Stoornis

  • Hyperactief

    Hay hyperactief,

    Ik ben heel erg blij dat je me zo relaxed antwoord hebt gegeven!!

    Weet je ik voelde me idd geraakt omdat ik werk in de psychiatrie en toch het gevoel heb dat ik goed werk doe met heel veel liefde en respect voor de clienten! Aldus: Francis.

    Hoi Francis, ik bijt niet hoor ook al kan ik wel eens fel van leer trekken.;) En wie de schoen passe trekke hem aan, als die jou niet past en je weet dat je goed doet dan is dat toch prima.

    Maar goed dat jij door jou ervaringen een andere visie hebt is natuurlijk interresant en wie weet leerzaam.. Aldus: Francis.

    Precies, zo las ik vanavond op het ADHD prikbord waar ik nooit meer kom een moeder van een kind van 5 die ze net aan de medicatie gezet heeft en denkt dat dit kind hier een beter leven door krijgt, zoiets vind ik voor dat kind hartstikke triest, en de arts die dat kind deze medicatie voorschrijft mogen ze van mij aan de hoogste boom ophangen, is gewoon weg misdadig. In het verleden zijn daar wel ouders van kinderen onder de 2 geweest, bizar en pure misdaden tegen de mensheid.:(:(:( Groetjes v Hyperactief

  • Hyperactief

    Ik zie jou als iemand die erg goed weet waar hij het over heeft, ook ervaringsdeskundig is. Aldus: Caroline.

    Ik zie net dat ik dit nog na dat lange stuk vergeten was, THNX voor het compliment.;) Groetjes v Hyperactief:)

  • Caroline

    Hai Hyper,

    Dank voor je uitgebreide reactie. Dat vind ik prettig. zelfs als het bot is doe je dat op onderdelen die je eruit pikt. Daarmee neem je wat er gezegd wordt heel serieus. Bovendien kan ik wel wat hebben. De hele discussie heeft mij ertoe aangezet om bijvoorbeeld vandaag in de behandelbespreking op mijn werk eens extra kritisch te luisteren naar hoe er gesproken wordt over voorschrijven van medicatie, visie hierop. Maar ook aan de verstrekkers gevraagt hoe ze aankijken tegen de cursus die ze krijgen, wat het hen heeft geleerd, hoe kritisch zij hierin staan. Kort samengevat ben ik enerzijds tevreden over de terughoudendheid waarin er medicatie voorgeschreven wordt en ook dat het snel gestopt wordt als het niks oplevert in positieve zin. Maar waar het gaat om “weet je wat je geeft”, controle, nauwkeurig observeren van bijwerkingen is er nog veel werk te doen bij de verstrekkers. Hiervoor had ik niet veel tijd hoor dus wordt vervolgt.

    Deze discussie heeft er ook voor gezorgt dat ik ben gaan googlen op medicatie in de kinder -en jeugdpsychiatrie. Veel van wat jij aangeeft vindt ik ook terug bij stichting Pandora. Er wordt gepleit voor onderzoek en ook aangegeven dat de risico's groot zijn, effectiviteit twijfelachtig, lange termijn risico's enz enz. Argumenten tegen onderzoek hebben te maken met ethiek, argumenten die voor onderzoek zijn hebben ook te maken met ethiek. Ik mag hopen dat ze zich daar dan niet al te lang mee bezig gaan houden maar komen tot keuzes. Er blijkt inderdaad maar 20% van de medicatie wetenschappelijk is onderzocht bij gebruik bij kinderen. Dat is wel erg weinig en dat betekent dat de arts dus vooral wat minder doseert dan bij volwassenen. Maarja…wie vertel ik dit ;-)

    Bij mij op het werk wordt er eigenlijk nooit over “ziek”gepraat. het woord “handicap”komt wel vaak voorbij. het is ook niet een accademische wereld en dat maakt wel uit. Pedagogiek staat vooral centraal.

    Ik weet nog goed dat ik als 19 jarige stagiaire destijds weigerde om medicatie te geven aan kinderen omdat ik niet wist wat ik deed en daarnaast ook geen bevoegdheid had. Enorme toestanden gaf dat omdat de mensen die het wel gaven dit als kritiek zagen…dus jij vindt dat wij dat met onze opleiding niet kunnen. Uh…ja eigenlijk wel ja. Ik heb het nooit gedaan ook. Ben ook niet zo van het volgzame. Wel naief soms en wil in mijn werk graag vertrouwen hebben in de mensen waar het gaat om integriteit.

