige mensen hebben gewoon niks met kinderen. Willen die ook niet. Als jij gelukkig bent met dieren om je heen en wie weet ook wat voor ze kunt betekenen, is dat toch alleen maar hartstikke mooi.
Daar hoef je je echt niet voor te schamen hoor.
Groetjes,
Lydia
web-aapje

12-01-2009 09:23

Misschien is het wel iets biologisch. Een dier heeft ook niks met een ander zijn jong en wij zijn toch ook eigenlijk dieren? Voor een ander zijn baby/kind loop ik ook niet gauw warm terwijl iedereen lyrisch is (echt of omdat het zo hoort?). Ik weet niet of je zelf kinderen hebt maar die ervaring is heel anders. Dat is meteen eigen en daar doe je alles voor.
En die liefde voor dieren, die herken ik wel. Ik heb ook veel meer met dieren dan met mensen. Ik ben thuis omringt met dieren terwijl ik maar weinig behoefte heb aan contact met mensen naast mijn gezin/familie.
Ineke

12-01-2009 18:47

Dank jullie voor de reactie,
Ja ik heb een kind van vierentwintig jaar. Daar mag ook echt niemand aankomen hoor die kwaad wil.
En web-aapje ik ben blij wat je schrijft dat jij ook niet meteen warm wordt van andermans baby. Dus ik ben de enige niet.
Maar toch ben ik meteen lyrisch met andermans hondje of beestje en dat komt echt helemaal van binnenuit.
azalaia

13-01-2009 17:25

Ineke, ik voel dit precies zo, heb zelf 3 kinderen en toen die waren geboren voelde dit net zo ontroerend als dat ik voel bij dieren.
Met babies van andere mensen heb ik niks maar met geboortes van dieren springen de tranen spontaan in mijn ogen.
Ik kan wel ontroerd raken bij Spoorloos als kinderen of oudere mensen op zoek zijn naar hun vader of moeder en dan ontroert mij altijd heel erg dat weerzien tussen hen.
Maar dieren ontroeren mij vele malen méér, dus Ineke, maak je niet te sappel hierover, ik heb dit dus ook.
Als er ergens een ongeluk is gebeurd en er is ook een dier ontsnapt, een hond b.v. dan denk ik als eerste waar is die (gewonde) hond… de slachtoffers worden wel opgevangen, ziekenwagen, helikopter, ziekenhuis etc, allemaal heel goed geregeld, maar nu die hond nog, of paard of ander dier… snap je wat ik bedoel…????
azalaia
Ineke

15-01-2009 00:00

Heerlijk om dit te lezen, dit is nu wat ik bedoel jij voelt het zelfde ik pink ook een traantje weg bij spoorloos maar lig er niet wakker van maar owee als er iets met een dier is dan lijd ik gewoon mee.
Ik kan bv een tv film kijken waar mensen zich de koppen inslaan dat doet me niks maar komen er dieren in een flim voor dan zet ik de film af want daar kan ik gewoonweg niet tegen.
Nogmaals bedankt voor de reactie
azalaia

15-01-2009 16:11

Exact, wat volwassen mensen met elkaar doen, moeten zij weten, maar van dieren moeten ze afblijven punt uit.
Minister Vogelaar vindt het normaal om de koppen van duiven af te @!#$, zie de Telegraaf van gisteren, en je raadt het al Ineke..wat heb ik nu zin, zo'n vreselijke zin….om haar…nee, niet haar kop, maar om al haar haren uit haar kop te @!#$….zo'n zin…
azalaia
azalaia

15-01-2009 17:43

gek, ik gebruik een gewoon woord n.l. de kop af r* u* k* k* e* n…
azalaia
Collie

15-01-2009 17:55

komt denk ik doordat dat woordje ook wel voor andere acties wordt gebruikt…
azalaia

15-01-2009 20:13

Oooohhhhh, zit dan zo…!
azalaia

Mens en dier

Ineke

Lydia

web-aapje

Ineke

azalaia

Ineke

azalaia

azalaia

Collie

azalaia