Rommelmakers !!!

  • Alkien

    Dat zou ook heel goed kunnen wat jij zegt Michel.

    Wijlen mijn man deed het ook. Het hele huis, maar dan ook werkelijk overal lag rommel.

    Ik mocht niets weggooien. Zoals ik tegen Just me al zei, moest ik wel stoffen en stofzuigen. Nou ik geef het je te doen.

    Hij pakte werkelijk alles mee wat hij tegenkwam, en dan met name op electronica gebied.

    Hij haalde het uit elkaar, en zei dan “dat kan ik wel gebruiken”. Hij deed er echter niets meer mee.

    Weggooien kwam niet meer in mij op want dan kreeg ik de volle laag.

    Hij praatte nooit over problemen etc. sterker nog hij praatte vrijwel helemaal niet.

    Dus of dit bij hem een rol gespeeld heeft kan ik niet beoordelen.

    Toen wij na zijn overlijden het huis hebben leeggehaald was dit echt een crime. Zoveel troep…….dat kan je gewoon niet bevatten.

    Containers vol. :(

    Wel weet ik dat er mensen zijn die dingen bewaren waar ik de kriebels van krijg.

    Lege melkpakken, eierdozen, je kan het zo gek niet bedenken.

    Ik heb een buurman die dat doet, en die er mee naar buiten is gekomen.

    Hij voelt zichzelf er gelukkig bij zegt ie.

    Je kan die man niet eens vinden in de bende. :D

    Ik zou het eigenlijk best wel leuk vinden als er iemand voorbij kwam die dit soort dingen doet. Gewoon om nu eens uit de mond van zo'n “verzamelaar” te horen wat er nou achter zit dat men dat doet.

    Al zal dat bij iedereen die verzameld wel weer anders zijn. :)

    Groet,

    Alkien.

  • Alkien

    “snappen” geloof ik niet azalaia. Ik denk dat ze zich gewoon niet bewust zijn van de rommel die ze aanrichten.

    Zoals bij wijlen mijn man, die had helemaal niet in de gaten dat het ik niet kon stofzuigen. (hij wilde dat wel, deed ik dat niet voelde ik dat ook ).

    Ik voelde me in de slaapkamer “erbij opgeslagen”. als je begrijpt wat ik bedoel.

    Stof zorgde ervoor dat ik mijn allergie weer terugkreeg.

    En toch moest ik daar stofzuigen.:( Als je het gezien had dan denk ik dat menigeen allang had bedankt. Maar dat kon bij mij niet.Helaas.

    Groet,

    Alkien.

  • Caroline

    Hoi Alkien,

    Ik denk dat er verschillende verzamelaars zijn.

    1. De creatieve knutselaar die overal nog wel mogelijkheden in ziet om iets moois te creeren.

    2. De verzamelaar die vanuit psychische problematiek houvast zoekt in spulletjes, en moeite heeft met ordenen. Veel chaos heeft in zijn/ haar hoofd zoals Michel ook al vertelde.

    Met de eerste kan je denk ik makkelijker afspraken maken over wat voor beide nog prettig is om in te wonen.

    Met de tweede zal dat lastiger zijn omdat die sterk zal ervaren dat er dreigt te worden weggenomen wat “zijn wereld” is.

    Hoe je er vervolgens mee omgaat is ook afhankelijk van je eigen geduld, grenzen, gezondheid.

    Ik denk dat er al snel een patroon kan onstaan van veel herhaling van hetzelfde. De 1 wil die zooi kwijt, de ander bewaakt het met hand en tand. Daar kom je dan heel moeilijk uit.

    Het zou mooi zijn als het kan komen tot een soort onderhandeling waarbij je in de wereld duikt van de verzamelaar en zoekt naar waarom al die dingetjes zo belangrijk zijn. Zonder dat de ander meteen denkt, ojee….het moet allemaal weg en er vervolgens bovenop gaat zitten.

    Dat er dan wat ruimte komt dat er over gepraat kan worden en je eigen belang gehoord en gezien wordt en dan overleggen over de oplossing. Bijvoorbeeld dat er meer systeem komt in waar de spullen liggen. Niet in slaap en woongedeelte maar wel in bakken in schuur, zolder, eigen kamer. Dat spullen die in “jouw”ruimte komen ook door jou weggedaan mogen worden.

  • Alkien

    Hoi Caroline,

    Ja ik kan inkomen in je relaas aangaande de eerste stelling.

    De tweede heb ik iets meer moeite mee.

    Heb je mijn verhaal gelezen ???

