moeilijk met mezelf

Marietje

19-10-2006 22:57

Ik ben een best energiek meisje, ben 23 jaar, heb een koophuis, een baan (werk voor mn vader) opzich zou ik gewoon gelukkig moeten zijn, maar ik voel me zo enorm vast zitten (aan mn huis en mn werk) en weet niet waar ik moet beginnen om me niet meer zo ‘vast’ te voelen. Mn baan is aan komen waaien (via mn vader) mn huis is aan komen waaien (huis van mn ouders overgekocht) dus woon hier al heel mn leven. Het probleem is dat ik het zooo moeilijk vind om echt eigen keuzes te maken. Ik heb zoveel plannen, maar durf en kan ze voor mn gevoel niet uitvoeren…bv: Ik wil reizen, weer gaan leren ofzo….gewoon iets doen wat ik echt wil. Dit heb ik al drie jaar. Heb het gevoel dat ik vast zit in een soort web.
Opzich is mn leven best leuk…Heb veel vrienden, ga lekker stappen en leuke dingen doen in het weekend, maar toch voel ik me niet gelukkig…Ik kan geen eigen keuzes maken (mn ouders regelen mn financienen nog steeeds) en heb geen totale zelfacceptatie. Verdorie!!! Ik kan ook heel vaak mezelf niet zijn bij mensen…Weet iemand hoe ik hier aan kan werken? Mijn doel is echt: zelfstandig te worden, weten wat ik nou echt wil, eigen keuzes kunnen maken en vooral totale zelfaccepetatie!! oooooooooooooooooooooowwwwwwwwwwww word niet goed van mezelf…..Ik wil gewoon mezelf kunnen zijn….Niet denken wat anderen wel niet allemaal van me zullen denken…………
Heeft iemand tips??????? Ik hooop het echt!!
Alvast heel erg bedankt..
azalaia

20-10-2006 01:09

Hallo Marietje, ik denk dat ik jouw probleem wel snap.
Jij hebt helemaal geen moeite hoeven te doen voor het verkrijgen van die baan, en voor het kopen van je huis. Dit is en voelt eigenlijk erg onbevredigend. Je zegt zelf dat je dit is komen aanwaaien, en nu heb je een baan, een huis, maar wat heb je eigenlijk van JEZELF……. eigenlijk niks.
Alles is en wordt voor je geregeld, je voelt je ook onzelfstandig, dit wordt je ontnomen door je ouders, die wel het beste met je voor hebben, maar je tot nu toe met de paplepel voeren. En dat voelt niet goed.
Eigenlijk zou je je baan moeten opzeggen, weg gaan uit dat huis, verkopen dus, en op reis moeten gaan voor minimaal een jaar, vrijwilligerswerk gaan doen daar waar dat nodig is, dus vanaf nu alles zelf regelen, opzoeken, gegevens verzamelen, afspraken maken, vaccinaties regelen met de ggd voor als je ook naar de tropen gaat.
Je kan ook met een georganiseerde groep op reis waar veel afhangt van je eigen inzet en zelfstandigheid.
Moet je jou dan zien na dat ene jaar…… je ouders en vrienden zullen je niet meer herkennen, je komt totaal met een zekerder gevoel terug als een ander mens, als echte wereldmeid die zelfbewust is en zichzelf kan accepteren.
Dan BEN je ook iemand voor jou gevoel, nu voel je alsof je niemand bent maar meer een marionet van iemand anders.
Zelfs een spin in een web is vrij, alleen de vliegjes die erin vliegen zitten vast en jij bent zo'n vliegje….., dus verander jezelf in een spin , even wat humor hoor
Onbewust maken jouw ouders van jou een gevangene (geestelijk dan ) en jij voelt die onweerstaanbare drang om daaruit te willen ontsnappen. DOE dit dan ook, alleen JIJ kan je leven veranderen.
Je bent 23, eigen baas over je eigen leven en dus ook over je toekomst.
De basis van je ouders heb je al, nu moet je zelf hiermee doorgaan op jouw eigen manier met vallen en opstaan en juist van vallen ( fouten maken ) leer je het meest.
Jij moet letterlijk opstappen en iets totaal anders gaan doen dan tot nu toe. Weg uit die cocon waarin alles voor je is geregeld.
Je bent pas 23 en dit leven verstikt je helemaal.
Als ik fout zit met mijn gevoel hierover, laat het me weten…
Ik lees alles altijd maar 1x, en dan ga ik opschrijven hoe ik mij voel over iemands verhaal.
Ik hoop dat je er toch iets in herkent en je de lef hebt om te veranderen.
Hier is veel moed voor nodig, maar alles begint met een klein zetje zoals het allereerste duwtje tegen een dominosteen en zie het gevolg….
Ok, laat het nog eens weten en ik ben benieuwd hoe andere mensen omgaan met jouw probleem.
Groeten van azalaia.
sunny

