Wie ben ik (sociale fobie?)

  • Man

    Ik denk dat het niet met dat pesten te maken heeft.Toen ik 15,16 was liep ik jankend het schoolplein af voor mannetjes die 3 koppen kleiner waren als ik.De rest van zijn maatjes stonden hierbij te lachen,dat beschouw ik nog als het ergste eigenlijk.Toen was ik niet assertief genoeg,maar nu nog steeds niet waarschijnlijk.Het lijkt alsof ik mezelf niet goed genoeg ken,en dan op het vlak aardig zijn.Ben ik aardig ?

    Soms vraag ik het direct aan een collega of iemand anders,ze zeggen dan:je bent gewoon rustig,je praat niet veel.Toch bekruipt mij het gevoel dat ik TE aardig ben,niet in die zin dat ik alles voor iemand anders doe,maar meer in de zin van dat ik iedereen te vriend wil houden,als ik een vijand heb heb ik snel het gevoel dat de meerderheid mijn vijand is en dan ga ik het bij mezelf zoeken,net alsof ik degeen dan ben die iets fout doe.

    Maakt allemaal weinig uit,grootste toch wel probleem vindt ik de “”gezelligheid“” en het chitchatten over niks.Ik moet een onderwerp hebben,ik ben heb ik gemerkt voor de meerderheid van mensen die ik ken te serieus,maar ja take it or leave it ….?

    Ben niet van plan dit te veranderen,maar loop wel met het gezelligsamenzijn syndroom aan.God wat heb ik een teringhekel aan personeelsfeestjes en verjaardagen,weet ook zeker dat vele mensen dit echt als een verplichting zien en eigenlijk liever niet gaan.

  • wana

    verjaardagen vind ik ook afschuwlijk, juist om het geneuzel over niets.

    Ik ga dan ook bijna nooit, alleen naar diegene waar ik niet onderuit kan en dan nog niet elk jaar.

    Als ik je verhaal zo lees vind ik je een hoop ‘moeten’ van jezelf en vind ik je erg bezig met t hele ‘aardig’ waarom?

    Neem eerst jezelf gewoon zoals je bent, rustig en geen liefhebber van feestjes en sociale verplichtingen als n personeelsfeestje.

    Je doet toch gewoon je werk? aardig doen lijkt me erg krampachtig.

    accepteer dat je er niet van houdt en hoe je inelkaar zit, blijf met dit soort dingen gewoon jezelf, verplicht jezelf niet tot iets wat niet bij je past,dat komt ook heel gemaakt en totaal niet oprecht over, dan kan je beter gewoon rustig en niet zo praterig zijn.

  • azalaia

    Ik herken het helemaal, ik moet ook niks hebben van als dat gebla bla bla, want dat is nog het meeste dat je stoort.

    Waarom zou je naar zo'n personeels feestje gaan als je er echt geen zin in hebt, niemand dwingt je toch?

    Gewoon niet gaan, ben je overal van af en je verder niks aantrekken van commentaar de andere dag van collega's.

    azalaia

  • Man

    Meestal valt het ook wel mee als ik er ben,maar ik zie hier maanden tegenop,net alsof je naar de tandarts moet zoiets.

    Niet gaan naar een personeelsfeest/avond betekent tegenwoordig: niet collegiaal.

    Kan zelfs terugkomen in je functioneringsgesprek,want tegenwoordig wordt er gewoon gezocht naar negatieve punten,de meeste werkgevers vinden het geloof ik niet zo prettig om een vlekkeloos funct.gesprek te houden,die kijken dan meer naar hun eigen functioneren,dat wordt dan gezien als kritisch door de ledinggevende,die daar weer zijn voordeel uithaalt want bij een eventuele overstap naar een andere carriere staat er weer in zijn functioneringsrapport dat hij altijd kritisch is gebleven,dat schijnt te scoren.

    En wana je hebt gewoon gelijk.

  • Jacques Smeets

    Hé man,

    Je haalt wel wat bij me boven.