    Dan wordt het al heel lastig. Dan is afspraken maken al niet meer mogelijk.

    Als je gezien had hoe ik moest leven met mijn twee jongste kinderen dan denk ik dat je niet geweten had waar je het zoeken moest.

    Ik kon bij de slaapkamers van de kinderen, daar had hij het niet neer gestalt, maar in onze eigen slaapkamer stond het helemaal vol.

    De huiskamer, de keuken, de gang, de overloop, de zolder, werkelijk overal.

    Hoe verklaar je zoiets ???

    En waarom ???

    Ik kan heel veel verklaren, maar dit tot op de dag van vandaag nog steeds niet.

    Groet,

    Alkien.

  • Hyperactief

    Toch klopt het wel wat Just me zegt Alkien, ook ik nam van alles en nog wat mee vroeger, ook om uit elkaar te halen, dingen van te maken etc. etc. Als mijn moeder me niet af en toe tot opruimen aangezet had, had ik nu waarschijnlijk ook ingebouwd gezeten.:D Groetjes v Hyperactief:)

  • Michel

    Hoi Alkien,

    Tja, loslaten blijft moeilijk voor veel mensen.

    Je opmerking plaatst je verhaal in een ander licht.

    Je wijlen man was elektronica-liefhebber.

    Nu ben ik dat zelf ook. Dus kan ik me beter in je verhaal

    verplaatsen. Ikzelf verzamelde vroeger ook allerlei onderdelen

    kapotte apparaten, zenders de hele mikmak.

    Ik deed er wel iets mee. En ik had nog volop de ruimte bij m'n

    ouders ;-)

    Nu in m'n eigen huisje heb ik moeten leren kiezen. Wat wel, wat

    niet bewaren. Ik probeer zoiets te handhaven: wat ik een jaar lang

    niet heb aangeraakt: weg ermee. Dat geeft ruimte voor nieuwe

    dingen. Maar het gaat om loslaten. loslaten van het voorwerp,

    en van de emotionele lading die eraan vast zit.

    Hoe banger een mens is, hoe moeilijker je zal kunnen loslaten.

    Hoe vertrouwder je de toekomst tegemoet treedt, hoe makkelijker

    je zal kunnen loslaten.

    Groet

    Michel

  • Hyperactief

    Nou, ik denk dat er psychisch toch iets niet klopt in het hoofd van mensen die de meest vreemde dingen, Aldus: azalaia.

    Waarom moet er gelijk weer psychisch iets niet kloppen in hun hoofd azalaia, dat begrijp ik niet. Je heb zoveel mensen met zoveel verschillende bezigheden en/ of verzamelingen of andere “gekke” ideeën die ze ten uitvoer brengen, omdat nu gelijk als zijnde psychisch niet in orde te bevinden vindt ik te ver gaan, want zo kun je iedereen wel een stempeltje geven… De andere kant van alles sparen en je huis als pakhuis gebruiken zijn mensen die “lijden aan schoonmaakwoede”, ik heb zo'n buurvrouw gehad, maakte zoveel schoon dat de WC zwart werd omdat het glazuur eraf ging, is dat dan ook “gestoord”:?:?:? Ik vind van niet, durfde alleen bijna niet te pissen daar, want kreeg het idee dat je dan de hogedrukreiniger er achteraan moest gooien.:D Groetjes v Hyperactief

  • Hyperactief

    Hoi Michel, i.d.d. ik geloof dat er een wezenlijk verschil zit in elektronica (deed ik ook) en allerhande verpakkingsmateriaal e.d. waarmee je alleen maar de vuilcontainer naar binnen verplaats. Beiden is een rotzooi, maar het technische gebeuren heeft een “doel” Al gaat het wel volledig aan het doel voorbij om zoveel computeronderdelen te verzamelen als reserve, die je in 100 mensenlevens nog niet op krijgt al zou ie iedere dag stuk gaan. Zoiets was het bij Alkien haar man.:D Groetjes v Hyperactief

  • Michel

    Hoi Hyperactief,

    mee eens. Ik denk dat het ook hier om een bepaalde rem gaat die mist.

    M'n nuchtere verstand vertelt me wel wanneer ik ‘s iets nuttigs met m’n

    spullen moet gaan doen.

    Overal waar de rem afgaat, loopt het spaak.

    Michel

  • Hyperactief

    Ik wel, het huis was gewoon te klein Alkien, alhoewel een 36 kamer villa dat voor verzamelaars op een gegeven moment ook is.:D Groetjes v Hyperactief