..het kan ook gewoon een lamme tr.. zijn. niet overal zit een moeilijke psychol. benadering achter….
tip; laat de baas haar vertellen dat we voortaan allemaal om uiterlijk acht uur beginnen! dan komt ze om half negen en is ze op tijd.
vertel haar dan als ze met pesioen gaat, dat ze ook om negen uur mocht beginnen.
De vraag is waarom je je ergert en er zo aan stoort dat iemand ‘te laat ’is volgens de gemaakte afsrpaken of in jouw ogen. Voor je collega zelf is het het minst prettig want die voelt zich waarschijnlijk ook schuldig en voelt het ook als jullie je er aan storen maar weet niet wat ze eraan moet doen, vaak liggen er psychologiche structuren aan ten grondlsag wat niet per definitie hoeft te betekenen dat iemand ziek is. Misschien dat je collega een autoriteitsconflict heeft of geen nee kan zeggen of gewoon niet zoveel belang hecht aan tijd. Op tijd zijn hoeft niet te betkenen dat je dan ook beter presteert. Veel mensen presteren beter in vrijheid. In Brazilie of India is dat aan de orde van de dag.. en heel normaal, Wij hebben hier bedacht dat het niet normaal of ziek is… dat ten eerste…
Verder is het altijd ook iets van jezelf als je je ergert aan iets van iemand anders. Bijvoorbeeld dat je zelf behoefte hebt aan structuur dat geeft veiligheid en houvast..
Lijkt me beter om te focussen waarom JIJ je eraan ergert. De ander kan je niet veranderen je kan hooguit aangeven wat het met JOU doet en waarom JIJ er aan stoort.. Is het jaloezie omdat zij zich iets gunt wat jij jezelf niet gunt. Of is het dat je vind dat je meer werk verzet dan zij. Of raak je in de war ervan?
Iedereen heeft zijn eigen ritme en wij hebben met zijn allen afsrpaken gemaakt maar de vraag is of dat voor alle mensen wel zo goed is, kijk bijvoorbeeld eens hoe Ricardo Semler zijn bedrijf heeft opgezet.. iedereen doet waar die goed in is in zijn eigen ritme en tijd en het is een zeer winstgevende onderneming. Nieuwe tijden!!!
… Being in time is being at the right place at the right moment with the right people..
Hoi Anke,
Ik heb zelf ADHD en ik was aan het googlen op ‘adhd altijd te laat’ naar mensen die hebben wat ik ook heb, altijd te laat komen dus. Eigenlijk was ik op zoek naar tips van mensen hoe er mee om te gaan en misschien zou ik ook ergens een soort semi-verklaring kunnen vinden voor hoe het komt (wetenschappelijk is er heel weinig bekend over ADHD), maar ik besloot toch even te reageren. Hier wat mij elke dag weer overkomt: ik moet ergens om 9:00 uur zijn, weet dat ik uiterlijk om 8:50 op de keukenklok en 8:52 op mijn horloge moet vertrekken om precies op tijd te komen (net niet te laat dus) sta precies op tijd beneden, sleutels kwijt, zoeken zoeken zoeken, uiteindelijk bleken mijn sleutels gewoon in mijn zak te zitten, 2 minuten verloren, rennen uit de deur, tas vergeten en ga zo maar door. Resultaat: altijd 5 minuten te laat. ‘ja maar ga dan wat eerder weg’ ‘zet je wekker dan gewoon wat vroeger’ ‘leg alles een dag van te voren klaar’ ‘ga je wel op tijd naar bed?’ ‘probeer dan op 8:45 te mikken’ maar dat lukt allemaal niet want hoeveel tijd ik ook heb ik ga áltijd 5 minuten te laat weg omdat ik in mijn achterhoofd altijd heb: als ik om 8:50 weg ga is het goed en die 8:50 haal ik uiteindelijk nooit.
Dat is dus wat er bij mij gebeurt, hoe het komt en hoe het kan weet ik niet, het zal vast iets met mijn ADHD te maken hebben, het is écht niet iets wat ik zelf kan sturen, het is net of iets in mij wil dat het met niet lukt. En dat vormt een bron van frustratie, niet alleen omdat je elke keer weer te laat bent en je elke keer weer moet verontschuldigen, maar ook omdat mensen om je heen dit steeds irritanter gaan vinden terwijl je er NIKS AAN KAN DOEN. Ik snap best dat je het niet snapt want ik snap er ook helemaal niks van, een verklaring kan ik ook echt niet voor je vinden. Maar toch hoop ik door mijn verhaaltje te vertellen dat je wat meer begrip hebt voor je collega.
