Ziekelijke jaloezie!

Brigitte

07-09-2006 09:34

Ik heb gister weer knallende ruzie gehad met mijn partner, omdat ik er weer over begon. Ik wil er gewoon graag over praten omdat ik denk (op het moment dat ik me slecht voel) dat het me zal helpen.
Nu blijkt dat mijn vriend het er ook echt eel moeilijk mee heeft. Dat wist ik niet van hem, omdat hij er niet over heeft gepraat.
Nu gaat het ook al wel weer ietsje beter, omdat ik weet dat hij zich er ook rot daar voelt. Dat doet je toch al beter voelen dan als hij er helemaal geen gevoel bij zou hebben, zo van het kan me niks schelen.
Hij vertelde bang te zijn om in de file te komen (zodat hij later is dan normaal en ik dan weer gelijk aan z'n lip hang waarom hij zo laat is), bang om smsjes van mij te krijgen terwijl z'n telefoon in z'n jaszak zit en hij dus niks doorheeft (als ik niks snel terugontvang wordt ik helemaal weer overgenomen door die gedachtes). Ik heb dus ook maar besloten niet meer te sms-en komende periode.
Nu ik weet dat hij er ook zo mee zit laat het me al wel weer wat beter voelen. Ik weet dat dit niet goed is natuurlijk. Ik voel me er ook hÃƒÂ©ÃƒÂ©l rot over dat ik hem nu ook met een probleem heb opgescheept. Hij zegt dan jouw probleem is toch automatisch ook mijn probleem, maar zo zie ik dat absoluut niet. Ik trek hem mee in mijn sleur/depressie en dat lijkt me toch echt niet de bedoeling.
Hij vertelde mij, vandaag een brief te zullen gaan schrijven waarin hij zal schrijven wat hij voor me voelt, wat ik voor hem beteken en dat hij me NOOIT zal verlaten. Ik vind dat echt heel lief van hem en ben erg benieuwd naar de brief. Hij zegt deze brief ga je elke dag een paar keer lezen, zodat je eraan herinnerd wordt wat je voor me betekent en dat ik dus niet bij je weg zal gaan.
Ik was gister helemaal down en kon alleen nog maar huilen. Hij vroeg me wat is nou de ECHTE reden van je verdriet. Ik ben er toen eigenlijk achter gekomen dat ik eigenlijk helemaal niet veel last heb van jaloezie, maar ik heb gewoon gigantische angst dat hij bij me weggaat en misschien verliefd wordt op een ander. Door dat meisje wat nu met hem meerijdt zie ik dat als een bedreiging, dat mijn angst misschien wel eens reeel zou kunnen worden. Mijn emoties en gedrag die hieraan verbonden zijn hebben erg veel weg van jaloezie, maar zijn het in werkelijkheid dus niet. Die gedachten maken me echt kapot. Toen ik het hem vertelde dat ik die angst zo erg heb, heb ik de rest van de avond ik zijn armen gelegen en liggen huilen. Puur en alleen om de gedachte dat hij misschien bij me weggaat. Je kunt je misschien wel voorstellen hoe ik me dan zal voelen als hij daadwerkelijk weg zal gaan.
Ik voel me nu op zich wel veel beter dan gister en de dagen daarvoor. Ik heb tegen mezelf gezegd. Gewoon niet meer SMSen, want als hij dan niet reageert kan ik ook niet meer gelijk in die stress raken. Ik heb mezelf ook voorgenomen niet meer zo aan z'n lip te hangen als hij later is dan gewoonlijk. Er staan nou eenmaal files op de weg en ja daar kom je ook wel eens in terecht. Ik ga me niet meer met haar bezig houden. Hij is al zes jaar bij mij, heeft dus duidelijk voor mij gekozen en dat is waar ik nu mijn gedachten op focus. Ik ben dus duidelijk echt de moeite waard anders zou hij niet al zo lang bij me zijn en me ten huwelijk hebben gevraagd. Dat is ook een teken dat hij bij mij wil blijven en zijn leven met MIJ wil delen en niet iemand anders.
Er lopen zoveel meiden op straat rond en als ik bij iedereen deze gevoelens teweeg breng dan zal ik eraan kapot gaan en onze relatie uiteindelijk ook. En dan heb ik veroorzaakt wat ik juist helemaal NIET wilde.
Ik WEET dat hij heel veel van me houdt en dat ik veel voor hem beteken en ik moet er dan ook op vertrouwen dat hij me niet zal verlaten. Zolang ik daar maar aan blijf denken zal het ongetwijfeld beter worden.
Ik houd het volgende voortaan in mijn achterhoofd:
IK ben degene die onder het kopje partner valt (straks vrouw) en alle anderen vallen onder vrienden en/of collega's.
Zo ik voel me gelijk weer nog een stuk beter. Ben blij dat ik weer ff m'n verhaal kwijt ben.
Groeten, Brigitte
Brigitte

