Hallo,
ik ga ervan uit dat we ons (ik) gevormd zijn naar ervaringen op school, thuissituatie, voorvallen, gebeurtenissen. Geen mens heeft precies de gelijke omstandigheid in wie hij opgroeid. Zo kunnen twee kinderen die uit hetzelfde gezin komen, dezelfde school bezoeken etc. hele andere `resultaten´ hebben, ander gedrag vertonen etc. Zo ben ik bv als enigste meisje uit een groot gezin, de enigste avonturier van het gezin. Neem risikos die andere niet willen, durven te nemen. Dit is nog maar een klein onschuldig verschil in vergelijk met andere personen. Waarom wordt de ene persoon schizo in een gezin en de andere niet ? Waarom wordt de ene een groot misdadiger en de andere uit het gezin niet.
Bij alle externe omstandigheden komt er een stukje eigen IK om de hoek, dit gemengd met de invloeden maakt mijn inziens de mens. Of dit de genen zijn durf ik niet te veronderstellen. Misschien wel, was het niet Boedda die denkt dat we de ervaringen uit ons vorige leven meenemen en ons in dit leven ons voordeel ermee kunnen doen ?
Afijn, ik ben meer een lezer van deze prikpagina, ben niet zo goed in me uitdrukken, denk veel, misschien te snappen of sla ik de plank mis ?
groet, sanne
Wat versta je onder ‘echt’ ?
Is iets dat ons is aangepraat niet ‘echt’ ?
Is iets dat aangeleerd is niet ‘echt’ ?
Is een storing niet ‘echt’ ?
Is het ‘echt’e alleen puur of wellicht goed ?
Wat is het verschil tussen ‘echt’ en on'echt' ?
Waarom zou je dit willen weten ?
Wat zou je er mee doen ?
Zou je het willen veranderen ?
Hoe ‘echt’ ben je dan nog ?
Tsja, na dit gelezen te hebben vraag ik mij dan ook af:
wie zou ik zijn zonder alle invloeden van wat en waar dan ook. Ik denk dat je niets kan zijn als je niet gevormd wordt, het leven bepaalt dus wie je bent.
Nu is het zo dat beïnvloedbare personen iemands IK kunnen aannemen, gewenst op niet, doordat die andere persoon zijn/haar identiteit probeert op te leggen.
Denk aan een sekte of zo. Dan leef je niet meer zoals je eigen IK was voorgeprogrammeerd vanuit je genen.
Ik vind het gewoon interessant om hier iets over te weten, omdat ik het gevoel heb dat er nauwelijks nog mensen ECHT zijn, althans, ze doen zich zo vreselijk onecht voor en dan vraag ik mij af: bèn je nu zo of ben je zo geworden.
Groeten van azalaia.
Shryce schreef:
>
> Wat versta je onder ‘echt’ ?
>
> Is iets dat ons is aangepraat niet ‘echt’ ?
>
> Is iets dat aangeleerd is niet ‘echt’ ?
>
> Is een storing niet ‘echt’ ?
>
> Is het ‘echt’e alleen puur of wellicht goed ?
>
> Wat is het verschil tussen ‘echt’ en on'echt' ?
>
> Waarom zou je dit willen weten ?
>
> Wat zou je er mee doen ?
>
> Zou je het willen veranderen ?
>
> Hoe ‘echt’ ben je dan nog ?
Hoe ècht is ons Zelf, Aldus: azalaia.
Hoi azalaia, levensecht.
hoe kunnen we dit weten, Aldus: azalaia.
Door te meten, want meten is weten.
wat is aangepraat, Aldus: azalaia.
dingen diue niet juist zijn, oftewel niet met de realiteit stroken.
opgelegd, Aldus: azalaia.
Veel, teveel, we moeten veel en mogen “niks”.
aangeleerd, Aldus: azalaia.
Je kan beter vragen wat je niet aangeleerd is.
en in hoeverre heeft dit ons beïnvloed, Aldus: azalaia.
Teveel mensen zijn beïnvloed, lopen de hele dag te hollen maar weten niet waar naar toe en waarvoor.
veranderd bewust/onbewust, Aldus: azalaia.
Vrijuwel de hele massa, de mensen met een etiketje die nog zichzelf zijn proberen ze met lobotemie of andere dwangmiddelen uit te buiten onder het motto van de “geneeskunde”
m.a.w. hoe echt zijn we nog van ons zelf en hoe houd je dit in stand. Aldus: azalaia.
Gewoon door jezelf te zijn en te blijven….. Doe gewoon, dan doe je al gek genoeg. Groetjes v Hyperactief
Hoi Azalaia,
Ik denk dat het dan gaat om hoe je “authentiek”kan blijven.
Je neemt altijd je mogelijkheden, opvoeding, cultuur enz. mee. Maar je blijft ook verantwoordelijk voor je eigen keuzes en je eigen leven. Soms is het moeilijk om een evenwicht te vinden in alles wat er om je heen van je gevraagt wordt, keuzes te maken en jezelf te blijven.
Bij mij helpen een paar motto's daar wel bij. Bijvoorbeeld: “kan ik mezelf vanavond nog in de spiegel aankijken”.
Maar ook door bij tijd en wijle eens serieus stil te staan bij waarom ik me niet goed of juist wel goed voel. Geen slachtoffer te blijven van “omstandigheden” of me afhankelijk te maken van situaties. Stil te staan waar mijn passie ligt of lag als ik 'm even kwijt ben.
De ene keer lukt dat beter dan de andere keer maar ik streef naar balans.
En dan nog….er zijn altijd grenzen maar het gaat er denk ik om daar zo bewust mogelijk mee om te gaan en keuzes te maken.
En dan heeft de een het ook nog eens een stuk makkelijker dan de ander denk ik.
Hoi s,anne, perfect verwoord hoor, het is een combinatie van aanleg/ opvoeding en omgevingsfactoren, waarbij de aanleg in de genen vast ligt, over percentages valt te twisten, maar veel deskundigen zijn het erover eens dat ± 50 % aanleg, ± 45 % omgevingsfactoren en ± 5 % opvoedingsgerelateerd is, ik zelf kan me hier ook wel aardig in vinden. Er zijn veel meer bewegingen die geloven in invloeden uit een vorig leven. Groetjes v Hyperactief
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
