Woedeaanvallen van vriendin, hoe te stoppen?

Bloodstains

13-05-2010 01:44

sanne Schreef:
——————————————————-
> Hallo.
>
> Ik reageer omdat ik hetzelfde heb meegemaakt en
> dat ik degene zelf was die de woedeaanvallen had.
> Ook precies zoals jij ze omschrijft.
> Ben 8 jaar lang met mijn ex geweest en heb de
> gehele relatie woedeaanvallen gehad. Toen mijn ex
> de relatie verbrak kwam ik in een psychose
> terecht. Ik vind het nog steeds heel erg als ik er
> allemaal aan denk.
> Had wel hulp van buitenaf. Dit had veel tijd
> nodig. Met oa medicatie en cognitieve therapie mag
> ik zeggen dat ik er helemaal vanaf ben!!! Ben nu
> helemaal medicatie en theapie vrij!! Echt zo fijn!
> Het is een cirkel waar je in blijft hangen.
> Heb nu 1 1/2 jaar een nieuwe relatie en het gaat
> geweldig.. Geen woedeaanvallan meer, maar vatbaar
> voor een psychose maar weet waar ik op moet letten
> mocht het in zicht komen..
> Ik vraag me vaak af waar het allemaal aan heeft
> gelegen. dacht vaak aan bordeline maar mijn spv-er
> wou er die naam niet aan geven. Ben vaak aan het
> speuren op internet van dit of dat kon het zijn
> geweest.
> Wou eerst ook in de slachtoffer rol zitten en mijn
> ex de schuld geven, kreeg nooit weerwoord van
> hem.. Maar je mag natuurlijk nooit geweld
> gebruiken in een relatie!!
> Ben nog wel eens boos op hoe hij de relatie
> verbroken heeft (we hebben samen veel meegemaakt,
> twee afgebroken zwangerschappen bij 24 weken) wat
> ik alleen zou moeten verwerken. Dit is natuurlijk
> geen reden dat hij er niet mee zou mogen stoppen
> met de relatie maar hij had ook eerder aan de bel
> kunnen trekken van zo gaat het niet meer! Dit
> heeft hij nooit gezegd. Er is een mediation
> gestart en mocht daarna geen contact meer opnemen
> met hem.
> Ben gelukkig in mijn nieuwe relatie, en zie heel
> goed in hoe het wel kan.
> Ben zo blij dat ik van mijn aanvallen af ben dat
> kun je je niet voorstellen..
>
> Liefs Sanne
Hoi Sanne, ik ben erg benieuwd wat voor therapie jij hebt gevolgd, net zoals jou ( in het verleden ) kamp ik ook met woedeaanvallen en wil er ontzettend graag vanaf.
klaas - jan bakker

18-05-2010 21:45

hoii.. ik heb er zelf ook last van.. van het verleden.. ik ben als 4 jarige ook uit huis getrapt met me moeder, en toen me vader het uitmaakte stond ik er bij. ik heb t al die tijd rustig kunnen houden tot ik een stiefvader kreeg waar ik heel erg onzeker van werd. begon me zelf eerst zielig te voelen en heb me zelf bijna altijd in slaap gehuiild omdat ik anders was dan andere.
ik heb altijd al met volwasse problemen gezeten die andere kinderen niet konden begrijpen. zelf is me lichaam ook niet goed, dat ik klein was huilde ik heel vaak en me moeder is mt mij naar een speciale vrouw geweest die iets met mij heeft gedaan ( joost mag wete wat ) waardoor ik ineens heeeeel erg rustig werd, maar door die rare paranormale therapie heb ik nooit goed me zelf kunnen uitdrukken waardoor ik altijd raar ging doen, ik was een buitenbeentje van de klas. ik zit nu in het 2e jaar. en sinds de middelbare school is het alleen maar slechter gegaan. ik word agressief, sla mensen terwijl ze niks doen.. en dat komt allemaal door die opgekrobte gevoelens van vroeger en ik zit er nu nog mee omdat me moeder en me vader altijd ruzie hebben en me vader naar een ander land wil en hij wil dat ik mee gaa . maar dan laat ik me moeder alleen.. dat wil ik ook niet.. en door al die stress en school en dan die problemen nog krijg ik woede aanvallen weet iemand hoe ik dit kan stoppen ??
Vicky

