Een bestand dat meer verzint dan God kan verzinnen. Verzin je dat allemaal zelf De Bie? 
Dat van die spreekkamer verlaten als de dokter het niet goed doet daar ben ik niet voor. Dat schiet niet op.
Hij moet gewoon blijven zitten.
Of terugkomen.
Blijven herhalen: ik geloof dat ik niet goed tot u ben doorgedrongen, ik wil…
Zeggen dat je een oplossing van hem verwacht.
Dan opstaan alsof je weggaat. En weer gaan zitten. Weer herhalen, ik denk dat ik niet goed ben doorgedrongen.
Als je er eindelijk uitgeflikkerd bent meteen een afspraak maken voor de volgende dag. Ben benieuwd hoe lang het duurt voor de huisarts je er met dossier en al uitmikt.
Dat is een hele goede oefening, als je het iedere dag doet wordt het steeds makkelijker en dan kun je andere moeilijke dingen ook goed aan.
Bij het ziekenfonds een klacht indienen is trouwens ook een optie.
Ben jij ook zo dol op uitdagingen?
Groetjes Ellen
Tja, ik denk dat assertiviteit tot nog toe niet mijn sterkste punt is gebleken.
Ik ging en ga er ook nog steeds van uit dat hij het in eerste instantie goed bedoeld heeft maar dat deze kwestie behoorlijk uit de hand is gelopen.
Ik heb tot op heden gewoon niet geweten wat ik er mee aan moest.
We hebben ook een tegen over elkaar gesteld gedachtegoed.
Hij is een arts die symtonen erg vlot, en dan bedoel ik ook heel erg vlot, als pscychosomatisch bestempeld. Ik daarintegen ontken het bestaan van dergelijke verschijnselen niet, maar zoek toch liever naar een puur fysieke oorzaak voor klachten.
Hij is m.i. gesteld op maatschappelijk aanzien en status en laat mogelijk daarom in maatschappelijke kwesties (zoals nu blijkt) de balans (ver) doorslaan naar instanties. Terwijl ik vindt dat een arts (zelfs bij twijfel) voor zijn patienten moet staan.
Het dringt pas de laatste jaren tot me door dat de ene arts de andere niet is en dat
het toch wel handig is om een arts te vinden die qua gedachtegoed een beetje op dezelfde golflengte zit.
Ik heb deze arts echter niet gekozen maar vroeger bij de familie meegekregen. 
Hoi Fred, Ik zie dat je nog laat bezig was, kon je er niet van slapen?
Zoals ik al eerder opmerkte, die man lijkt me van de oude stempel, nu je zegt dat je hem van je familie hebt meegekregen bevestigd mij dat. Ook het snel als psychosomatisch bestempelen (naast het voorschrijven van valium) doet mij daar aan denken.
Op andere prikpagina's kom ik dit soort situaties vaker tegen. Men heeft namelijk de neiging de arts, fysiotherapeut enz. heel lang het voordeel van de twijfel te geven ten nadeel van zichzelf. Men vertrouwd die persoon en pas als er heel vervelende dingen gebeuren wordt de stap ondernomen, voor een andere geneeskundige te kiezen. (het andere uiterste om bij het minste of geringste naar een ander te rennen is ook niet goed)
Zelf ben ik de afgelopen jaren ook van huisarts en fysiotherapeut veranderd, om reden dat ik een hernia had en de dokter zei dat het wel meeviel. Okee dacht ik en ging door met me sufwerken in een fysiek en psychisch zware baan, wedstrijden hardlopen en het verbouwen van de badkamer. Tot ik verlamd van de trap donderde. Toen nog zag de dokter het verband niet. Ik zal je een lang verhaal besparen, maar dat advies van de dokter kostte mij een jaar ziektewet en een hoop ellende en pijn.
Als ze gelijk had gezegd doe rustig aan, was er niets aan de hand geweest.
Dus ik was kwaad en heb een andere dokter genomen, dat ging heel makkelijk.
Het met de nieuwe dokter bespreken van de situatie lijkt mij in jouw geval verstandig, dan weten jullie meteen waar je aan toe bent en kan jij zien hoe de nieuwe dokter reageerd. Probeer een te krijgen die goed bekend staat, informeer even rond.
Tja en meer assertiviteit is misschien nodig, dat duurt alleen even voor je het eigen gemaakt hebt, maar is wel belangrijk in alle opzichten. Misschien een goede cursus volgen?
Sterkte en groetjes van Ellen
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's