heerlijk rustig

azalaia

29-10-2006 23:30

Wat heerlijk rustig is het hier al een paar dagen, geen mensen met allerlei problemen of opgeloste problemen, of weggeschoven problemen.
Mijn probleem is eigenlijk de wereld waarin we leven. Vanmorgen het gekakel van 7 politici gehoord op radio 1, waar moet dit weer naar toe, hoe krijg je in godsnaam een eenheid in dit kleine landje als 7 ''intelligente" mensen het al totaal niet met elkaar eens zijn, maar wel ons land moeten regeren……
Ik ben dinds eenjaar lid van de Partij voor de Dieren, zij hebben 1 zetel, maar toch 1 zetel. Dit is tenminste een partij die niet zo hoeft te kakelen in je gezicht en grommen achter je rug…. Daar stem ik binnenkort op, hoef ik daaar mijn hersens niet meer over te breken. Nuet dat het dan beteer wordt voor de ouden van dagen of zo, maar de dieren gaan er hopenlijk wèl op vooruit en daar gaat het mij om.
Ik loop wel eens door de Kalverstraat, woon daar vlak bij, en dan zie ik heel veel mensen, probeer onzichtbaar deze mensen die langs mij lopen in mij op te nemen, hoe ze kijken, wat ze doen, b.v. iets eten al wandelend, of luidruchtig met elkaar in gesprek zijn of juist de rare types die schichtig om zich heen kijkend zich een weg banen door de drukte.
Als ik al lopend dit zo aanschouw allemaal, dan voel ik mij zo mijlenver verwijderd van hen, alsof ik niet van de aarde kom maar ergens anders vandaan.
Ik heb dan ook het gevoel dat ik op dat moment de enige ben die zich zo voelt. Ik voel me letterlijk een buitenstaander en zeker geen insider.
Dit is iets wat ik al bijna 60 jar zo ervaar, laat ik zeggen vanaf mijn bewustzijn vanaf 2 jaar, want vanaf die tijd herinner ik mij veel, zlefs dat ik nog voor mijn tweede verjaardag in eenledikantje lag en previes ook w
azalaia

29-10-2006 23:41

er gebeurde iets maar ik was nog niet klaar…en precies herinner ik mij wÃƒÂ ÃƒÂ r in de kamer ik mij bevond.
Misschien is dit wel de oorzaak dat ik niet meedraai met de massa maar altijd een eenling ben gebleven en mensenmassa's beschouw als iets waartoe ik niet behoor.
Soms vind ik dit zelf raar, maar meestal niet, want ik weet niet beter.
Aan de andere kant ben ik weer hel sociaal, ook met wildvreemde mensen, kan goeie gesprekken voeren, ook aan de telefoon met mensen, dus de sociale kant is wel ok maar niet de a-sociale kant als hoort die wel bij mij.
Wie herkent iets in mijn verhaal, het gevoel er niet helemaal bij te horen en ook het gevoel dat anderen niet bij jouw horen of willen horen.
Mijn verhaal is niet het probleem, maar het probleem is dat ik de mens in het algemeen niet meer begrijp, hoe we toch zo wreed kunnen zijn, wreder dan het wreedste dier en het meest onbetrouwbare wezen dat er op aarde rondloopt.
Dat vind ik nogal beangstigend om bang te moeten zijn voor je eigen soortgenoot.
Deze ‘angst’' zit er al heel lang, en ook heel paradoxaal: ik ben voor niks en niemand bang, kan zo een mond opzetten buiten als ik een volkomen onterechte a-sociale bek krijg van iemand, dan zal ie het weten en meteen…….
Alles is heel dubbel, een soort duo-persoonlijkheid, niet te verwarren met een gespleten persoonlijkheid haha, want dat heb ik niet.
Ben benieuwd wie hier iets van herkent.
Groeten van azalaia.
Angie

30-10-2006 08:21

Ik herken me er volledig in en vind niks geks aan je verhaal, ook ik weet niet beter dan dat het altijd zo is geweest, ben me er pas kort van bewust dat dit misschien Ã‚Â´vreemd of afwijkendÃ‚Â´ zou kunnen zijn. Ik heb ook herinneringen vanuit de wieg, ik kan vreemde details herinneren zoals een Ã‚Â´dingÃ‚Â´ wat net boven mÃ‚Â´n gezicht hing toen ik nog zo klein was en hoe ik tegen mÃ‚Â´n ouders aankeek, ik weet bijv. dat ik ze ontzettend leuk vond.
Ik accepteer voor mezelf dat ik het nou eenmaal niet met iedereen kan vinden en mensen waarvan ik merk dat ik het daar niet mee kan vinden daar distantieer ik me van, sinds ik dat doe merk ik ook dat ik de laatste tijd een ander slag mensen aantrek, namelijk: mensen waar ik het wÃƒÂ©l mee kan vinden en waarbij ik me niet zo vreemd voel, mensen die zich net zo vreemd voelen als ikzelf. Vooral ook mensen die heel vriendelijk zijn en waarbij ik niet het gevoel heb me anders voor te hoeven doen dan ik ben.
Jaren heb ik een Ã‚Â´rolÃ‚Â´ gespeeld, de rol waarvan ik dacht dat mensen het graag wilde zien, en wat ben ik blij dat ik daarmee gestopt ben. Doordat ik mezelf durf te zijn, word heel snel duidelijk met welke mensen ik wel en welke ik niet kan opschieten, ik maak er niet echt veel vrienden mee maar dat interesseert me geen biet, liever 3 goeie vrienden dan 20 waarvan je niet weet wat je eraan hebt.
Lezer.