    Zo kwam ik een artikel tegen dat ik alweer 'n paar jaar geleden schreef. Het ging over een personeelsuitje, een zg “bindingsdag”. Het draagt de titel "

    Raften". Het lijkt me een prachtig hoofdstuk in mijn boek over de kroniek van mijn politieleven. Dit zijn toch bijzondere ervaringen, lijkt me.

    Lees het maar eens, als je wil.

    http://www.insavasana.nl/PDF/Algemeen/Raften.pdf

    Het staat onder de rubriek Algemeen/Columns

    Veel leesplezier.

    Jacques

  • lizke

    we zijn een gezellig familie forum anders dan anders

    je kan ruimschoots je verhaal kwijt over allerlei angsten fobieen maar ook gezellig heid en gedichten muziek boeken een chat paranormaal- kinderen zwangerschap- new age- dieren en je iedereen kan een eigen foto album aan maken of een eigen topic met reallife verhalen

    je krijgt meteen antwoord

    welkom op goldenpage

  • Man

    Hallo allemaal,ik ben er nog steeds niet over uit wat ik nu feitelijk moet doen.

    Moet ik een cursus volgen oid ? Of gewoon alles zo laten….ik weet het niet meer,ik heb eigenlijk helemaal niks met mensen op zich….pas op vacantie in het verre buitenland voel ik me pas echt prima.Tis zo raar eigenlijk,ik zit te denken om me eens te laten testen oid ? Je wordt zo gedwongen in deze maatschappijj om verplicht aan sociale activiteiten mee te doen en verplicht gezellig te zitten wezen…..

  • azalaia

    Ik denk dat een cursus volgend weinig zin heeft, de oplossing zit niet daar maar in jou.

    Hou jij meer van dieren dan van mensen? Hebben mensen jou teleurgesteld in het verleden dat je nu geen zin hebt in sociale activiteiten…

    Misschien liggen die dingen dieper dan je denkt.

    In het algemeen heb ik ook niet zoveel met mensen op, maar met dieren des te meer.

    Ik kan nog het beste met buitenlanders overweg, zij hebben een mentaliteit die beter bij mij past. Uiteindelijk ben ik import en mijn roots liggen dan ook niet in Nederland en dat heeft er in mijn geval mee te maken dat ik me niet zo thuis voel in Nederland.

    Ga eens na of er bij jou ook niet zo iets aan de hand is.

    azalaia

  • Jacques Smeets

    Wat jij zegt Azalia, dat je nog het beste overweg kunt met buitenlanders, ervaar ik ook steeds sterker. Op mijn werk kan ik het beste praten en werken met de allochtone collega's, dan ervaar ik veel meer eerlijkheid, oprechtheid en openheid dan bij sommige autochtone collega's.

    In wezen geldt dit ook bij familieleden t.o.v. b.v. mensen die ik elders in het land spreek. De zg. geestverwantschap met directe familieleden b.v. is doorspekt met waarde- en vooroordelen. Mensen weten dan veel van elkaar, maar kennen elkaar nauwelijks.

    In het verleden kreeg ik daar wel eens sociale fobiegevoelens van.

    Nu niet meer, want zoals je tegen Man zegt, de oplossing ligt in jezelf en niet in een cursus of zo, alhoewel zoiets wel als een hulpmiddel (wegwijzer) kan dienen.

    Het is maar waar je als individu aan toe bent.

    Jacques

  • azalaia

    Jacques Smeets schreef:

    >

    > In wezen geldt dit ook bij familieleden t.o.v. b.v. mensen

    > die ik elders in het land spreek. De zg. geestverwantschap

    > met directe familieleden b.v. is doorspekt met waarde- en

    > vooroordelen. Mensen weten dan veel van elkaar, maar kennen

    > elkaar nauwelijks.

    Jacques

    —————————————————————————————-

    alsof IK dit heb geschreven….., heel herkenbaar…

    azalaia