Ellen XL schreef:
>
>
> Wat betreft er ziektes zouden zijn van zuiver lichamelijke
> aard, denk ik dat het een bewustwordingsproces is. Misschien
> zie je nu nog niet de achterliggende psychische problematiek,
> maar is ie er wel. Erfelijke ziekten, we hebben hieronder een
> topic gehad over “Genen met geheugen”, daarin is volgens mij
> uitgebreid geconverseerd over mogelijk doorgeven van bepaalde
> ervaringen.
Het doorgeven van ervaringen (waar dat al mogelijk zou zijn, ik heb het topic niet echt gevolgd) vind ik weer heel iets anders dan het doorgeven van die genen die zorgen voor een bepaalde erfelijke aandoening. Nu is het natuurlijk altijd zo dat er méér factoren meespelen. Zo ook in dit geval: (om maar even dicht bij mezelf te blijven, makkelijk voorbeeld 
) ik heb een genetische aandoening waardoor mijn bindweefsel minder stevig is. Het gaat dan m.n. om het bindweefsel rondom de gewrichten. Maar waarom juist dÃÂe gewrichten veel problemen geven en andere minder, en waarom ik bepaalde interne problemen heb en geen andere, of waarom één instabiel gewricht veel pijn doet en een ander -net zo instabiel gewricht- veel minder, dat zit natuurlijk niet in die genen. Dat zijn omgevingsfactoren, en ook gedrag is wat mij betreft omgeving. Hoe ik als kind (voordat ik wist wat er aan de hand was) ben omgesprongen met mijn lichaam, bepaalde klachten genegeerd heb, delen van mijn lijf overbelast of onderbelast heb, wat voor ongelukjes ik heb gehad hier en daar, de therapieën die ik heb gehad.. het bepaald allemaal mijn huidige situatie. En er zijn natuurlijk altijd de wat ‘vagere’ symptomen. Zo is vermoeidheid een bekend fenomeen bij eigenlijk alle bindweefselafwijkingen. Logisch, als je spieren continu overuren moeten draaien om je lijf bij elkaar te houden. Maar natúúrlijk wordt de mate waarin ik die vermoeidheid ervaar bepaald door méér dan dat. Daar spelen omgevingsfactoren een rol in, en daar spelen persoonlijkheidstrekken een rol in, en nog veel meer dan dat. Voor een belangrijk deel speelt ook mijn eigen gedrag daarin mee: de balans die ik zoek tussen beweging en rust, tussen belasting en ontspanning. En gedrag is natuurlijk ook psyche, bij uitstek juist. En mijn uiteindelijke functioneren wordt natuurlijk door nog veel meer beïnvloedt: hoe ik omga met mijn klachten, weer die balans die ik zoek, de keuzes die ik maak in mijn leven, wat ik wel en niet wens te doen, de keuzes die ik af en toe maak om heel bewust wél over mijn grenzen heen te gaan, de hulpmiddelen die ik gebruik, etc. Het geheel is te bezien vanuit een biopsychosociaal model, en het hangt allemaal met elkaar samen. Alleen wat ik dus niet geloof, is dat er één of andere onbewuste oorzaak zou zijn voor de bindweefselproblematiek an sich. Dat die genen in mijn moeders familie zijn ontstaan door bepaalde ervaringen, of dat de hele problematiek bij mij veroorzaakt wordt door één of ander psychologisch conflict.
Nu zijn genetische aandoeningen natuurlijk een verhaal op zich, maar hetzelfde wat ik hierboven beschreef is wat mij betreft ook in te vullen voor bijvoorbeeld allerlei reumavormen. Het functioneren van iemand is een samenspel van de psyche, het lichaam en de omgeving, maar de oorzaak moet je volgens mij niet zoeken in die psyche. Iemand kan kwetsbaarder zijn door jarenlange overbelasting, zowel mentaal als fysiek, en dat soort dingen kunnen eraan bijdragen dat iemand eerder een bepaalde aandoening krijgt. Maar ook van iemand die een griepje vat nadat hij wekenlang teveel overgewerkt heeft, kun je niet zeggen dat de oorzaak te vinden in de psyche. De weerstand van iemand wordt voor een groot deel bepaald door z'n psychische gesteldheid, maar er is nog altijd een virus nodig voordat iemand een griep of een verkoudheid oploopt. En het oplopen van dat virus heeft géén psychische oorzaak, dat maak je mij niet wijs. Wat er vervolgens mee gebeurt in het lijf, dat is afhankelijk van de algehele gesteldheid van de persoon. Ik zeg algeheel, dus ook de psychische gesteldheid. Maar het is in mijn ogen dus duidelijk een samenspel, nooit is er alléén een psychische oorzaak voor dit soort ziektes. Per definitie niet. En ja, ik geloof zeker ook dat er aandoeningen bestaan waarvan de oorzaak puur psychisch is, net zo goed als ik geloof dat er aandoeningen zijn waarvan de oorzaak puur lichamelijk is.
> Het uitsluiten van bepaalde mogelijkheden is het beperken van
> jezelf om met je eigen geval aan de slag te gaan.
> Ik zeg niet dat het makkelijk is!
Hmm, ik vraag me af wat je hiermee precies bedoelt. Was dat persoonlijk voor mij bedoeld?
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