30-10-2006 12:00

Wat zou je dan willen in de Kalverstraat ? Iedereen omhelzen ?
Ik denk dat jouw verhaal voor ieder mens opgaat. Uiteindelijk zijn wij allemaal alleen .
Het hoe en het waarom van de mens/de schepping is een mysterie.
Je kunt waarnemen , maar begrijpen is iets anders.
azalaia

30-10-2006 21:43

Haha, nee, niet iedereen omhelzen…….haha, maar wel zou ik een beetje meer voeling wilen hebben met de maatschappij en de personen die daar in leven.
Nu ik toch zit te schrijven: zojuist ‘'Dat zal ze leren’' gezien, laatste aflevering en dat maakte me nogal emotioneel.
En hoe komt dat nu??? de emotie van deze jongeren was ÃƒÂ¨cht, niet gespeeld, ze waren echte mensen, niet geacteerd, die het moeilijk hadden om in het jaar 1956 gedwongen te moeten leven voor 4 weken, en om dan te zien op de laatste dag wat voor in -en uitwerkingwerking dit had, dat grijpt mij dus aan.
Vaal zijn mensen zo blablabla, en ik ben geen blablable type, daar zal het ook aan liggen. Ik ben ook geen barbeque/camping type of zoals ik niets voel als ik langs een cafÃƒÂ© loop waarvan je Manke Nelis als op een kilometer afstand al kan horen.
Terwijl die man met hart en ziel zijn leven in liedejs vastlegde.
Nou, zoiets dus, moeilijk om mijzelf te snappen, laat staan anderen.
Groeten van azalaia.
Michel

31-10-2006 20:43

Azalaia,
Je schrijft uit je hart. Prachtig om te lezen.
Het raakt me.
Herken wel iets uit je verhaal denk ik.
Ik kan me ook bepaalde dingen herinneren van toen ik
jonger dan 4 was. Twee of drie ofzo.
Bepaalde geluiden, geuren, angst.
Tja de mensenmassa. Dat is de massa die jij ziet.
En bestaat uit individuele mensen die misschien wel met
hetzelfde probleem zitten als jij. Ook zij zien een massa.
Sommige mensen leven er blind op los. Stampen hun eten naar
binnen, racen naar hun werk 's morgens. Staan een uurtje in
de file. Druk druk op het werk. Racen weer naar huis 's avonds.
Oja nog even de sportschool in. En weer een dag weg. Ofzo.
Anderen denken meer na. Of durven te luisteren naar de signalen
van binnen. En durven vragen te stellen. Daar is enorm veel moed
voor nodig. Wie ben ik? Of wie juist niet? Wat doe ik hier dan?
Is dit het? Is er leven na de dood? Zware kost dit soort vragen.
Toch geloof ik dat er antwoorden zijn. Dat je niet alleen kan waarnemen,
maar ook kan begrijpen. Dat er een kern in het leven is. Dat het
mysterie oplost.
En de wereld? Tja, de mensen proberen er iets van te maken, maar
het resultaat is een enorme puinhoop vind ik. En als ik luister naar al
die prachtige verhalen van mensen die op verantwoorde plaatsen staan,
dan probeert men bruggen te bouwen, touwen te spannen, nog een paar
planken te timmeren, dit weer even ombuigen, dat nog even terugschroeven.
Maar de onthutsende waarheid is denk ik: dat er N I E T S oplost wordt.
Wil je echt oplossingen zien, dat is mijn bescheiden mening, dan zal de mens
zichzelf moeten aanpakken.
Stel je een wereld voor zonder de werkelijke probleemveroorzakers:
* hebzucht
* machtswellust
* seksuele lust
* roddel
* jaloezie
* angst
* …
Dit zijn denk ik de werkelijke problemen in deze wereld.
Dat zit in de mensen zelf.
En de mensen moeten die dingen in zichzelf zien te overwinnen. Pas dan kun je komen tot echte oplossingen.
Als ik tien jaar ontwikkeling terugkijk, zie ik dit soort dingen alleen maar toenemen.
Ikzelf geloof dat het kwaad tot een climax zal komen.
Geniet van je avond.
Lezer.

