Afscheid nemen

azalaia

13-04-2006 19:45

Hallo ron,
Het is niet mijn bedoeling hard of aanvallend over te komen op jou.
Voel je niet zo snel aangevallen, is niet nodig.
Je zou ook je eigen gedachten over de topic ‘'afscheid nemen’' aan Nikki kunnen laten weten en haar natuurlijk ook kunnen wijzen om Jezus te volgen. Dan draag je 2 mogelijkheden aan, ten eerste je eigen idee hoe je haar zou kunnen helpen en ten tweede God die haar zou kunnen helpen. Hoop dat het een beetje duidelijk is nu.
Groeten van azalaia.
ron schreef:
>
> Wat je aanhangt mag je zelf kiezen. Ik kies ervoor om Jezus
> te volgen en wil dat anderen niet als optie onthouden.
> Overwegen kun je het toch!?
> En ik mag het aandragen lijkt mij.
> Vanwaar je harde woorden?
> Groet Ron
Ans

14-04-2006 21:12

Hoi Nikki,
Zo ontzettend herkenbaar allemaal. Vier jaar heeft zo'n relatie bij mij geduurd.
s'avond thuis blijven want hij misschien wel eens spontaan langs kunnen komen.
honderden guldens kwijt aan telefoontjes naar zijn mobiel.
Toen kocht ik mijn eerst computer. 's avonds alleen en tijd zat, ik ging chatten. HÃƒÂ©ÃƒÂ©ÃƒÂ© leuke vent daar op de chat. Loslaten werd ineens een stuk makkelijker omdat ik niet meer afhankelijk was van zijn aandacht. Ik ben nu al 6 jaar met die leuke vent van de chat getrouwd en heb 2 kids en een fantastisch leven. Een leven met een partner die echt voor mij en ons gezin gaat en niet alleen voor de extra aandacht die die ander zo nodig had.
Kom op en kies voor jezelf.
(misschien gaat het jou ook makkelijker als je eerst naar vervanging uitkijkt? ;-)
Michel

14-04-2006 21:36

Lieve Nikki,
Op deze Goede-vrijdag-avond las ik je bericht.
Het raakte me.
Omdat ik stukjes herken.
Omdat ik de pijn van verlatenheid ken.
Omdat ik de pijn van in-de-steek-gelaten-zijn ken.
Omdat ik de pijn van de eenzaamheid ken.
Het gevoel dat je hebt, nu op dit moment, is het gevolg het resultaat van
al jouw jaren die achter je liggen. Je probeert iets op te bouwen maar je
huisje stort telkens in elkaar. Omdat je probeert te bouwen op drijfzand.
Je bent al jong door je ouders in de steek gelaten. Je hebt LIEFDE en bemoediging
gemist. Je hebt OPBOUW gemist. Daarom leef je min of meer op een leegte in jezelf. Die probeer je te vullen.
Een relatie met iemand die niet echt voor jou kan gaan. Dat bevestigt die pijn van binnen…
Nikki, je kan de uitweg kiezen door je fluoxetine te slikken. Ik ken het spul niet, maar het klinkt niet gezond….
Je kan ook kiezen (als jij daar klaar voor bent) voor een andere weg.
Kiezen om de waarheid achter jouw misere te gaan ontdekken. Om de werkelijkheid te gaan leren kennen. Om langzaamaan stukje bij beetje weer op te krabbelen (even in het midden gelaten hoe). Om langzaamaan echt dicht bij jezelf te komen en voldoening te vinden. Als je DIE weg volgt, ja kijk uit, het is geen makkelijke weg, dan zul je je problemen overwinnen.
Beste Ron, dank je voor je openhartigheid.
Jezus leeft ook in mijn hart.
Ik was vijf jaar terug in diepe misere beland. Net als Nikki leek het uitzichtloos.
Ik heb veel gezocht en gegraven, psychologen bezocht en therapieen beoefend.
Wat ik nodig had en heb, is liefde. Onvoorwaardelijke liefde.
Ik heb ontdekt dat God in Jezus Zichzelf laat zien als Iemand die mij, en iedereen die zijn/haar hart wil openstellen, onvoorwaardelijk liefheeft met een liefde die mijn verstand ver te boven gaat.
Deze liefde heeft me bevrijd van mijn verslaving, mijn verleden genezen, mijn hart weer heel gemaakt. Ik heb de waarheid mogen ontdekken. Dat heeft me vrij gemaakt.
Lieve Nikki, ik hoop voor jou dat je weer kan en WIL gaan geloven in liefde. Voor jou. Een liefde waar je niets voor hoeft te doen. Je hoeft het slechts te ontvangen.
Dat is Pasen. Er stierf Iemand om te laten zien hoeveel ie van je houdt….
En geloof mij, er is geen probleem in deze wereld zo groot, of het kan worden weggenomen door die liefde, die nog veeeel groter is.
Ik wens het jou echt toe.
Liefdevolle groet,
Michel
Nikki