    Later met cursus en diploma wel en heb me suf gelezen in het repertorium.

    Maar nog steeds kan ik mezelf niet zien als deskundig op dit gebied en zal daarin ook vertrouwen moeten hebben in de arts die ervoor doorgeleerd heeft. Maar kritisch zijn en doorvragen, bijlezen en luisteren naar mensen zoals jij is goed. geef mij dus maar een seintje als het erop staat. Ik heb je site ook al bekeken.

    Ik ben overigens niet de Caroline van de ouderpagina ;-)

    Veel succes met alles wat je onderneemt om veiligheid, respect en rechtvaardigheid in de zorg te verbeteren. Ik doe op mijn manier dapper mee :-)

    Ook veel sterkte en succes met alles rondom je zoon.

  • Hyperactief

    Hai Hyper,

    Dank voor je uitgebreide reactie. Dat vind ik prettig. zelfs als het bot is doe je dat op onderdelen die je eruit pikt. Daarmee neem je wat er gezegd wordt heel serieus. Bovendien kan ik wel wat hebben. De hele discussie heeft mij ertoe aangezet om bijvoorbeeld vandaag in de behandelbespreking op mijn werk eens extra kritisch te luisteren naar hoe er gesproken wordt over voorschrijven van medicatie, visie hierop. Maar ook aan de verstrekkers gevraagt hoe ze aankijken tegen de cursus die ze krijgen, wat het hen heeft geleerd, hoe kritisch zij hierin staan. Kort samengevat ben ik enerzijds tevreden over de terughoudendheid waarin er medicatie voorgeschreven wordt en ook dat het snel gestopt wordt als het niks oplevert in positieve zin. Aldus: Caroline.

    Hoi Caroline geen dank, mooi dat je er in positieve zin mee aan de slag gaat op je werk. Ik weet niet wat voor cursus jij bedoeld, maar bedenk dat het grote gevaar aangaande medicatie en de zaken die wel bekend zijn maar mensen onthouden worden te maken heeft met de brutale infiltratie en PR methoden van de industrie. Lotgenoten/ patiëntenverenigingen/ wetenschappelijke bladen/ universiteiten etc. etc. kunnen allemaal te maken hebben met belangenverstrengeling en niet te vergeten politici die hoge functies hebben binnen deze industrie. Dit is een gigantisch probleem, om nog die info te krijgen waar verantwoorde beslissingen opgenomen kunnen worden. Mijn bezwaar blijft dat medicatie bedoeld is voor ziekten, en dat zijn classificaties dus niet.

    Maar waar het gaat om “weet je wat je geeft”, controle, nauwkeurig observeren van bijwerkingen is er nog veel werk te doen bij de verstrekkers. Hiervoor had ik niet veel tijd hoor dus wordt vervolgt. Aldus: Caroline.

    Ik wil je van harte aanbevelen Medicijn mafia (2003) eens te lezen, of het nieuwe boek slikken (2006), als je in de zoekterm alhier Bouma in voert, dan heb je van beide boeken de ISBN als je deze topic overslaat, daar die nu ook op dat woord aanslaat.:D Je zal dan een zeer goed beeld krijgen van wat er gaande is op dit gebied, ik weet zeker dat je na het lezen van deze boeken geschokt bent. Grofweg gezegd stond voorheen de volksgezondheid voorop, tegenwoordig het geld.:(:(:( Ik wacht wat jij hierover verder te melden heb af, helaas wordt er in dit land weinig geregistreerd aangaande excessen gerelateerd aan medicatie als het bijvoorbeeld om geweld gaat.

    Deze discussie heeft er ook voor gezorgt dat ik ben gaan googlen op medicatie in de kinder -en jeugdpsychiatrie. Veel van wat jij aangeeft vindt ik ook terug bij stichting Pandora. Er wordt gepleit voor onderzoek en ook aangegeven dat de risico's groot zijn, effectiviteit twijfelachtig, lange termijn risico's enz enz. Argumenten tegen onderzoek hebben te maken met ethiek, argumenten die voor onderzoek zijn hebben ook te maken met ethiek. Ik mag hopen dat ze zich daar dan niet al te lang mee bezig gaan houden maar komen tot keuzes. Er blijkt inderdaad maar 20% van de medicatie wetenschappelijk is onderzocht bij gebruik bij kinderen. Dat is wel erg weinig en dat betekent dat de arts dus vooral wat minder doseert dan bij volwassenen. Maarja…wie vertel ik dit ;) Aldus: Caroline.

