Rouw en overbelasting mantelzorg.

  • marielle

    tja het moet inderdaad eerst vaak mis gaan voor er wat gedaan wordt. Zolang jullie er voor kunnen zorgen dat er 24 uur hulp is, hoeft niemand anders dat te doen. Als het echt niet meer kan en je schoonmoeder raakt in paniek ofzo omdat ze alleen is en dat gebeurd telkens, dan moet er op een bepaald moment in gegrepen worden door andere instanties. Dat zal zeer zeker niet gemakkelijk gaan. Maar als het echt moet, zijn er altijd oplossingen.

    Maar zolang jullie zelf die 24 uurs zorg ten kosten van alles, maar toch, kunnen regelen, hoeft er niet ingegrepen te worden.

    heel veel sterkte, dit is zo verschrikkelijk moeiljik..

  • Paula

    Tja, dat is niet makkelijk. Iemand die niet meer wil en überhaupt al niet veel initiatief vertoont plus de gezondheidsproblemen… poeh…

    Is het geen optie om schoonmoeder beurtelings een tijd in huis te nemen totdat zij in het verzorgingshuis terecht kan? Het reizen er naar toe, de angst dat haar iets overkomt en de mentale belasting valt dan grotendeels weg.

    Er zijn meerdere mensen die een oogje op haar kunnen houden, ze eet met de pot mee, dingen gaan wat meer in de routine mee.

    Niet alleen jullie, maar ook je schoonmoeder zal moeten inleveren in deze nieuwe situatie. Dus wees een tikkie reëel anders is het niet te doen.

  • Marja

    Fijn dat er zoveel meedenkers reageren, mijn dank daarvoor!

    Het is een vreselijk lastige situatie. Met allemaal ideeën bij elkaar, komt er uiteindelijk misschien toch nog wat bruikbaars uit, wellicht de combinatie van bepaalde ideeën.

    Het idee van haar beurtelings in huis nemen zou helemaal zo gek nog niet zijn bijvoorbeeld. Máár (er is altijd wat…) mijn schoonmoeder gaat niet eens naar verjaardagen, ze komt/wil helemáál de deur niet uit. Ook het feit dat wij de slaapkamers boven hebben maakt het al vrijwel onmogelijk, de trappen zijn gewoon te lastig.

    En met die duizeligheden en neiging tot vallen moet je er ook niet aan denken dat ze van de trap zou kunnen vallen!

    Het idee van de dagverzorging is misschien wel te proberen. Maar ik weet niet of ze daar wel in aanmerking voor komt, misschien vindt het CIZ haar daar ook nog wel ‘te goed’ voor. Ik zal in ieder geval gaan informeren of daar -in haar geval- een mogelijkheid voor is.

    Ze zal er zelf wel heel moeilijk toe te porren zijn (want dan moet ze de deur uit) maar het valt in ieder geval te proberen.

    We melden het overigens natuurlijk wèl bij de huisarts wanneer ze valt. Echter nu haar zoons 24 uur per dag bij haar in huis zijn valt ze niet zo snel, ze letten gewoon enorm goed op dat dit haar nu niet overkomt.

    Want ze willen uiteraard niet dat hun moeder iets overkomt als ze het kunnen voorkomen. Ook wel erg logisch, dat wenst immers niemand z'n moeder toe.

  • Paula

    Hoi Marja,

    Dat je schoonmoeder de deur niet uit wil, daar zou ik niet alles op laten stuklopen.

    Wat zij wil is één, wat kán en mogelijk is, twéé.

    Als jullie krom lopen en overbelast raken door op deze manier rekening met haar te houden dan is de balans weg. Je schoonmoeder mag zeer dankbaar zijn (!) dat jullie zoveel zorg voor haar hebben. En de nieuwe situatie betekent gewoon domweg inleveren, voor jullie én voor haar.

    Als ze de trap niet op kan, waarom richt je niet iets in in de woonkamer? Mijn grootvader heeft ook een aantal jaren bij mijn moeder gewoond, beneden in de woonkamer. Geen trappen nodig en vallen is er niet bij. Het moet natuurlijk wel mogelijk zijn. Maar ook mijn grootvader had hulp van de thuiszorg. Dus dat neemt nog meer zorg weg.

    Ik denk dat je echt reëel moet zijn. Je kunt niet alles opzij zetten voor de wensen/verlangens van je schoonmoeder, ook al is zij dat gewend. Dat kan op die manier, niet meer. Bovendien, als ze t.z.t. naar een verzorgingstehuis gaat, wordt het voor haar óók aanpassen, hou daar rekening mee. Dus hoe je het ook wendt of keert, ze zal bepaalde dingen wel moeten.

    Jullie zorg voor haar is zeer te prijzen, dus je schoonmoeder mag jullie bijzonder dankbaar zijn. Iedereen een beetje inleveren en meewerken en t.z.t. ligt alles weer rustig.

  • Marja

    Ze is ook wel dankbaar. Sterker nog, ze zegt heel vaak: “Ohh, ik maak het jullie allemaal zo lastig” en: “Ik ben jullie toch zo vreselijk dankbaar, jullie zorgen zo goed voor mij”.

    Tegelijk vraagt ze vaak op bezorgde toon: “Jullie blijven toch wel zo goed voor mij zorgen. hè”?

    Hetgeen de beide zoons dan ook gelijk bevestigen…

  • azalaia

    Ik proef een beetje emotionele chantage van je schoonmoeder, zij weet precies waar ze mee bezig is en manipuleert haar kinderen op zo'n subtiele manier dat dit gewoon niet eens meer opvalt.

    Ik bedoel dit niet als kritiek op je schoonmoeder, maar als een opmerking omdat ik dit ineens zo zie.

    Groeten van azalaia.

  • deedevee

    Oh,wat herkenbaar!!! Hier een soortgelijke situatie. Het gaat hier weliswaar niet om 24 uurs zorg, wel dagelijks. Bovendien is mijn man enig kind, heeft een drukke baan, en dus wordt de zorg op mij afgeschoven.

    Daar komt nog bij dat sinds een maand of 3 mijn eigen ouders ook vrij plots intensieve zorg nodig hebben. Dus alles dubbelop.

    Ik krijg wel vrij veel hulp van de thuiszorg, maar het is echt een overbelasting!!

    Ik ga dan ook met belangstelling dit topic volgen en wie weet, misschien is er inderdaad een oplossing.

    In ieder geval, Marja, veel sterkte en denk aan jezelf en aan je gezin.

  • deedevee

    Ja dat zou wel kunnen, maar helaas gaat dat niet zo heel erg makkelijk…

  • deedevee

    En dan is het ook nog maar de vraag of jouw schoonmoeder dat dan ook wil!!!

    Hier is ook iedereen ervan overtuigd dat het voor mijn schoonmoeder het beste zou zijn als ze naar een verzorgingshuis ging, maar zolang zij nee zegt blijft de situatie dus onveranderd.

  • deedevee

    Mantelzorg in combinatie met thuiszorg is ook redelijk goed te doen, maar dan moet schoonmoeder meewerken…. En dat is lang niet altijd het geval.