31-10-2006 22:15

Hoe zal die climax eruit zien, volgens jou ?
Ik denk dat het kwaad en het goed van alle tijden is. Kijk de geschiedenis er maar op na.
azalaia

01-11-2006 00:09

Hallo Michel, vooral de agressiefactor in mensen vind ik een behoorlijk zorgelijk.
Geen mens is zonder agressie, maar als je dit zou moeten meten van 1 tot 100, dan zit ik ergens op 8 of zo, maar vergis je niet in mij, het zit er wel degelijk, is latent aanwezig en dus gevaarlijk in buitengewone uitzonderlijke omstandigheden.
Tsja, en wat die slimax dan wel niet zal zijn…. daar kunnen we over speculeren en je kot al heel veel te weten als je die film zou gaan zien van Al Gore “An Inconvenient Truth”, dan kom je al dicht bij de uiteindelijke climax als we het tij niet tijdig keren.
En dan nog te bedenken dat er nog steeds miljarden mensen niet voldoende voedsel hebben, er nog steeds enorme gruwelijke oorlogen voeren, dierenmassaslachtigen, het was vroeger al zo, maar ik heb toch het gevoel dat alles is toegenomen over de hele breedte gezien en dat het nog steeds zal toenemen.
De wereld heeft koorts en als dat niet omlaag gebracht kan worden in alle facetten van waardoor die koorts komt, dan zal de wereld eraan doodgaan en alles hierin meenemen.
En als ik dan sommigen mensen om mij heen zie die zich nergens ergens iets van aan trekken en maar lekker doorgaan met hun blabla denken en doen, dan distanciÃƒÂ«er ik mijzelf hiervan, dan ben ik niet van hun en zij niet van mij.
Groeten van azalaia.
Michel

02-11-2006 13:54

Tja Azalaia, en Lezer,
Het kwaad is er al geweest zolang de mens bestaat.
De wereld heeft inderdaad koorts. Dit vind ik nog heel zacht
uitgedrukt. Omlaag brengen noem je. Tja. Dan zullen genoeg mensen
zich los moeten worstelen van dat kwaad dat in hunzelf huist.
Lastig karwei.
Hoe de climax eruit zal zien? Ik weet het niet. Maar zie wel dat we ernaar
toe groeien. De natuur is er zelfs van slag van.
Ik heb een hoop studie gedaan op allerlei ge-wetens-vragen-gebied.
De een zegt dit, bhoedda zegt dat. new age leert zus, hindoeisme zeg
weer anders. Zes jaar geleden heb ik iets prachtigs ontdekt. Onvoorwaardelijke
liefde. Ik geloof dat alleen dat het kwaad kan uitroeien. Ik kan je vertellen
dat ik er een ander mens doorgeworden ben.
Ik geloof zelf: deze wereld heeft God (= wezen van zuivere liefde) de rug
toegekeert met alle gevolgen van dien. Zolang de mensen het zelf willen doen
zal het kwaad alleen maar toenemen. En heeft de duivel vrij spel. Zoals je dagelijks
kan zien op het journaal.
Voor mij laat openbaringen (bijbelboek) zien hoe het met de wereld zal vergaan.
Ik weet dat zo'n antwoord discussie uitlokt. Dit is echt niet m'n bedoeling.
Het is slechts zoals ik de waarheid heb ontdekt. Ik kan er niet meer van maken.
Het hoeft van mij ook niet mooier te zijn dan het is. Toch?
Fijne dag.
Michel
ron

02-11-2006 14:34

Mijn indruk is dat mensen zich allemaal zo voelen, buitenstaanders (sommigen hebben dat gevoel diep weggestopt).
Wie gaat er nog vol voor de ander?
Mensen als majoor Boshart.
Die voelt zich betrokken met de (kapotte) mens, dat ziet iedereen.
Mensen lijken uit elkaar gedieuwd te worden in deze tijd, het wantrouwen naar elkaar was nog nooit zo groot!
De agressie neemt toe naarmate de angst en onveiligheid toeneemt.
Ik geloof dat alleen onvoorwaardelijke liefde de kracht heeft dit tij te keren. Ook geloof ik dat de wereld dit niet aan zal nemen.
De liefde is mensen te simpel om herkend te worden als de grootste kracht. Het heeft te weinig spiermassa ws……Het lijkt zwak om je vijand lief te hebben, toch vergt dit nog de meeste kracht. Een kracht die mensen van zichzelf niet hebben en waarvoor ze afhankelijk zijn van een Ander.
Maar afhankelijk zijn wil de mens niet….waar de mens ervoor kiest in afhankelijkheid te leven zal het tij keren!!!

heerlijk rustig

azalaia

azalaia

Angie

Lezer.

azalaia

Michel

Lezer.

azalaia

Michel

ron