Marja, ze is onzeker en angstig en weet drommels goed dat een tehuis het laatste station is .
Dat ze liever thuis verzorgd wordt door jullie is goed te begrijpen. Wie wil dat nou niet ? Dat is echt geen chantage van haar.
Belangrijk is dat jullie als familie zelf bepalen wat je aan kunt en wilt.
En zoals ik eerder zei :schakel meer thuiszorg in. Dat kan.
Maar zolang jullie de zorg doen nemen ze zo weinig mogelijk over.
Ik vind dat ondanks wat schoonmoeder wil, je nuchter moet zijn. Ze zal moeten inzien dat de dingen niet meer gaan zoals ze gingen. En dat iedereen daarbij moet inleveren.
Je kunt niet verwachten dat je kinderen die een leven zélf hebben, helemaal krom gaan liggen om de situatie in stand te houden. Dat is niet reëel. Dat is vind ik, onrechtvaardig.
Iedereen wil er aan meewerken om schoonmoeder thuis te laten blijven. Dat is een fantastisch uitgangspunt. Maar als het niet kán, dan houdt het op.
Als je voor iemand moet zorgen die thuis wil blijven, betekent het in eerste instantie dat je moet reizen. Praktisch: je verlaat je eigen thuis, dingen, mensen om ergens anders voor iemand te zorgen. Dat betekent dat je steeds moet switchen tussen twee werelden. Dat is zwaar.
Als tijdelijke oplossing is het misschien nog te doen. Maar als het blijvend zou zijn, kan het vaak gewoon niet. Bovendien gaat schoonmoeder langzaam de richting op van überhaupt elders wonen (verzorgingstehuis). Ook dáár ontstaat een andere situatie als die ze thuis gewend was. Dus linksom of rechtsom, er veranderen dingen voor schoonmoeder of ze dat nou wil of niet.
Mijn schoonmoeder gaat wel degelijk naar een verzorgingshuis (en dat weet ze ook).
Het gaat er nu om dat er nòg minimaal(!) 6 maanden 24 uur per dag mantelzorg door mijn man en zijn broer gegeven moet worden. Ze hebben op dit moment al 6 maanden 24-uursbegeleiding voor hun moeder achter de rug.
En wat gaat uw schoonmoeder doen als er één of beide zoons instorten, een burn-out krijgen of ziek worden?
Dat kan natuurlijk bij zo veel overbelasting.
Of zien ze wel waar het schip strandt?
Het is natuurlijk een best mens en ze is ook al knoert-oud (88) maar er zijn grenzen!
Misschien is het wel handig nu vast te bedenken wat er gedaan gaat worden als de zoons (of hun gezin) niet ongeschonden de eindstreep van het verzorgingshuis gaan halen.
Wel eens iemand met een burn-out meegemaakt?
Misschien is het toch tijd voor een pasje op de plaats!
Groetjes van Ellen
Juist omdàt het de (aller-)hoogste tijd is om het ontstane patroon te doorbreken, ben ik er bij dit prikbord over begonnen.
Omdat je bij zo'n langdurige situatie als het ware oogkleppen opkrijgt voor eventuele oplossingen (ziende blind, zeg maar), is het vaak heel verhelderend om ideëen van anderen onder ogen te krijgen.
Hallo Marja, je schoonmoeder komt zeer waarschijnlijk in aanmerking voor dagverzorging, dit is wat anders als dagbehandeling. Dat laatste is in een verpleeghuis en behoeft behandelingen als fysio, ergo en/of logopedie. Dagverzorging vind plaats in een verzorgingshuis.
Realiseer jullie wel dat in een verzorgingshuis ook geen 24 toezicht is op schoonmoeder. Ze heeft daar immers haar eigen kamer!!! Heeft je schoonmoeder al een alarmings systeem ivm het vallen ze heeft dan een hanger waar ze op kan drukken als ze gevallen is en dan komt er proffesionele hulp kijken en helpen. Ga ook eens informeren bij stichting mantelzorg http://www.mezzo.nl/Mantelzorg/public/generic/mantelzorg/home/ zij kunnen jullie waarschijnlijk ook goed tips geven.
En verder is het vaak niet alleen de hulpvraag van de oudere maar ook het kunnen loslaten van de familieleden wat een rol speelt. Dingen zijn er in geslopen maar zijn niet meer gezond.
Succes Saskia
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's