Beste Alkien,
Laat ik dan nu toch al mijn creativiteit bij elkaar rapen op dezer
regenachtige zondagmiddag, want ik heb me in tijden niet zo
verveeld, en daar zo van genoten :-), om het jou duidelijk te maken,
althans wat ik ervan vind.
Het sleutelwoord is: “associatie”
Stel je vader houdt van timmeren. en overlijdt.
Jij houdt veel van je vader. En je voelt de pijn van het verlies.
Je bent dan wellicht geneigd, de spulletjes die hij gebruikte
bij het timmeren, te bewaren, om zo het idee op te houden dat hij
toch een beetje bij je is.
Of:
Als kind was ik gek van elektronica. Als kind kon ik daar
onbezorgd mee rotzooien, spelen en knutselen.
Later ging ik nadenken, en werd ik me bewust van allerlei
trauma's die ik had opgelopen. Het onbezorgde leek voorbij.
Om toch maar steeds die kindertijd opnieuw en opnieuw te
herbeleven, kan ik de spulletjes van ‘toen’ blijven bewaren en
het laten groeien. Om zo “die goeie ouwe tijd” te blijven vasthouden.
Voorwerpen worden geassocieerd met de beleving van de tijd waarin
ze een rol speelden.
Begrijp je een beetje?
Groet
Michel