07-09-2006 09:35

Hoi Marco,
Ik hoop echt voor je dat het boek zal werken. En lees ff mijn nieuwste bericht. Misschien helpen deze positieve gedachtes ook wel voor jou!
Groetjes Brigitte
sunny

07-09-2006 15:08

ben je wel eens door iemand anders, die je erg na stond, in de steek gelaten??
Brigitte

08-09-2006 09:02

Nee hoor, en ik weet nu inmiddels ook wel dat hij me niet zal verlaten.
Noor

14-09-2006 11:16

Ik heb een beetje een late reactie maar ben pas net bekend met deze site.
Brigitte, ik heb in precies dezelfde situatie gezeten als jij. Ik was echt 24 uur per dag achter mijn ex aan het aanlopen. Ik was continu bang dat hij iemand anders zou ontmoeten en bij me weg zou gaan. Ik dacht ook op straat dat hij continu naar andere meisjes zat te kijken en die veel interessanter waren dan ik. Ik maakte mezelf en hem helemaal gek! Na 2 1/2 jaar heeft hij het uitgemaakt, ik was echt helemaal kapot en dat bedoel ik letterlijk. De jaloezie had me helemaal leeggezogen. Ik ben er wel stuk van geweest dat het uit was maar zag al vrij snel in dat dit voor mezelf het beste was, ik ging weer leuke dingen doen met vriendinnen, zag weer een beetje de zin van het leven. Toen ik mijn ex eenmaal tegenkwam met uitgaan en hij zag dat ik mijn leven had opgepakt vond hij mij in ene een stuk interessanter en wilde hij mij terug, dit heb ik echter afgekapt, ik moest echt voor mezelf kiezen. Ik bedoel hier absoluut niet mee dat je het moet uitmaken met je vriend maar het is zo verschrikkelijk belangrijk om dit probleem echt bij jezelf te zoeken, alleen jij kan er iets aan doen. Ik heb ervaren dat mijn ex-vriend nog zo vaak tegen me kon zeggen dat hij bij me bleef, ik bleef toch achterdochtig, altijd! En pas na een rigoureuze stap (het uitmaken) zijn mijn ogen geopend. Ik ben inmiddels al 7 jaar met mijn huidige vriend en ik heb met mezelf afgesproken ah begin van onze relatie om de jaloezie niet meer toe te laten. Het heeft nog even de kop opgestoken aan het begin van onze relatie (want je raakt er zo aan gewend) maar het is al vrij snel opgehouden en nu is deze relatie zo ontspannen, echt heel fijn! Ik heb al 6 jaar het gevoel dat ik alles met hem kan delen, ik voel geen achterdocht en het is voor mijn eigen ontwikkeling zo goed geweest dat het zo is gelopen.
Ik denk dat als je wil dat de jaloezie ophoudt dat je echt rigoureuze stappen moet ondernemen, je moet je leven omgooien. Ga lekker leuke dingen doen met vriendinnen en laat je telefoon thuis. Als er een negatieve gedachte opkomt, blokkeer deze dan, dit is moeilijk maar echt het enige wat helpt. Spreek de jaloezie in ieder geval niet uit want dan ben je weer bij het begin. Dit is jouw probleem en niet dat van je vriend, maak het dan ook niet zijn probleem!
Ik weet dat mijn jaloezie/onzekerheid voortkwam uit gebrek aan zelfvertrouwen wat ik niet heb gekregen van mijn ouders. Ga eens achterhalen waar het bij jou vandaan komt!
Sorry voor dit lange verhaal maar hoop dat je er wat aan hebt! veel succes
liefs Noor
Ellen XL

