slachtoffer huiselijk geweld

Ana

17-12-2008 15:31

Hallo,
Probleem: mijn vriend is zeer autoritair en dominant. Hij stelt soms absurde eisen en wil dat ik zijn regels opvolg. Als ik daar tegen in ga weigert hij, hij lijkt dat in paniek en niet meer voor redevatbaar (achteraf weer wel). Hij gaat me dan intimideren, bedreigen, tegen spullen schoppen, mijn spullen gooien en in het ergste geval valt hij mij aan (hij grijpt me bij mn armen of strot, trekt aan mn kleding en haar duwt me etc)
We zijn erachter dat hij aan dwangneuroses lijdt waardoor hij gaat flippen als ik niet meedoe met zijn dwangneuroses. Daarvoor gaat hij in therapie.
Als hij niet in paniek is is het een lieve man, wel ook dominant qua karakter, maar gewoon voor redevatbaar en intelligent. Op die momenten zegt hij dat hij zichzelf gewoon echt niet meer in de hand heeft als zo iets gebeurd. Ik ben al een paar keer bij hem weggegaan. Omdat ik (lach me aub niet uit!) gewoon super veel van hem hou! Vroeger, voordat ik mijn vriend kende zou ik vrouwen die mishandeld werden belachelijk hebben gemaakt en ik zou niet kunnen begrijpen hoe je bij zo iemand kon blijven, en nu doe ik het zelf ook.
Ik heb me inmiddels ziekgemeld bij mn werk, want voel me zwaar overspannen en heb de hele dag door huilbuien. Ik slaap slecht. En als ik slaap heb ik nachtmerries. Het is me te veel geworden, iedere keer weer die teleurstelling en de pijn en het verdriet. Ik voel me zo diep gekwetst en eenzaam. Ik wil nu ook hulp/advies/een luisterend oor… bij vrienden of familie durf ik niet mijn verhaal te doen.
Moet ik eerst naar de huisarst voor een verwijzing naar een psycholoog? Of kan ik beter naar een ander soort therapeut gaan? Ik vind mijn huisarts niet echt prettig en weet niet of ik dit wel durf te vertellen.
Groeten,
Ana
Collie

17-12-2008 16:31

Dat is een lastig parket, waar je in zit. Goed dat je vriend wel in therapie gaat, als hij al van die buien af kan komen, is dat wel de enige weg voor hem, denk ik.
Dwangneuroses zijn heel lastig, maar dat is geen excuus om je partner dan te intimideren, te bedreigen of te mishandelen en dat geldt niet alleen voor jou, maar ook voor jouw persoonlijke spulletjes. De dwangneurose mag je niet als een verzachtende omstandigheid zien, daarmee geef je hem een (onterecht) excuus in handen.
Heb je er al ooit aan gedacht om contact op te nemen met de stichting “Steunpunt Stop huiselijk geweld”?
Zij hebben, naast een website met een forum, ook een telefoonnummer waar je kunt bellen. Ik denk dat je daar de beste adviezen kunt krijgen die er te krijgen zijn op dit gebied. Op internet kun je ze vinden op http://shginfo.nl/
Saskia

17-12-2008 19:05

Ana toch. Waar ben je in terecht gekomen.
Wat ook de oorzaak is, mishandeling heeft helemaal niets met liefde te maken.
Er is geen enkel excuus voor , geen enkele ziekte die het rechtvaardigt .
Of je van hem houdt ? Hoe kun je houden van iemand die slecht is voor je ?
Maar dat is niet waar het om gaat.
Jij wordt MISHANDELD en dat is onacceptabel.
Je bent er zo ziek van dat je niet meer kunt werken……..hoe ver moet je nog afglijden ?
Het gaat niet over , het wordt alleen maar erger.
Hoe langer je dit accepteert hoe moeilijker het is om uit deze situatie te raken.
Je verdient een leven waarin je wordt gerespecteerd door je partner, iedere dag de moeite waard is om te leven.
Waarom gun je dat niet aan jezelf ?
Waarom laat jij je mishandelen ?
Daar is GEEN enkele reden te bedenken om je dit te laten welgevallen.
Daar komt bij dat geweld een misdaad is en strafbaar bij de wet.
Als de regering het niet accepteert waarom jij dan wel ?
Dit is van het ministerie van Justitie : www.partnermishandeling.nl/
Een psycholoog bezoeken is op dit moment niet de juiste beslissing.
je hebt directere hulp nodig.
Bel eens met :
Steunpunt huiselijk geweld
0900 126 26 26 (5 cent per minuut
http://shginfo.nl/
Of : www.huiselijkgeweld-dwo.nl/info_3.html
Daar ben je anoniem en zij weten precies waar het om gaat.
Ana, zoek alle hulp die je kunt krijgen, dat heb je nodig.
azalaia

17-12-2008 21:28

Hier wil ik dan nog aan toevoegen dat je zeker niet moet wachten tot hij echt je keel langdurig dichtdrukt, want dan is het te laat…..
Ik kan je maar ÉÉN ding aanraden en dat is zo snel mogelijk weggaan bij deze man hoezeer je ook nog van hem houdt.
Je moet je eigen welzijn laten prefereren boven je liefde voor deze bruut!
Want dat is hij in slechte periodes: een BRUUT!
Laat dit woord eens goed tot je doordringen…
Aan JOU de keus!
azalaia
Ana