07-06-2010 14:09

Hoi allemaal,
wat wordt er ontzettend snel met labels gegooid hier!! Natuurlijk is het niet ‘normaal’ wat ze doet maar dat hoeft niet per definitie te betekenen dat ze een of andere persoonlijkheidsstoornis heeft. Ik bedoel TS komt over als een moraalridder (meerdere hier) die hebben toch ook niet meteen het S.v. Asperger!
Ieder heeft zo zijn issues, alleen heeft zij iets waar haar partner last van heeft. En ja, dat is dan wel te begrijpen.
Ik denk eerder dat ze ‘verwend’ gedrag vertoont. Ze gedraagt zich (op dat vlak) als iemand die vroeger als kind zijnde niet goed of onvoldoende is gecorrigeerd bij woedeaanvallen. Het lijkt dus eerder alsof ze nooit geleerd heeft om met frustratie te dealen en vooral als het om iemand anders gaat.
Waarschijnlijk voelt ze zich compleet ontreddert en machteloos ze als iemand, in dit geval haar partner, iets probeert duidelijk te maken. Het lijkt wel alsof ze simpelweg niet weet hoe je een vervelend gevoel t.o.v. de ander moet overbrengen. Daardoor is ze waarschijnlijk zo gefrustreerd. Ze voelt zich niet gehoord…vraagt erkenning voor haar gevoel, maar op een verkeerde manier. Waardoor haar partner het alleen nog maar heeft over hóe ze ruzie maakt ipv waarover. Waardoor haar gevoel weer weggedrukt wordt etc. Tjah, dan krijg je explosies.
Dus 1 tip: Laat aub die labels over aan psychologen phv'ers etc. en probeer haar gevoelens te erkennen en natuurlijk niet gelijk geven als ze dat ook niet heeft.
Verder, zul je zien dat het dan minder uit de hand loopt en probeer als PARTNER (dus niet als psycholoog) haar duidelijk te maken wat ze verkeerd doet.
Vraag dan ook meteen of zij ook kenbaar wil maken (in toekomst) wat jij fout doet. Want ook jij bent niet perfect.
Jewel

18-10-2010 18:43

oei, niet zo fijn laat je niet zo gaan en loop weg
sed

19-10-2010 11:28

hoe heette die paranormale genezer en in welke plaats woont ze?
klaas - jan bakker Schreef:
——————————————————-
> hoii.. ik heb er zelf ook last van.. van het
> verleden.. ik ben als 4 jarige ook uit huis
> getrapt met me moeder, en toen me vader het
> uitmaakte stond ik er bij. ik heb t al die tijd
> rustig kunnen houden tot ik een stiefvader kreeg
> waar ik heel erg onzeker van werd. begon me zelf
> eerst zielig te voelen en heb me zelf bijna altijd
> in slaap gehuiild omdat ik anders was dan andere.
> ik heb altijd al met volwasse problemen gezeten
> die andere kinderen niet konden begrijpen. zelf is
> me lichaam ook niet goed, dat ik klein was huilde
> ik heel vaak en me moeder is mt mij naar een
> speciale vrouw geweest die iets met mij heeft
> gedaan ( joost mag wete wat ) waardoor ik ineens
> heeeeel erg rustig werd,
anoniem

02-01-2011 11:20

Hallo,
Dit is welliswaar een oud bericht maar toch voel ik me geroepen te reageren. Mij overkomt dit namelijk zelf wel eens, gelukkig niet te vaak maar goed voor je relatie is het zeker niet. Ik weet dat praten beter is maar toch…..
Nu weet ik dat ik een vitamine D tekort heb, ik krijg daar sinds en half jaar via capsules aanvulling voor maar ach tijdens vakanties als mijn dagritme anders is vergeet ik ze regelmatig HELAAS in te nemen. En als ik ze smorgens vergeet dan heb ik een probleem want neem ik ze smiddags dan slaap ik de gehele nacht niet. Maar goed dat even terzijde. Als ik ze een tijdje niet neem dan komen deze woedeaanvallen dus weer opsteken. Ik baal er vreselijk van. Heb hulp van GGZ, maar ja wat heb je daar nu aan, weinig zullen we maar zeggen. Dat is een log en taai orgaan, duurt eeuwen voordat ze contact opnemen en als je er dan eindelijk binnen bent komt pas de passende therapie na een jaar in beeld….
Ik wens iedereen dit met dit soort woedeaanvallen te maken heeft, partner zowel als veroorzaker, veel steun en wijsheid toe. En laat je onderzoeken op tekorten! Soms is de oplossing dus simpel…
nathalie

22-02-2011 19:15

hallo ik ben nathalie
ik las dit en wat jij nu mee maakt maak ik nu ok mee met me eigen vriendin wij gaan nu al bijna 5 jaar met elkaar en hij hebben heeeeel wat mee gemaakt maar ik kan je wel een ding zeggen als je echt van die gene houd dan vecht je ervoor dat doet mijn pathner ook en ik ben al zie vanaf me 15 de en ik ben nu 24 ik kan je wel zeggen klinkt mischien erg maar het is een ziekte wand ik ben zelf depressief en ik heb een stoornis en ik heb ok woeden aanvallen stemminswisselingen en noem maar op misschien wil je er wel meer over weten dan hoor ik het wel ik kan je er veel over vertellen
x_ceedes@hotmail.com

