Hoi Lezer,
Je schrijft: "Onvoorwaardelijke liefde van iedereen ? Utopia.
Dat had je van je ouders moeten krijgen,dan was je er nu niet meer naar op zoek".
Hier ben ik het niet mee eens, veel mensen denken dat ze eerst iets moeten krijgen voordat ze iets kunnen geven.
Dat je geen onvoorwaardelijke liefde van je ouders hebt gekregen is misschien ook nog een misvatting.
Het is mogelijk dat je ouders je wel liefde hebben gegeven, maar dat het niet op de manier was die jij wenste.
Later als mensen geestelijk volwassen zijn geworden beseffen ze dat ze hun ouders verkeerd beoordeeld hebben.
Verder zijn mensen zich vaak niet bewust hoeveel ze al in zich hebben.
Onvoorwaardelijke liefde is natuurlijk een groot woord! En de enige die dat de hele tijd op kan brengen is Jezus Christus.
Ik denk dat de enige die het kwaad kan verdrijven Jezus is, met zijn onvoorwaardelijke liefde.
Als je gaat strijden met het kwaad dan word je zelf ook besmet met het kwaad.
(ik schrijf voor het gemak “je” maar ik bedoel “wie of wat dan ook”, zelfs aarstengel Michael die het zwaard in de draak drijft is verkeerd bezig)
Modder gooien naar de moordenaar van Theo van Gogh is niet de oplossing.
Op het oog brave mensen die hun buurman, collega of medemens een ziekte toewensen omdat hij (weer algemeen bedoeld) niet doet zoals men wil of iets bezit waar men jaloers op is, maken hun medemens ook ziek. Want wij zijn allemaal één, dus de buurman voelt dat en misschien krijgt hij er wel kanker van en sterft hij een vreselijke dood. Wie is er dan slechter, de man die de trekker over haalde of die met de vernietigende gedachtes?
Als we nou gewoon bij het wakker worden eens dankbaar zijn voor de nieuwe dag met de nieuwe mogelijkheden om eens iets goeds te betekenen voor een medemens.
Dat is toch niet zo moeilijk? En moet je eens zien wat veel kansen je dan krijgt!
Oh ja nog even dit, er zijn helemaal geen K.U.T.Marokkanen er zijn vooral vervelende zelfingenomen Nederlanders met hun kwetsende opmerkingen en maatregelen.
Groetjes van Ellen