Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Ellen XL
Bij EHBO heb ik geleerd: “Het slachtoffer geruststellen”.
Daar werd niks gezegd over al dan niet bij bewuszijn.
Ik denk dan ook dat het verstandig is om te zeggen: Meneer / mevrouw u heeft een ongeluk gehad of u bent bewusteloos geraakt en ik / we gaan er alles aan doen om u te helpen.
Ik heb zelf ervaring met coma, na een verwaarloosde longontstekin en dagenlang met koorts boven de 40 te hebben rondgelopen, voelde ik me heel ziek, ik kon nog net een vriendin bellen die liet me door haar vriend halen en raakte ik raakte in coma.
De vriend zei : ze raakt in coma. Ik wist meteen wat hij bedoelde maar terwijl ik eerst voor iedere ademhaling had moeten knokken viel dat ineens weg en ik ervoer rust en overgave aan de dood. Ik ging een tunnel in (in mijn beleving) en zag licht aan de andere kant.
Ondertussen hoorde ik de vriend zeggen: we raken haar kwijt! Hij begon koud water over mij heen te gieten om me af te laten koelen denk ik.
Ik had er vrede mee dat ik dood zou gaan, niets van dit leven leek belangrijk. Ik dacht nog wel even dat die handlijnkunde niet klopte want ik had / heb een lange levenslijn, dat duidt op een lang leven en ik was toen 30.
Op een gegeven moment waren de volwassenen de kamer uit (ik weet niet of dat was voor overleg of om hulp te halen) toen mijn dochter en de dochter van mijn vriendin (7 en 16 jaar oud) hardop naast mijn bed gingen staan bidden of ik het mocht overleven.
Hiervan kwam ik even bij, ik deed mijn ogen open en zei: haal een dokter. En ging daarna weer verder met m'n coma.
Ik kwam weer bij toen de dokter er was en wist op dat moment niet hoe ik heette.
Wat ik er nog over kwijt wil, ik herkende tijdens het coma de stemmen van bekenden. Ik hoorde en begreep wat er gezegd werd.
Toen hardop de hoop werd uitgesproken dat ik het mocht overleven, kwam ik bij.
Ik vond het prettig om te weten dat ik in coma was, dan kon ik mijn situatie plaatsen. Ik raakte niet in paniek toen ik hoorde dat ik mogelijk dood kon gaan want ik was in een soort bij de situatie passende rust en overgave verzeild geraakt.
Ik wil hier nog aan toevoegen dat dit mijn ervaring is en dat het mogelijk kan zijn dat iemand anders het in coma zijn anders ervaart. B.v. mensen die jaren in coma liggen, dat kan een ander soort coma zijn.
Zelf heb ik vroeger in een verpleegtehuis gewerkt en ook wel eens (aan de reactie) gemerkt dat mensen die langdurig in coma waren ook wel wat oppikten van wat er gebeurde of gezegd werd.
Dus naast wat ik hier helemaal bovenaan schrijf, ben ik van mening dat b.v. iets liefs zeggen tegen een coma-patiënt helemaal geen kwaad kan!
Maar ook als je die persoon altijd plaagde met iets en hij hierop reageerde, dan zou je dat ook eens kunnen proberen 
Groetjes Ellen
Groetjes v Hyperactief:)