17-12-2008 23:48

Jullie reacties drukken me met de neus op de feiten die ik zelf niet onder ogen wil zien. Ik schaam me dood dat ik overweeg dat monster (die ik eerst voor mijn geliefde aanzag) een zoveelste kans te geven.
Weet je wat het ook is, ik voel dat me zoveel onrecht is aangedaan, en wat hij heeft gedaan kan niet meer veranderd worden, maar ergens hoop ik dat hij gaat inzien wat hij me heeft aangedaan. Nu denk hij dat het wel meevalt!
Zojuist heb ik even met hem gechat (ik woon nu tijdelijk bij mn ouders) en ik wilde hem zo graag duidelijk maken hoe diep gekwetst ik ben, dat ik nu zo naar de klote ben lichamelijk en psychisch door zijn misdaden. Hij werd toen boos op me dat ik het MISDADEN noemde!!! Hoe durft ie!!! Ik heb zovaak doddsangsten uitgestaan, hij heeft me zo vaak bedreigd en vernederd en vastgepakt en pijn gedaan! Zelfs als ik zeg dat ik het zeg dat ik het misdadig vind dat hij met mn spullen gooit vind hij dat het wel meevalt. Als iets kapot is koopt ie iets nieuws (bijv. telefoon) en dan heeft ie achteraf nog het lef om te zeggen dat die andere telefoon van mij toch een oud barrel was! Of als hij kleding van me kapotscheurd doet hij alsof dat niks is, maar ik vind het zo mensonterend en respectloos! Dan zegt hij: ach het was toch maar een goedkoop truitje van een euro.
Maar goed, ik probeerde hem dus net duidelijk te maken dat ik alles pas kan verwerken als hij inziet wat hij me heeft aangedaan. Blijkbaar wil of kan hij dat niet onder ogen zien! Als ik het woord ‘ mishandeling’ in de mond neem zegt ie : “ noem het niet zo” Hij wil het dus min of meer ontkennen gewoon om zijn geweten te sussen. En dan zei ie net: “ ja ik wilde gewoon ff gezellig met je chatten en nu verziek je alles weer” Waarom verziek ik iets als ik over mijn gekwetste ziel wil praten??? Hij heeft een hoop verziekt door mij te mishandelen maar dat wil ie domweg gewoon niet onder ogen zien en dat maaakt me gek van wanhoop!
AAAGGGGHHH wat frustrerend is dit zeg!!!!
Maar bedankt voor jullie reacties. Ja ik zal morgen direct bellen met shg.
Groetjes
Saskia

18-12-2008 00:01

Ana, het is niet verstandig om alles met hem te bespreken en al helemaal niet om hem te veranderen of toe te laten geven dat hij fout zit ,want dat vindt hij niet.
Stop met dreigen. Dat is riskant. Hij zal daar met agressie op reageren.
Trek je eigen plan zonder hem daarvan op de hoogte te stellen.
Ana

18-12-2008 00:05

Ja ik weet het Saskia… zucht
Maar het is moeilijk om mijn mond te houden, want ik wil hem zo graag laten inzien en laten toegeven dat hij fout is geweest. Ik voel zo'n grote behoefte om erkenning te krijgen voor alles wat ik heb moeten lijden!
Maar je hebt gelijk, hij ziet dit toch niet in en wordt alleen maar weer beledigd en boos…
azalaia

18-12-2008 00:30

Je vecht hem hem tegen de bierkaai; hou de eer aan jezelf en vind gerechtigheid bij jezelf en desnoods hier op het pb maar niet bij hem.
Hoe meer je probeert met hem nog te praten, hoe meer hij jou weer vernederen kan, en gun je hem die lol?
Ik dacht het dus niet!
In discussie met hem gaan is een gepasseerd station, daar ben je allang….. voorbij gereden.
Jij moet een andere trein nemen, een trein die jou naar een vreedzaam leven brengt, en alleen JIJ neemt de keus die trein ook daadwerkelijk te nemen.
azalaia
azalaia

18-12-2008 01:19

hem hem moet zijn: met hem…..
azalaia
Ana

18-12-2008 01:27

zucht ja inderdaad, hij is ook niet redelijk, en met hem valt niet te discussieren.
als ik hem aan zn verstand probeer te krijgen dat ik psychisch helemaal naar de klote ben door zijn schuld zegt hij dat dat komt door mn eigen gezeik, dan zegt ie: “ ik dacht dat we normaal konden praten, maar jij verziekt weer alles met je gezeik!”
terwijl ik toch ziek ben geworden door ZIJN schuld! Als hij niet wil dat ik “jank” of “zeik” (zo noemt hij het als ik me mening geef) had hij me ook niet zo vaak moeten terroriseren! Dan was ik nu nog een leuke vrolijke jonge vrouw geweest!
Hoe in godsnaam moet ik die frustraties verwerken… ik ben echt wanhopig!

slachtoffer huiselijk geweld

Ana

Collie

Saskia

azalaia

Ana

Saskia

Ana

azalaia

azalaia

Ana