19-04-2006 13:37

Ans,
Dank je voor dit hart onder mijn riem.
Nikki

19-04-2006 13:51

Dank je Michel voor je uitgebreide reactie.
Het voelt niet meer zo uitzichtloos en ik ben ook zeker geen basket case.
Ik heb wel liefde nodig en kan ook veel geven.
Ik ben begonnen met weer goed voor mezelf te zorgen: eten koken, sporten, me afvragen wat ik wil gaan doen en het dan ook doen zoals lekker in de zon zitten op mijn balkon met een boek en me dan fijn voelen.
Okay, ik kan het nog niet 24 uur per dag 7 dagen in de week en 31 dagen per maand en af en toe sta ik 's ochtends op en dan denk ik al ik voel me niet fijn, terwijl het helemaal niet zo is. Ja ik heb geen zin om al op te staan etc en het is niet zo dat ik me rot voel.
Ik kijk wel eens naar de EO op zaterdag middag en dan ben ik jaloers op die gelukszalige gezichtjes. Ik ben echter niet gelovig opgevoed. Ook heb ik mijn twijfels of God mijn problemen op kan lossen ????
Bedankt
Nikki
ron

20-04-2006 14:35

Hoi Nikki,
Je schreef:
Ook heb ik mijn twijfels of God mijn problemen op kan lossen ????
Die heeft ieder mens, ik ook regelmatig. Het zit in de aard van mensen om te twijfelen. Heb je Hem deze vraag wel eens voorgelegd?
Ik wel. Hij is met me bezig en ik groei daardoor. Net als Michel merk ik dat Hij mijn hart van binnenuit bewerkt. Ik ben zachter en bereikbaarder voor anderen.
Sinds kort mag ik anderen steunen bij pijn en verdriet.
Dat vind ik erg mooi. Krijg langzamerhand het idee dat lijden toch ergens goed voor is!
Hoop dat je je steun gaat vinden die je nodig hebt!
Groet Ron
Google eens op Willem de vink, hij schrijft dagelijks stukjes op zijn web-log. Erg leerzaam als je niet veel of niks weet van wie God is en wat Hij doet.
Michel

20-04-2006 19:14

Lieve Nikki,
Volgens mij ben je goed bezig.
Je wordt je bewuster van het hoe en waarom.
Ik denk:
Geloof is alles voor een mens.
Het zit in je denken. Het zijn je overtuigingen, opvattingen, meningen
en gedachten. En al je ervaringen die je iedere dag opdoet.
Dat maakt hoe je je leventje beleeft.
Gelukkig zijn wil iedereen.
Gelukzaligheid is heerlijk om te ervaren.
Ikzelf heb ontdekt dat God bestaat. Dat was nadat ik ontdekte
dat het Bhoeddisme, hindoeisme en de new age me net zo
ongelukkig lieten zitten als dat ik al was. Daar zou ik veel
over kunnen vertellen, maar dat doe ik maar niet.
Ik ben verder gaan zoeken en toen ik besefte dat Jezus aan het kruis
was gestorven, uit liefde voor mij persoonlijk, toen wist ik dat dit het
was. Ik ervaarde liefde en nog 's liefde.
Nu weet ik ook waarom dit het wel is en al het andere niet.
Nu weet ik ook wat ik hier doe, en waarom de wereld zo'n kolerezooi
is.
Kon God mijn problemen oplossen? Ja en nee.
Hij heeft werkelijk wonderen in mijn leven gedaan.
Soms moet ik zelf vechten en worstelen om van een probleem
los te komen. Maar altijd wordt me duidelijk waarom ik een probleem
heb, en hoe ik ervan loskom, zodat ik me weer gelukkig kan voelen.
Maar altijd is die heerlijke liefde er, die het draaglijk maakt om ergens
doorheen te gaan.
Ik weet nu dat Hij niet alleen een “geloof” is, iets dat tussen je oren zit,
maar dat Hij een werkelijk voelbare liefde IS, die je kan ervaren van het puntje van
je grote teen tot aan je kruin.
Omdat Hij liefde IS, verlangt Hij ernaar liefdesrelaties met mensen aan te
gaan. Hij wacht totdat je je hart voor Hem opent. Als je dat ÃƒÂ©ÃƒÂ©n keer
gedaan hebt, wil je niets anders meer. Dan weet je waarnaar je al die
tijd naar op zoek was.
Ik wens het jou toe.
Liefdevolle groet,
Michel
ron

