Mijn man wil zeker wel meewerken, van mijn zwager weet ik het niet (helemaal) zeker.
Toevallig(!) was er gisteren, toen mijn man bij z'n moeder was, iets op de tv over dagopvang in een verzorgingshuis. Ze heeft er samen met mijn man naar gekeken.
Toen mijn man zei dat zoiets eigenlijk in haar geval ook heel goed zou zijn, keek mijn schoonmoeder zeer bedenkelijk…
Ze wil natuurlijk veel liever thuisblijven.
Mijn man legde haar uit dat ze dan gewoon 's nachts in haar eigen bed zou kunnen slapen (en één van hen dan ook bij haar in huis zou blijven slapen), was ze daar toch duidelijk niet blij mee.
Het is ook bijna onmogelijk dat de beide broers nóg zo'n 6 maanden 24-uurs begeleiding kunnen geven. Mijn man heeft op het moment geen werk (helaas voor ons, maar gelukkig voor mijn schoonmoeder) maar moet uiteraard wel gewoon doorgaan met solliciteren. In feite kan voor mijn schoonmoeder situatie hierdoor van de ene op de andere dag veranderen.
Hallo Marja,
Ik kan me e.e.a. goed voorstellen.
Het probleem met echt oude mensen is dat ze niet meer zo plooibaar zijn.
Hun hersens gaan achteruit en ze hebben het zo druk met zichzelf in stand houden dat ze zich moeilijk in een anders situatie kunnen inleven.
Het zal op een gegeven moment toch wel kiezen of delen worden.
Of ze wordt over een half jaar opgenomen en dan is het nog steeds een enorme shock voor haar.
Het zal voor haar bovendien ook wel stressen voor haar zijn, omdat ze ergens ook wel weet of voelt dat de situatie zoals nu niet blijvend is.
Vaak leven zulke mensen niet zo lang meer door deze omstandigheden.
Maar dat wil ze eigenlijk ook niet, schreef je al.
Het is een moeilijke situatie voor alle betrokkenen.
Ik zou in elk geval toch (af en toe) zo lief mogelijk voor haar zijn, houdt er maar rekening mee dat ze niet nog 100 wordt.
Groetjes van Ellen
Beste Marja
Voor het eerst op deze site gekeken en met verbazing gelezen.
Begrijp me goed: ik bagatelliseer jouw probleem niet, het is zelfs heel herkenbaar.
Toen mijn moeder ouder werd (was al 20 jaar weduwe) begon zij zorg te vragen wat zij ook kreeg van mij, mijn zusters en broer. Dit gaat goed zolang er niet geeist wordt dat ze hulp krijgt van de kinderen. Natuurlijk wil je helpen.nu is het zo dat wij als kinderen redelijk ver weg wonen. Mijn jongste zus woonde bij haar in de stad en was dus de klos, al had zij wel een full-time baan. Mijn zus is het zorgzame type. Ze nam mijn moeder alles uit handen, zelfs het brood werd in blokjes gesneden. Als het “mijn” dag was, om de 14 dagen want ik woon 200km verder, dan deed ik het niet. Moeder wachtte, maar ik ging ook eten. Wenste eet smakelijk en ja hoor ze kon het zelf. Uitkleden ook zo iets. Moest het vest uit dan wachtte zij op hulp. Omdat ik wist dat zij dit kon hielp ik niet. Na een poosje draaien zei zij“ nou dan doe ik het @!#$ zelf wel” en trok het vest uit! Je ziet het je kunt ook soms te zorgzaam zijn. En met met de meeste instanties is het zo: zolang de kinderen alles uit handen nemen komen de instanties niet in de benen. Een andere zus zei tegen een hulpinstantie: "ik trek het niet meer (woont 60km verder en heeft een zorgenkind) ik hou er mee op en als je niet met hulp of ondersteuning komt dan zet ik haar bij jouw voordeur. Nou dat was niet de bedoeling en ja….. hulp was mogelijk.
Zij ging naar een verzorgingshuis, was tevreden want ze kwam bekende “oujes” tegen. Maart dit jaar is zij op 94jarige leeftijd rustig ingeslapen
Hallo Marja,
Ik kan niet beoordelen of je schoonmoeder jullie emotioneel chanteert en jullie te lief voor haar zijn, of dat de intensieve zorg die jullie haar geven werkelijk nodig is. Dat kunnen wij hier geen van allen want we zijn er niet bij.
Je schrijft dat er al thuiszorg is voor pv en huishoudelijk, wat je nu kunt doen is een hogere indicatie aanvragen. Kijk eerst even op het prikbord van http://ALS.velelinkjes.nl Daar heb ik iets overgenomen uit het ledenblad van Per Saldo, de belangenvereniging van budgethouders, over het verschil tussen gebruikelijke zorg en mantelzorg en een aantal tips voor een goede indicatiestelling.
Het moet in jullie situatie mogelijk zijn ondersteunende begeleiding te krijgen en dan kun je iemand in huren om bij haar te zitten. Je moet het CIZ wel heel erg goed duidelijk maken dat ze echt niet alleen kan zijn en dat jullie het niet meer doen. Naar het CIZ moet je daar glashelder in zijn, want zolang jullie het doen krijg je er geen indicatie voor. (Ik ben zelf iemand die hiervoor in te huren is en op http://ALS.velelinkjes.nl vind je in de rubriek praktische hulp een heel rijtje met websites waar je zulke mensen kunt vinden).
En dan zijn er ook nog vrijwilligers die je kunt vinden via de steunpunten mantelzorg, te vinden via de site van Mezzo www.mezzo.nl. Maar eerst die hogere indicatie, want als het al gedaan wordt, door een vrijwilliger bijvoorbeeld, dan krijg je er ook geen indicatie voor.
Judith
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's