20-10-2006 08:22

Je wilt leren en je wilt reizen, wat let je??
Voor een dagopleiding ben je wat te laat voor eens schriftelijke opleiding niet, dus vraag wat aan in een richting die je trekt.
En reizen kan je ook zo regelen, je hoeft niet gelijk voor een jaar weg, stap naar een reisbureau en bespreek wat, neem vrij en trek er op uit….ga desnoods met een vriendin.
Een reis begint met de eerste stap, jouw levensreis ook.
Je hoeft de eerste stap niet gelijk heel groot te maken, een klein stapje is ook een eerste stap, maar begin wel.
Marietje

20-10-2006 09:24

Ik heb daar idd ookal aangedacht.. Wat let me? …Nou eigenlijk heb je ook geld nodig.. Nou heb ik wel een spaarrekening, maar dat is niet genoeg…En ik moet mn huis verkopen…(weer een stukje onzekerheid) want wat moet ik dan als ik terug kom van het reizen…En hoe verdien ik geld tijdens het reizen?….
Bedankt voor je reactieeeeeeee …Ben er erg blij mee!!
Marietje

20-10-2006 09:27

Ik snapt heeel goed hoe ik me voel..Heel erg bedankt voor je reactie..
Je schrijft echt precies wat ik eigenlijk echt wil. Ik moet idd proberen die spin te worden.. Ik ga er van het weekend maar eens voor zitten. Ik vind het wel erg eng om dit te doen, want eigen keuzen maken is me nooit echt geleerd…Dus dit wordt dan echt de eerste keer dat ik iets ECHT ZELF doe…het lijkt zoon drempel te zijn ofzo, maar daar moet ik overheen …Meer tips zijn van harte welkom
Heeel erg bedankt….
Groetjes 'de potenciele spider hihih
Lezer

20-10-2006 10:50

Marietje, wat is je passie ? wat zou je heel erg verschrikkelijk graag willen doen of kunnen ?
1 antwoord mogelijk.
Marietje

20-10-2006 12:36

Eehm… iets met kinderen doen!!…En reizen…Sorrie het zijn er toch 2 ..
ron

20-10-2006 12:53

Ga eens kijken of je je zekerheid voor je leven ergens anders uit kan halen dan uit spullen/vaste patronen/band met je ouders/enz.
Ik geloof dat je moet gaan ontdekken wat je doel van je bestaan is voordat je de lol van het bestaan kunt ontdekken.
Loskomen van je ouders, net als elk opgroeiend kind uiteindelijk moet maar waar maar weinig mensen werkelijk in slagen, is ook iets wat bij jou lijkt te spelen nav je verhaal.
Je eigen identiteit ontdekken.
Je ouders vergeven dat ze je niet meer geleerd hebben/uitdagen jezelf te leren kennen en te ontwikkelen (in het jezelf zijn).
Begin met de keuze je eigen leven in je eigen hand te nemen. Dat is iig de bedoeling van een mensenleven. Zelf verantwoordelijkheid dragen, dat is de keuze die je zou moeten maken. Wel spannend maar ook zeer de moeite waard!
Good luck, ron!
sunny

20-10-2006 13:06

Ga sparen.
Probeer zo veel mogelijk geld weg te zetten.
Maak er een project van dat over een jaar, twee jaar of weet ik veel wanneer van de grond gaat komen, werk er naar toe.
Maar je hoeft toch ook niet gelijk een jaar weg? Je kan ook een mooie reis door bv.India gaan maken van 6 weken, en ieder jaar of om de 2 jaar zo,n verre reis gaan maken?
Je kan een opleiding gaan doen in de reiswereld…dan combineer je leren en reizen.
Mogelijkheden genoeg.
Lezer

20-10-2006 13:44

Iets met kinderen doen ……een passie ?…….Zo klinkt het niet.
Reizen …………klinkt niet als een passie.
Wat zou je verschrikkelijk graag willen met kinderen en waar zou je verschrikkelijk graag naar toe willen ?

moeilijk met mezelf

Marietje

azalaia

sunny

Marietje

Marietje

Lezer

Marietje

ron

sunny

Lezer