Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Alkien
Ha ha Hyper gedrag…….laat dat nou net mijn vriend zijn 
Maar ik begrijp het hoor. 
Groetjes,
Alkien.
Hoi Shryce,
Ik snap wat jij bedoeld. Af en toe gewoon even “er niet meer willen zijn”.
Je ontrekken aan de harde buitenwereld. Ik heb dat ook, dagelijks.
Maar je moet ermee leren leven, zweven helpt dan niet.
Ik ben onlangs zwaar bedreigd, niet omdat ik iets verkeerd doe, maar om een reden die voor mij onduidelijk is. Misschien jalouzie ???
Ik moet hier wel leven met mij twee jongste kinderen.
Ik woon in Amsterdam, zal je misschien al wel duidelijk zijn geworden. 
Maar als ik ga zweven, dan raak ik de realiteit uit het oog. Snap je wat ik bedoel ???
Daarmee kraak ik jou niet af hoor, ben juist alleen maar benieuwd hoe jij met dingen omgaat, je bent nog zo jong.
Groetjes,
Alkien.
Bedankt Alkien! Ik vermoedde al dat het erfelijk kon zijn. Dus je stelt zelf de diagnose vast? Kunnen dieren soms ook ADHD hebben? Mijn hond trilde n.l. ook altijd zo als hij opgewonden was - en dat was hij vaak. Trouwens wat betreft trillende knieën en andere opwindende gebeurtenissen, daar kan ik heel goed tegen.
Of heb het niet eens in de gaten. Groetjes Ellen
Gewoon, met 30 mg Lexapro en 75 mg Maproteline op een dag en een beetje experimenteren met die hoeveelheden en daarbij 4 dagen in de week therapie gedurende een paar jaar nu. Acceptatie en berusting zijn het moeilijkste maar ik ben onderweg en dat is toch uiteindelijk het doel.
Ik ben nooit goed geweest in zweven, ben er behoorlijk allergisch voor, dus dat doe ik sowieso niet, daarom bevalt het boedhisme zo goed, omdat het juist een heel aardse filosofie is zonder al dat gezweef van een religie. Gewoon boter bij de vis, lekker straight zonder al te veel ‘als.. dan’s, ‘maar.. wanneer’s en ‘tenzij.. dat’en.
Maakte ik de indruk op je dat ik zweefde ? Dat verbaast me. Ik probeer alleen te ‘behappen’ wat ik aankan en dat wat ik niet aan kan laat ik voorlopig nog naast me liggen. Dat hoopt op zich wel op en officieel kan dit niet in onze maatschappij dat klopt, dus ben ik blij dat ik mezelf kan onttrekken aan de verplichtingen en niet erg gehinderd wordt door behoeften van goedkeuring door anderen/de maatschappij. Dat is niet iedereen gegeven dat begrijp ik.
Tsja……, als ik mij afvraag ‘ wie ben ik ’, en ik denk daar een antwoord op te weten, hoe weet ik dan dat ik dit kàn weten…… weet ik dit rationeel of gevoelsmatig….
Het blijft toch een mysterie allemaal, en of God ons nou wel of niet geschapen heeft, maakt niet uit, wonderbaarlijk blijft het wel.Het is inderdaad moeilijk om van anderen te houden en het ‘'gekke’' is dat ik wel veel makkelijker van dieren kan houden.
Groeten van azalaia.
ron schreef:
>
> In mijn overtuiging moet God je dit duidelijk maken. Ik
> geloof dat we zelf een vertekend beeld hebben van wie we
> zijn…..dat maakt het voor ons ook zo moeilijk om van
> onszelf en anderen te houden……
>
> Groetjes Ronald
het ‘'gekke’' is dat ik wel veel makkelijker van dieren kan houden….
Gek is het als je zo vervreemd bent van jezelf dat je niet begrijpen kan waarom het makkelijker voor je is om van dieren te houden (dit was een erg lastige zin)
Wat ik bedoel is: als je meer begrip over en van jezelf had zou je het (naar mijn overtuiging) niet meer gek vinden maar juist erg logisch.
Mensen missen vaak begrip voor zichzelf en hun omgeving helpt ze vwb begrip ook vaak niet….
Ik vond mijzelf lang gek en ben uiteindelijk ook eens psychotisch geweest….echt gek zeg maar…..
Pas nadat ik van mijzelf ben gaan houden (op basis van de liefde die ik ervaarde van God voor mij) kreeg ik begrip voor hoe het zover had kunnen komen.
Angst houd ons vaak vast om in stereotypen over onszelf en onze medemensen te blijven denken.
Zonder angst ontstaat er ruimte jezelf te nemen zoals je bent…en dat geeft ruimte om dingen op z'n plek te laten vallen…net als met een puzzel en 10.000 stukjes….
Er ontstaat een helder geheel als je jezelf gunt in rust en geduld en liefde stukje bij beetje jezelf/je relaties/je afkomst/alle faccetten van je leven te herschikken.
In dit proces heb ik gemerkt dat met begrip voor mijzelf er bij mij begrip voor anderen groeit.
En da' s heerlijk!
Helpt ook om te vergeven….
Maar ik houd ook van mijzelf, want zoals ik ben, ben ik precies goed, ik zou niets willen veranderen. Ik kàn wel van anderen houden, als dan die ander ècht is.
Dieren zijn daarentegen wel altijd echt. Ik houd van het pure, het ongesmukte, het niet gespeelde. De hele maatschappij is een spel, vaak ook nog een gemeen spel met veel verliezers en ‘'winnaars’' met op den duur alleen maar verliezers.
Groeten van azalaia.