30-08-2011 18:38

Beste mensen,
Ik lees hier een aantal reacties waar ik me heel gefrustreerd over voel.
Zelf ben ik een meisje van 20 en ook ik heb regelmatig woedeuitbarstingen zoals Henk ze beschrijft.
Ik herken mezelf hier heel erg in, en ben nog onderzoekende wat er precies met mij is en hoe ik dit kan veranderen.
Waarschijnlijk is het een vorm van borderline, geen leuke psychische aandoening.
Maar, ook weet ik dat de spijtbetuigingen absoluut geen krokodillentranen zijn. Je (ik) wil er dolgraag iets aan doen deze uitbarstingen te voorkomen, en heb er wel degelijk alle keren dat het gebeurd spijt van. Het moment zelf ontstaat met een normaal meningsverschil, maar ik word ook kwaad omdat ik het gevoel heb niet door te dringen. Dat wil niet zeggen dat ik zo kwaad moet worden, en ook niet dat ik hiermee mijn gedrag verantwoord.
Waar ik zo gefrustreerd om raak, is van de reacties dat je je vriendin maar moet verlaten/je rust moet nemen, ookal begrijp ik dat je dat nodig hebt.
Henk, ik neem aan dat je vriendin aardig wat meegemaakt heeft in haar leven (ik wel) en dat haar gedrag hierdoor zo erg geworden is.
Ik heb een paar gesprekken gehad met een psycholoog. wat ik erg aanraad, het heeft mij inzicht gegeven in wat er met mij aan de hand is en bovendien heb ik het gevoel dat er iemand naar mij luistert maar mij ook echt begrijpt. Dit kan ik van mijn vriendje niet zeggen, maar ik weet dat hij onwijs zijn best doet.
Hij heeft hier echter niet voor geleerd en weet niets van zuks soort aandoeningen af.
Wees er alsjeblieft voor haar, ik weet niet hoe belangrijk zij voor je is, maar ik weet dat ik bijvoorbeeld heel veel behoefte heb aan zekerheid en liefde in mijn leven, iemand die mij steunt en er altijd voor mij is. Dat helpt mij erdoorheen te komen, anders zou ik me helemaal verloren voelen.
Vanwege school had ik geen tijd voor therapie, maar deze maand hoop ik ermee te beginnen. Het gaat om psychotherapie om de persoonlijkheidsstoornis die ik heb, ik weet niet precies wat of welke. te verhelpen.
Ik reageer normaal nooit op dit soort sites maar was toevallig wat info aan het zoeken over gevallen zoals mij, en ik wil nog even zeggen dat ik het heel erg vind reacties te lezen waarin aangeraden word om als het ware weg te wezen nu het nog kan.
Als mijn vriendje raad zou zoeken zou ik het heel erg vinden als hij zulke reacties te lezen krijgt. Ik heb het beste met hem voor en hou van niemand meer dan van hem. Het is voor mij erg moeilijk zo te zijn en voor hem des te meer, daarvoor voel ik mij OPRECHT heel schuldig, maar ik kan zijn steun niet missen.
Van krokodillentranen is geen sprake, ik geloof ook niet bij je vriendin.
Ik ken haar uiteraard niet, maar ik herken de situatie zo, dat het net lijkt of je het over mij hebt.
Ik hoop dat ze net als mij probeerd erachter te komen wat er precies aan de hand is. Een psycholoog kan hierbij helpen, ookal zijn het maar 1, 2 of 3 gesprekken.
Verder hoop ik dat ik er zelf ook zo uit kan komen en alles uiteindelijk goedkomt.
Groetjes, Mercedes (x_ceedes@hotmail.com)
hankypanky

20-09-2011 11:57

een verhaal heeft altijd twee kanten, net als een relatie. dus…natuurlijk ben je blij als je vriend bij je blijft, maar je vriend heeft ook een leven
en als jij hem ‘leeg’ maakt, heeft hij zelf geen leven meer. snap je?
de ene vriend houdt dit vol, de ander niet, die gaat er zelf aan onderdoor…kortom; waar ligt de grens?
Pepernootje

02-10-2011 09:17

Na een relatie van 10 jaar met een vriendin die regelmatig wisselende stemmingen /woede aanvallen heeft, die echt uit het niets lijken te komen, heb ik een paar weken gelden definitief de stekker eruit getrokken. Je denkt in het begin dat je het kunt handelen. Dat je erover kunt praten en dat dan met goede wil aan beide kanten het wel in orde komt. Niets is minder waar. Zolang het voor de desbetreffende persoon geen probleem is, het zelfs wel goed vindt omdat ze zichzelf dan tenminste uit, houdt het helemaal op. Wel komt ze al jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaren bij een alternatieve hulpverlener, die wel een luisterend oor biedt, maar hier uiteraard ook niet de oplossing voor heeft. Mensen zoals je vriendin hebben andere hulp nodig. En ja, ook ik zie heel veel borderline trekken er in. Voor mij was het in mijn relatie dat ik deze zomer echt dacht, nu kan ik nog ontsnappen en heb dat ook gedaan. We woonden gelukkig niet samen, maar hadden wel een lat-relatie. Zelfs dat is nog heel moeilijk geweest om te verbreken. Dit soort mensen zijn namelijk ook nog zeer vasthoudend in wat ze hebben. Ze zuigen zich aan je vast en laten niet meer los. De anderhalve maand die ik nu verder ben, zonder haar, is een bevrijding. Henk, kies voor jezelf. Dat is het enige wat ik je van harte kan aanbevelen.

Woedeaanvallen van vriendin, hoe te stoppen?

Bloodstains

klaas - jan bakker

Vicky

Jewel

sed

anoniem

nathalie

x_ceedes@hotmail.com

hankypanky

Pepernootje