Mike,
Je zegt:
“Je doet een stelling zonder de discussie te willen aangaan.”
Maar in mijn ogen zijn de premissen van de vragen die je stelt net zo goed stellingen, aannames die zonder enige terughoudendheid, plaats voor twijfel of rechtvaardigingen werden gemaakt
Ik zeg wat in mijn ogen de waarheid is; jij ziet de wereld op jouw manier. Wij beiden gaan uit van bepaalde dingen die in onze ogen gewoonweg waar zijn. Ik kan proberen te rechtvaardigen waarom ik denk wat ik denk, en jij zal ongetwijfeld justificaties hebben voor jouw geloof en aannames. Ik denk niet dat een discussie hier veel aan zal veranderen. Komt daar nog eens bij dat deze discussie al op zovel fora wordt gevoerd, en dat alle argumenten die wij beiden op de tafel zouden kunnen leggen al zovaak zijn gehoord - of genegeerd - dat ik niet denk dat een herhaling hiervan op deze plaats erg nuttig zou zijn.
Om toch nog even in te gaan op je laatste vraag:
Je zou me net zo goed kunnen vragen: hoe weet ik zeker dat mijn zolder niet bewoond wordt door ondetecteerbare teennagelelfjes? Dat weet ik niet zeker. Ik heb aan de andere kant geen enkele reden om aan te nemen dat het wel zo is. Ik verlies er dus niets bij om gewoon aan te nemen dat het niet zo is.
Wederom, dit is een argument dat al talloze keren is gemaakt, en alle wederargumenten, en de tegenargumenten daarop, enzovoort, heb ik ook al honderden keren de revue zien passeren. Dergelijke discussies zijn misschien een aangenaam tijdverdrijf, maar uiteindelijk overtuigen ze geen van de deelnemers.
En, wat misschien meer to the point is, het heeft ook niet direct te maken met psychologie; misschien dat http://metafysica.startpagina.nl een beter startpunt is
Gr,.
G.