Misschien is het volgende wel herkenbaar voor mensen. On line is alles zo verdomd makkelijk van je af te ratelen, zonder echt vreselijk veel moeite, maar online therapie heb ik al eens aangevraagd, maar ik was een te complex geval, maar ik moest toch zeker irl hulp gaan zoeken met mijn verleden…
Nu heb ik inderdaad een complex verleden met scheidingen incest en aanranding door derden, met natuurlijk een paar foute vriendjes, omdat dat immers is wat je als klein kind geleerd hebt, en liefde.. geen idee wat het was. Wat mij alleen irriteerde is dat ik het helemaal niet eens over het verleden wilde hebben, alleen over de combi met mijn relatie nu.
Om dit in die tijd op een rij te krijgen had ik misschien heel kort even overleg nodig met iemand die mij en hem irl niet kende. Maar omdat het dan ineens te complex is, moet je maar naar een echte psycholoog gaan, en echt praten, aller eerst was dat al niet echt waar ik op zat te wachten, plus dat die stap voor mij te groot was.
Nu mijn vraag, hoe zouden jullie dit regelen? Heeft er iemand nog een ander alternatief in gedachte? En hoe kan het toch zo zijn dat het verschil tussen tikken en praten zo groot is, en dus de stap om irl hulp te zoeken eigenlijk door de mensen die het nodig hebben omdat ze nog complexer zijn dan ik, zo groot dat ze het vaak niet doen