Ik heb geen beeld maar een ervaring dat ik er in de de huidige vorm weinig van wil weten. Geloven doe je op je eigen manier, elke zondag met een strakke bek op de voorste bank van de kerk zitten en een extra duit in het collectezakkie, maakt van iemand nog geen voorbeeldmens.
Amen. Alhoewel je daarbij wat mij betreft best eens mag gaan beseffen dat jou ervaring je beeld (bijna?) volledig inkleurd van hoe het in de kerken toegaat.
Ik had die ervaring 33 jaar lang ook trouwens….het heeft me gek gemaakt (in 1992 psychotisch).
Sinds nov. vorig jaar ben ik lid van een gemeente waar men echte liefde kent. Niet (alleen) in woord maar in daad!!!
Dat is te merken aan het herstelprogramma wat in onze gemeente draait (en waarin ik sinds een aantal maanden mag meewerken).
Dat is echt heel gaaf!!
Mensen herstellen van de diepste pijn. Gebroken levens die in rouw waren gedompeld, mensen die totaal geen vertrouwen meer hadden in anderen en zichzelf groeien naar dankbare en gelukkige mensen die vrij zijn…..
Ik heb nog geen instelling/stichting/hulpverleningsorg. zien bereiken wat God kan doen in mensenlevens.
Jezus is God die als mens onderging wat wij allemaal ondergaan: Hij stelde zich vrijwillig bloot aan het onrecht in deze wereld maar had zelf geen onrecht!!!
God is niet afstandelijk en ongeintereseerd.
Ik weet dat Hij mee lijd met deze wereld.
Hij geeft ons echter zelf verantwoordelijkheid om, met zijn hulp (maar die zien mensen niet of nemen ze niet aan) in de vorm van onvoorwaardelijke liefde, naar elkaar om te zien en met elkaar mee te leven en lijden.
In plaats van vloeken heb ik leren zegenen……
En dat is veel prettiger!!!!!! (ook voor mijn omgeving, haha)
Hyper, weet niet waar je woont maar ik daag je ut eens bij ons te komen kijken in de gemeente….zul je hele andere smoeltjes zien dan die strakke die je vroeger om je heen zag…..