    Eigenlijk kan ik hiermee weer naar de vorige alinea verwijzen, daar je echt van goede huize moet komen (is niet denigrerend bedoeld) om tegenwoordig nog door de bomen het bos te zien. Ook op internet kom ik op best wel goede sites ook heel veel aantoonbaar onjuiste informatie tegen aangaande de DSM en/ of medicatie. Voor leken is er al helemaal niet doorheen te komen, ik gebruik de kennis van de internationale tegenbeweging die deze kennis in huis hebben, en vergelijk dat met literatuur waar vaak de lijntjes niet naar deze organisatie lopen, en zo kan ik beoordelen of dingen juist zijn, er vallen steeds meer puzzelstukjes in elkaar. Ik begrijp best dat het voor jou als beroepsmatig persoon die haar werk serieus neemt, verdomde moeilijk is om in zo'n doolhof van info op het “rechte” pad te blijven.

    Bij mij op het werk wordt er eigenlijk nooit over “ziek”gepraat. het woord “handicap”komt wel vaak voorbij. het is ook niet een accademische wereld en dat maakt wel uit. Pedagogiek staat vooral centraal. Aldus: Caroline.

    Wat bedoel je met niet een academische wereld ??? Wat dat laatste betreft, daar moet het accent ook op liggen, ikzelf ook met het stempeltje ADHD en in veel opzichten is mijn zoon een film van mezelf, kan deze voor deze overhaaste onmenselijke tijdsgeest vergelijken met de tijd dat ik schoolgaand was en niet op speciaal onderwijs gedumpt werd en ook nooit aan de medicatie gezeten heb, er is ontzettend veel ten opzichte van toen ten nadele veranderd, ik ben dan ook van mening dat men scholen opnieuw moet gaan bekijken, alsmede kinderen “die” anders zijn handvaten geven hier mee om te gaan. Voor een ieder zijn handvaten om met situaties om te gaan goed, en zou ik het liefst als vast onderdeel van de lespakketten zien, zodat kinderen geen status “aparte” krijgen.

    Ik weet nog goed dat ik als 19 jarige stagiaire destijds weigerde om medicatie te geven aan kinderen omdat ik niet wist wat ik deed en daarnaast ook geen bevoegdheid had. Enorme toestanden gaf dat omdat de mensen die het wel gaven dit als kritiek zagen…dus jij vindt dat wij dat met onze opleiding niet kunnen. Uh…ja eigenlijk wel ja. Ik heb het nooit gedaan ook. Ben ook niet zo van het volgzame. Wel naief soms en wil in mijn werk graag vertrouwen hebben in de mensen waar het gaat om integriteit. Aldus: Caroline.

    Grote klasse, ik heb hier meer respect voor als blindgangers die doen wat ze opgedragen wordt zonder eigen verantwoording te nemen, en daar heb je er teveel van.:(

    Later met cursus en diploma wel en heb me suf gelezen in het repertorium.

    Maar nog steeds kan ik mezelf niet zien als deskundig op dit gebied en zal daarin ook vertrouwen moeten hebben in de arts die ervoor doorgeleerd heeft. Maar kritisch zijn en doorvragen, bijlezen en luisteren naar mensen zoals jij is goed. geef mij dus maar een seintje als het erop staat. Ik heb je site ook al bekeken. Aldus: Caroline.

    Jij beroepsmatig zou net als ouders daar blindelings op moeten kunnen vertrouwen, helaas leert de praktijk dat dit niet zo is, geld is voor sommigen onuitweerstaanbaar. Ik geef een seintje als het erop staat, en de ontmanteling van de psychiatrie klinkt misschien hard, maar in de politiek moet je altijd hoog in zetten wil er iets over blijven van een eventuele verandering. Wat vond je van mijn site ondanks dat die lang nog niet compleet ???

    Ik ben overigens niet de Caroline van de ouderpagina ;) Aldus: Caroline.

    Oké, had gekund natuurlijk, maar al had ik wat beter mijn huiswerk in deze gedaan had ik dat kunnen weten, maar goed maakt ook niet uit.;)

    Veel succes met alles wat je onderneemt om veiligheid, respect en rechtvaardigheid in de zorg te verbeteren. Ik doe op mijn manier dapper mee :) Aldus: Caroline.

    Oké, dan gaan we er samen voor.;)

    Ook veel sterkte en succes met alles rondom je zoon. Aldus: Caroline.

    THNX. Groetjes v Hyperactief:)