20-04-2006 19:35

Amen!!
Ook mijn ervaring, elk woord eigenlijk (voor zover het met woorden over te brengen/te vatten is)
Groet Ron
Nikki

21-04-2006 11:08

Hi Michel en Ron,
MOOI, en hoe begin ik hier dan mee, met geloven……
Ik lig wel eens in bed met HEM te praten en krijg geen woorden terug.
Mooi dat jullie dit zo ervaren, eigenlijk een godsgeschenk.
Ik ben jaloers…………en weet dat het ook voor mij weggelegd is…..
De trek naar die man blijft groot (Ruud) en ik luister naar mijn lijf. Hij wilde voor volgende week afspreken en ik ging daar weer mee accoord. Daarna voelde ik me gelijk misselijk en heb dus afgebeld en nogmaals gezegd ik stop. En ik zou ook graag gewoon vrienden zijn. Duidelijk en clean.
Ik voel wel dat het beter gaat. Zat vanochtend op het balkon om 07.00 uur het was heel zacht, met koffie en een sigaretje en ik genoot. Dit zijn voor mij ook kleine godsgeschenkjes.
Ik ken jullie niet persoonlijk maar het voelt wel ook je jullie beter leer kennen.
Hug,
Nikki
Michel

22-04-2006 09:53

Nikki goeiemorgen,
Geloven doet iedereen. Dat zeg ik.
Jij gelooft bijvoorbeeld dat Ruud je gelukkig zou kunnen maken.
Je hebt echter geluisterd EN je hebt gehoord wat je lichaam, geweten,
tegen je zei: dat je zonder die man misschien wel gelukkiger zou zijn,
omdat je dan afstand zou kunnen doen van de emotionele chantage/
afhankelijkheid. Een stapje in vrijheid zou ik zeggen. Toch :-)
De stem van mensen en van de wereld om ons heen is hard.
SCHREEUWEND eigenlijk. Gods stem is zacht, en liefdevol.
De wereld zit vol met machthebbers. Maar waar macht heerst, kan
de liefde niet zijn. Mensen die de liefde (Gods onvoorwaardelijke liefde) niet hebben,
proberen deze leegte te vullen met andere dingen.
Prikkels, bezit en kennis zijn drie dingen waarmee vele mensen zich vullen.
Vooral kennis is een levensgevaarlijke. Mooie woorden. Maar de liefde
blijft weg, dus klinkt het hol.
Je wilt het mooiste wat een mens zich kan wensen?
Wees niet jaloers. Maar ga zelf op zoek. Word eerlijk met jezelf.
Zoek de waarheid. Ik garandeer je dat deze bestaat.
“Ja maar” hoor ik tien mensen zeggen, de waarheid is voor iedereen toch anders?
“Nee hoor” zeg ik dan. Er is maar 1 waarheid (werkelijkheid). Alleen beleeft
iedereen deze anders.
Voor mij is de waarheid een persoon: Jezus Christus.
IN de vijf jaar tijd dat ik Zijn onvoorwaardelijke liefde ervaar, ben ik er
alleen maar beter / sterker / gezonder van geworden.
Ik wens je nog vele mooie godsmomenten op je balkon.
Ik wens je nog veel meer die heerlijke onvoorwaardelijke liefde waarover
ik het heb.
Met liefdevolle groet,
Michel

Afscheid nemen

azalaia

Ans

Michel

Nikki

Nikki

ron

Michel

ron

Nikki

Michel