14-09-2006 22:22

Nou jij bent een kanjer zeg Noor!
Dat je jezelf zo overwonnen hebt…
Ik lees dat soort verhalen graag.
Dus niet; sorry het is zo'n lang verhaal.
Liefs van Ellen
sjoukje

01-02-2010 17:46

Hallo Brigitte, ik herken een aantal dingen van jou zeker wel.
Ik loop met behoorlijk wat angsten,onzekerheden, frustraties rond wat mij nu te veel word. Ik weet niet meer wat ik moet doen.
Paar jaar terug heb ik in 2 relatie's behoorlijk nare dingen mee gemaakt, vreemdgaan, mishandeling, misbruik. Ik heb nu sinds 10 maand een ontzettend lieve vriend maar vertrouwen lukt me niet. Ik zoek overal wat achter, elke vrouw is een bedreiging. We hebben er heel veel ruzie om, dit gaat nog eens ten koste van mijn relatie.
Mijn vriend is een zeer lieve rustige jongen met heel veel geduld. Die mij nooit zal pijnigen. Toch lukt het me niet om het los te laten. Op het moment als hij dingen wil gaan doen, stappen,verjaardagen etc waar ik niet bij kan zijn vliegt het me aan en krijg ik een woede aanval. Ik maak hem voor alles uit wat absoluut niet eerlijk is.
In zijn vriendengroep heeft hij een aantal scharrels. 1 van die meiden is echt nie te vertrouwen en dat beangstigd mij, wanneer hij met haar een sigaret of staat te praten gaat mijn gevoel op hol en maak ik mijn vriend weer kwaad.
Ik wil dat dit stopt want ik trek mijn vriend mee en we willen alle 2 dat we gelukkig worden zonder dat wantrouwen van mij.
janneke

04-02-2010 00:50

Jeetje zeg, ik zit nu midden in eenzelfde ervaring. En ging op internet kijken of ik iets kan vinden om er aan te doen, en kwam zodoende hier terecht. Ikzelf ben ook ontzettend jaloers, nu heeft mijn vriend ook wel erg veel vrouwen gehad, en ik ben jaloers op ze allemaal. Nu ben ik erachter gekomen dat hij zn exvriendin weer heeft toegevoegd op msn, ik was woest, en hij heeft haar er weer afgegooid. Hij zag er geen kwaad in. Maar ik ben nog veel erger, ik heb zn mail gecheckt, en daar stond n mail van haar, waar notabene in stond dat hij die meteen moest weggooien, waarin stond dat zij hem nooit vergeten was, maar dat ze blij voor hem was dat hij nu gelukkig was…. Een heel dubbel gevoel dus, want zijn ex wilt hem terug, maar hij heeft haar ook duidelijk gemaakt dat hij gelukkig. is. Hij was uiteraard woedend dat ik in zijn mail had gezeten, dat is ook onvergeeflijk, ik weet het. Daarom wil ik er ook van af, van die toch wel ziekelijke jaloezie. Hoewel die soms misschien een beetje gegrond is, maar dat kan ik niet weten. Het zag er even naar uit dat hij het uit wou maken, maar ik heb hem bijna gesmeekt om dat niet te doen…. Ook erg vernederend hoor, maar dat kon ik echt niet hebben op dat moment. Dan zou inderdaad mijn gevoelens van jaloezie en verlatingsangst precies tot datgene hebben geleid waar ik het meeste bang voor ben….
Het heeft bij mij ook gewoon met ongelooflijke onzekerheid te maken en inderdaad ook verlatingsangst. En nu kan hij mij 10x zeggen of 100x dat hij alleen van mij houdt, en dat hij met mij oud wil worden, waarom geloof ik dat dan toch niet. Terwijl ik hardstikke gek op hem ben, ik hou van hem en ik wil ook oud met hem worden. Pfffff lastig hoor. Ik hoop er echt heel snel van af te komen van deze ziekmakende gevoelens.
Ik ga morgen maar dat boek eens van die Pieternel kopen. Ik moet er toch ergens klaar mee komen.
wana

