Als iedereen maar zou kunnen zeggen wat hij dacht, ik denk dat de maatschappij niet leefbaar meer zou zijn, dan zouden scheldpartijden over en weer uitmonden in vechtpartijen, vrees ik. Aldus: azalaia.
Hoi azalaia, zelfs dat kan nog positief uitpakken. In Rotterdam was een wijk waar allochtonen en autochtonen elkaar niet echt lagen maar waar men de kopppen bij elkaar stak om de wijk leefbaarder te maken. Ik las dat in een tijdschrift over wijkbeheer. De eerste bijeenkomst werd er over en weer gescholden en alle irritaties over en weer geuit, totdat iemand zei, nu is het mooi geweest, moet je ons als volwassenen nu eens zien, willen we dat onze kinderen zo opgroeien ??? Om een lang verhaal kort te houden, is er een dialoog tussen de verschillende leefstijlen met afspaken, en een buurt waar niemand meer weg wil. Dus gal spugen kan opluchten is de les en daarna tot iets constructiefs leiden. Maar dit voorbeeld bleef bij schelden, met vechten heb je alleen verliezers.
Ikdenk ook dat we een ‘'rem’' hebben en aanvoelen tot hoever je kan gaan bij iemand, een soort menselijk instinct om te voorkómen dat iets uit de hand loopt. Aldus: azalaia.
Soms zijn we te voorzichtig, en vaak te voorzichtig zijn kan weer tot buiten proportionele reacties leiden op de momenten dat we iets wel uiten, het moet eruit anders gaat het zweren.
Elke baby, hoe lelijk ook, en dat zijn er nogal wat ……. ie voor iedere moeder de mooiste, en om het respect te tonen aan die net bevallen moeder kan je toch niet haar gaan beledigen hoe lelijk haar kind wel niet is, zij moet ook maar accepteren wat eruit is gekomen…, dyndroom van down kind bijvoorbeeld….. Aldus: azalaia.
Ik doelde niet op gehandicapte babys hoor, was meer als algemeen voorbeeld bedoeld. Het gaat nog altijd om innerlijk, niet om uiterlijk al doet de media dat wel zo voorkomen. Zo is er ook een goeie mop over :
Er zit een vrouw in de trein tegenover een vrouw met een kind op schoot.
Zei die vrouw, van goh wat een lelijk kind heeft u daar.
Zei die andere vrouw, kan ik het helpen, als het gebreid was kon ik het uithalen, maar het is genaaid. Groetjes v Hyperactief:)