Ik kan je eigenlijk maar één ding meegeven: als zij weer te laat is haal dan je schouders op en wees blij dat jij nergens last van hebt. Zij zal uiteindelijk met de consequenties zitten, ookal kan ze er niks aan doen.
Beste mensen,
Ik ben die collega die altijd te laat komt - gelukkig heb ik nu een nieuwe baan waar ik volledig mijn ei in kwijt kan hoewel het op tijd komen een probleem blijft en dus iets waar ik constant aan werk. Ik heb nu maar één persoon bij mij op de kamer en dat is wel zo prettig voor mijn concentratie.
Overigens ben ik nog nooit getest op ADD omdat dat niet nodig werd geacht maar daar zijn ze van terug gekomen, er is bij de huisarts zelfs al de vraag neergelegd of ik al met medicijnen kan beginnen. Daarnaast heb ik moeite met tijdsbepaling en het inschatten van tijd omdat ik niet zozeer dyslectisch ben maar wel een lichte vorm van discalculie zou hebben. Draai vaak cijfers om - ik zie ze wel goed maar zeg ze verkeerd dat heb ik ook met woorden die te veel op een ander woord lijken.
Mijn geheugen werkt ook niet goed, zolang als ik visueel iets zie dan kan ik je precies vertellen wat het is en wat ik er mee gedaan heb, maar vraag je mij zo iets zonder dan kan het antwoord langer op zich laten wachten. Tegenwoordig schrijf ik dus alles op - ook handig als een ander met jouw dossier verder wil.
Ik kwam overigens uit een stressvolle situatie in een nieuwe terecht en als je dan al dwangmatig van aard bent wordt dit steeds erger - zeker als mensen je niet (willen/kunnen) begrijpen. En even belangrijk: wie te laat is werkt langer door - lekker rustig zonder drukke collega's (maar wordt gemakshalve even vergeten / niet gezien).
Hier nog zo'n collega die altijd te laat komt….sinds m'n kindertijd voor zover ik het me kan herinneren.
Na zo alle reacties door te hebben gelezen snap ik dat dit ergernis en onbegrip opwekt bij anderen maar zoals ook al eerder is beschreven lijkt het net alsof je niet op tijd ‘mag’ komen…
Je plant alles zodanig in en weet precies wanneer je van huis moet vertrekken maar in die laatste paar minuten lijkt er altijd iets mis te gaan..
Wat je vaakt hoort is: ga dan eerder weg, logische reactie maar die laatste 5 minuten blijven bestaan…
Op de basisschool kwam ik al te laat, ik kan me ook niet herinneren dat m'n moeder er altijd op hamerde dat ik op tijd moest zijn… maar dat dat je nooit is meegegeven zou geen excuus moeten zijn. Op de middelbare school bracht ik bijna elke dag mijn zusjes naar school/opvang waardoor ik zelf bijna altijd te laat was, dit ging door op het MBO. Op een gegeven moment lijkt het alsof je er ongevoelig voor wordt omdat je toch al een ‘slechte naam’ hebt, het gaat ook zo langzamerhand aanvoelen alsof er iets in je bovenkamer niet helemaal goed zit..
Maar niemand weet hoe klote jij je ondertussen voelt, omdat het je weer niet is gelukt om je aan zoiets simpels als op tijd komen, te houden..
Ik las in een reactie hier als tip: ‘wanneer de persoon in kwestie wel op tijd komt maak hier dan geen cynische opmerkingen over’ . Hier ben ik het helemaal mee eens, je collega is degene die zich klote voelt en de consequenties moet dragen, niet jij….
Nu is het ook zo dat als ik terugkijk ik altijd met tegenzin naar school ben gegaan, op dit moment zit ik ook in een zeer ongemotiveerde fase mbt mijn werk en ik weet heus we dat dat het nog moeilijker maakt om ‘s ochtends m’n bed uit te komen. Daarnaast herken ik ook de problemen met autoriteit, bij elkaar geen goede combinatie. Maar aangezien niemand te oud is om te veranderen zeg ik elke dag tegen mezelf: vanaf vandaag wordt het anders….ik hoop dat die dag ook echt gaat komen, startend met morgen…
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's