07-02-2010 10:54

jaloezie heb ik nooit begrepen. iemand kiest voor jou, en er is er maar één zoals jij.
Alle exen zijn niet voor niks ex.Het werkte dus niet. Wees juist trots op je vent dat ie zo geliefd is! wat kun je er tegen doen?!
Zeuren en jaloers doen werkt zeker averechts, ‘wat heeft zij wat ik niet heb??’ ‘ze doet tenminste gezellig en is blij me te zien!’ kan hij dan denken!
Als ie gaat, gaat ie toch wel.(dan was het dus niet ‘ment to be’en is er voor jou ook iemand anders in de toekomst om van te leren en te houden)
Niets kun je daarin beïnvloeden hooguit je eigen gedrag.
Ik zou aan mn zelfvertrouwen werken kijken wat jij voor een partner bent voor de ander en jezelf waarderen.
Ik heb een tijd alleen gewoond, ik weet dat ik alleen kan zijn,mezelf een leuk mens vind en dat heeft me een stuk minder ‘klampig’aan een vriend gemaakt.
Indirect werkt dat onafhankelijke voor een vriendje juist weer in aantrekkingskracht.
De wereld zit raar in elkaar.
Is je partner nu bij je omdat ie wil of omdat je m zo smeekt? Op zich is dat aardig van m, maar niet echt de basis voor een leuke,liefdevolle en gelijkwaardige relatie lijkt me.
Hou meer van jezelf, wie je bent en wat je te bieden hebt, dat maakt je minder emotioneel afhankelijk van je partner en kan je een liefdevolle relatie aangaan omdat hij niet jouw emotionele tekorten moet opvullen met nooit genoeg ‘ik hou van jou-s’.
janneke

11-02-2010 21:23

Nee, mijn vriend is niet bij me omdat ik hem gesmeekt heb, godzijdank niet. Maar ik weet hoe koppig hij is, en daarom heb ik hem gesmeekt er nog eens over na te denken. Nee hij is bij mij omdat hij van mij houdt, en bij mij wil zijn. En dat besef ik mij terdege. Ik ben heel blij met je reactie, dat geeft inderdaad weer waar het allemaal om gaat. Maar ja, het kan soms diep zitten dat soort gevoelens. Dan weet ik rationeel wel dat ik moet veranderen, en vooral anders moet gaan denken, maar dat is nog niet zo 123 veranderd. Maar ik ben op de goede weg, echt!
Mijn vriend is eigenlijk ook jaloers in de zin dat hij bang is dat ik bij hem wegga, eigenlijk heel vreemd. Maar bij hem zou het nooit ontaarden in controlerend gedrag. Maar wel in het zich voortdurend afvragen wat ziet zij eigenlijk in mij…. en bang dat ik ooit tegen een ander aanloop. Heel bizar dus eigenlijk, twee mensen die zielsveel van elkaar houden, maar toch ergens in angst leven dat de ander ooit weg zal gaan. Maar het is zoals je zegt, als diegene (hij of ik) weggaat gebeurt dat toch. Daar kan niemand wat aan doen. Ik geloof ook echt wel in de zinsnede, als je van iemand houdt, laat hem dan vrij. Ik moet hem alleen nog leren toepassen…. . Maar ik ben op de goede weg…

Ziekelijke jaloezie!

Brigitte

Brigitte

sunny

Brigitte

Noor

Ellen XL

sjoukje

janneke

wana

janneke