Bewusteloos communicatie opvangen !!!

  • Hyperactief

    Van mensen buiten bewustzijn, na ongeval of in coma blijken de manier communicatie van het op straat liggen van grote invloed te kunnen zijn op het genezingsproces, ook voor en tijdens vervoer naar het ziekenhuis en tijdens de operatie zijn het de woorden die dit proces kunnen maken of breken, oftewel of het genezingsproces positief of negatief beïnvloed wordt, soms is het beter niets te zeggen dan verkeerde dingen te zeggen waardoor iemand in paniek raakt en zijn genezingsproces nadelig beïnvloed, ik ben benieuwd of jullie hiermee bekend zijn van hoe je dient te communiceren in noodsituaties, of zijn er mensen die er niet in geloven ??? Groetjes v Hyperactief

  • De Bie

    Jij moet doen wat je denkt dat dat goed is. Als je het zonder twijfel doet dan komt het goed over. Twijfel is altijd slecht. Je kan beter overtuigd slecht zijn dan twijfelend goed.

  • azalaia

    Ik geloof wel dat mensen in coma onbewust kunnen horen wat er gebeurt en wat mensen zeggen en als er gezegd zou worden van:

    'nou, hier is totaal niks meer aan te doen, deze verwondingen zijn te erg, hij zal het w.s. niet halen,'

    dan zakt de moed van de patient natuurlijk helemaal in. Vraag me niet hoe dit werkt, maar ik geloof dat positieve en bemoedigende woorden een positieve reactie bewerkstelligt op de patient. Ik denk dat we dit niet mogen onderschatten.

    Groeten van azalaia.

  • azalaia

    Hoi De Bie,

    Je laatste zin is frappant…. hier kan je echt alle kanten mee op.

    Leg eens nader uit hoe je hier zo bij komt..

    Groeten van azalaia.

    De Bie schreef:

    > Jij moet doen wat je denkt dat dat goed is. Als je het zonder

    > twijfel doet dan komt het goed over. Twijfel is altijd

    > slecht.

    Je kan beter overtuigd slecht zijn dan twijfelend goed.

  • Alkien

    Ik geloof zeker dat je tegen een comateuse patiënt in positieve zin moet praten.

    Vaak wordt gedacht dat praten helemaal niet nodig is omdat de persoon in kwestie je toch niet hoort. Dit is in mijn ogen een misvatting.

    Wat ik echter niet begrijp is als het een genezingsproces kan beinvloeden, waarom het dan niet wordt uitgevoerd.

    De kosten van het liggen op de IC zullen daar zeker mee te maken hebben, echter naar mijn idee komen er per dag zeker enkele comateuse patiënten bij. Als deze niet doorstromen zouden alle IC's volledig vol blijven liggen en zou er geen ruimte meer zijn voor nieuwe patënten.

    Ook is bekend dat sommige patiënten jaren in coma kunnen liggen zonder daar ooit nog uit te komen.

    Betekend dit dan dat men de behandeling met praten tegen zo'n patiënt heeft gestaakt waardoor de genezing stagneert ??? En men er uiteindelijk niet meer uitkomt ???

    Het is een heel moeilijke maar zeer interessante materie, en dus een prachtig onderwerp om ons daar eens in te verdiepen.

    Voor je het weet maak je misschien zelf zo'n situatie mee, en dan is het heel goed om te weten wat je wel en wat je juist niet moet doen.

    Groetjes,

    Alkien.

  • Hyperactief

    Je kan beter overtuigd slecht zijn dan twijfelend goed. Aldus: De Bie.

    Hoi De Bie, in deze kun je dan beter helemaal zwijgen, dan overtuigend iets slechts uiten wat slecht voor het genezingsproces is, juist door de verkeerde woordkeuze's kan iemand verder in paniek raken en zijn herstel frusteren. Groetjes v Hyperactief

  • Hyperactief

    Is helemaal juist azalaia, en je slaat de spijker op zijn kop door te zeggen dat we dit niet mogen onderschatten. Groetjes v Hyperactief

  • Hyperactief

    Ja Alkien, I.C. plaatsen leveren ziekenhuizen zo en zo veel geld op, ik kan een praktijk voorbeeld van iemand waar iemand uit coma gepraat werd, doch was er ondanks de verbazing van verplegend personeel weinig animo voor de methode, waar dat aan ligt is gissen, maar zou heel goed zoals zo vaak een geldkwestie kunnen zijn. Wat die vragen betreft, zou je zoiets van geval tot geval moeten bekijken, want wat wel bewezen voor velen opgaat gaat niet voor iedereen op, dat zou te simpel zijn, en dan zouden er ook geen problemnen meer zijn. Groetjes v Hyperactief

  • Alkien

    Nee, ik ben met je eens dat het niet voor iedereen opgaat.

    Kijk maar naar de kwestie in amerika waar een moeder naar ik meen 20 of 25 jaar in coma heeft gelegen, en de familie ging ruzie maken of ze haar wel in leven moesten houden of niet.

    Uiteindelijk heeft de echtgenoot (die inmiddels weer opnieuw gehuwd was) de strijd gewonnen en is de vrouw uit lijden verlost.

    Nu is men aan het touwtje trekken onderling via de rechter etc. of de man dit wel had mogen winnen want de familie wilde haar in leven houden.

    Zo zie je maar weer dat coma vaak ook voor de familie heel erg moeilijk kan zijn.

    En nu ben ik geen voorstander van levensbeeindiging, maar wat doe je in zo'n geval.

    Als blijkt dat jarenlang praten en bezoeken tot niets lijdt.

    Moeilijk.

    Greotjes,

    Alkien.

  • Hyperactief

    Precies Alkien, er blijven altijd situaties die in geen enkel protocolletje vallen, en daar een beslissing over moeten nemen is uitertst moeilijk. Maar neem nu patiënten met zeer ernstige ziektes die al door artsen opgegeven zijn, ook daar zijn situaties genoeg van bekend dat iemand alsnog genas en bijvoorbeeld een gezwel verdween als sneeuw voor de zon. De gemoedstoestand van de persoon in kwestie kan heel veel doen in een genezingsproces, en waar we het hier dus over hebben ook de woorden van een ander. Zo is er een zaak bekend waarbij kalk van een ruggegraat verwijderd moest worden, een uiterst riskante operatie. De chirurg was helemaal in de stress, liep zelfs vloekend de operatiekamer uit, kwam terug en redde het uiteindelijk toch. Na deze geslaagde operatie raakte de geopereerde in een diepe depressie, bij diepgang van die depressie kwam de weggelopen arts in de operatiekamer eruit, ik bedoel maar hoeveel impact iets kan hebben…… Groetjes v Hyperactief