stap tussen online en irl

  • lisa84

    Misschien is het volgende wel herkenbaar voor mensen. On line is alles zo verdomd makkelijk van je af te ratelen, zonder echt vreselijk veel moeite, maar online therapie heb ik al eens aangevraagd, maar ik was een te complex geval, maar ik moest toch zeker irl hulp gaan zoeken met mijn verleden…

    Nu heb ik inderdaad een complex verleden met scheidingen incest en aanranding door derden, met natuurlijk een paar foute vriendjes, omdat dat immers is wat je als klein kind geleerd hebt, en liefde.. geen idee wat het was. Wat mij alleen irriteerde is dat ik het helemaal niet eens over het verleden wilde hebben, alleen over de combi met mijn relatie nu.

    Om dit in die tijd op een rij te krijgen had ik misschien heel kort even overleg nodig met iemand die mij en hem irl niet kende. Maar omdat het dan ineens te complex is, moet je maar naar een echte psycholoog gaan, en echt praten, aller eerst was dat al niet echt waar ik op zat te wachten, plus dat die stap voor mij te groot was.

    Nu mijn vraag, hoe zouden jullie dit regelen? Heeft er iemand nog een ander alternatief in gedachte? En hoe kan het toch zo zijn dat het verschil tussen tikken en praten zo groot is, en dus de stap om irl hulp te zoeken eigenlijk door de mensen die het nodig hebben omdat ze nog complexer zijn dan ik, zo groot dat ze het vaak niet doen

  • Mike

    “Nu mijn vraag, hoe zouden jullie dit regelen? Heeft er iemand nog een ander alternatief in gedachte? En hoe kan het toch zo zijn dat het verschil tussen tikken en praten zo groot is, en dus de stap om irl hulp te zoeken eigenlijk door de mensen die het nodig hebben omdat ze nog complexer zijn dan ik, zo groot dat ze het vaak niet doen”

    Het sleutelwoord hierin is “schaamte”. Alles rondom seksuele beschadigingen (incest, verkrachting, verslaving, porno, etc etc) zorgt voor een heleboel schaamte.

    Die schaamte kan zo groot worden dat dit een enorme drempel veroorzaakt om het verhaal met iemand anders te delen. Juist dit delen zorgt voor opluchting en ruimte, maar de voorwaarde is wel: er is vertrouwen nodig. En dat is nu juist zo beschadigt. Een vicieuze cirkel wordt het dan.

    Vanachter je toetsenbord kun je jezelf nog verbergen voor de ander, en toch het verhaal van je aftikken. Maar een op een met een hulpverlener, dan ziet diegene jou, en je wordt geconfronteerd met de schaamte en de pijn in jezelf. Pijn die je al jarenlang wegstopt. En bang om weer te worden gekwetst, afgewezen, etc.

    Ik had onlangs een chat-ontmoeting met iemand, en die ontmoeting vormde aanleiding voor haar om haar verhaal te doen. Ik heb haar een hulpverlener aangeraden, en al pratende heeft zij na een paar maanden de stap gezet. Ze is nu in behandeling en vaart er zeer wel bij.

    Het is vreselijk wat je even opsomt, wat een pijn is je aangedaan. Ik hoop dat je een goede, geduldige hulpverlener zult treffen om stap voor stap de boel op te ruimen en te herstellen. Er is meer mogelijk dan je in eerste instantie denkt.

    Met groet en zegen.

    Mike

  • lisa84

    Bedankt voor je reactie, het onderwerp schaamte klopt op zich wel…. gelukkig voel ik niet echt iets van pijn over het verleden, het is meer dat ik soms iets te kwaad/aggresief ben erdoor, ik heb een enorme gevoelloosheid en een sterk verdedigingsmechanisme ontwikkeld waar niet veel doorheen komt.

    verder is dan inderdaad deels de schaamte een reden om niet te gaan, plus dat ik het idee heb dat ik het allemaal maar alleen moet oplossen, omdat niemand anders dit echt kan oplossen, het is immers zo dat ik uiteindelijk het toch echt zelf moet doen, aan de andere kant zijn het misschien ook allemaal smoesjes richting mezelf, om er maar niet aan te hoeven beginnen..

  • Mike

    Waarom heb je nu je tekst verwijderd?

    Zo heeft een ander er ook niks meer aan :-(

  • lisa84

    zo beter? ondanks de aanpassingen die even echt moesten ;)

  • MDPSY

    Hoi Lisa,

    Ik ben een masterstudent klinische psychologie en stuitte hier toevallig op je bericht. Om je vragen te beantwoorden.

    Nu mijn vraag, hoe zouden jullie dit regelen? Heeft er iemand nog een ander alternatief in gedachte?

    –> Als je het liefst over het internet hulp wilt, kijk dan even bij www.intherapy.nl en www.virenze.nl. Die zijn toonaangevend in Nederland als het gaat om goede, professionele hulp via het internet(ben je hier al geweest?).

    Zo niet, ga dan eerst eens daar kijken. Ook daar kunnen ze trouwens wel zeggen dat reallife therapie voor jou beter is.

    In dat geval kan ik je geruststellen: Er zijn heel veel verschillende soorten therapieeen en het is niet zo dat je bij elke therapeut langdurig over je verleden moet gaan praten, etc.

    Enkele voorbeelden: “Oplossingsgerichte Therapie” gaat heel erg over het ‘nu’ en je verleden wordt daarbij niet als hoofdzaak genomen. Uit je bericht lees ik dat je wellicht enkele trauma's hebt opgelopen die je nu in de weg zitten. Je zou dan kunnen denken aan EMDR-Therapie.

    Dit zijn relatief kortdurende therapieen, die bewezen effectief zijn en waarbij de nadruk niet ligt op het ellenlang praten over je verleden.

    Ga maar eens googlen en vraag je huisarts naar de mogelijkheden als internettherapie niet mogelijk is.

    En hoe kan het toch zo zijn dat het verschil tussen tikken en praten zo groot is, en dus de stap om irl hulp te zoeken eigenlijk door de mensen die het nodig hebben omdat ze nog complexer zijn dan ik, zo groot dat ze het vaak niet doen.

    Op het internet bestaat er veel minder een ‘rem’ om je persoonlijk te uiten dan in het normale leven, zeker als je anoniem bent. Dit heet het 'online disinhibition effect" en iedereen heeft dat. Dus dit geldt niet alleen voor jou. Psychologen erkennen dit ook en daarom is internettherapie ook in opkomst. Het zou dus heel goed kunnen dat over een aantal jaar er wel een online therapie komt die ook voor jou geschikt is.

    Heel veel succes!

  • danja

    beste lisa.ik snap wel dat het een grote stap voor je is maar ik denk ook dat face to face contact in deze wel beter kan zijn.ik heb een hele goede (vrijgevestigde) hulpvrrlener gevonden en ook.al heb ik nog veel problemen,door die hulp gaat het vrel beter met me.neemt.niet weg dat het fijn is om virtuee van je af te praten,ik heb heel veel steun gehad aan mensen via internet,fijne mensen met gelijke ervaringen leren kennen en toen het zo erg was dat ik.erg suicidaal was veeel gehad aan.113 online.je kunt aan je huisarts ook een verwijsbrief vragen voor een vrijgevestigde psycholoog of psychiater.

  • lisa84

    even een korte update.. Ik ben inmiddels omdat ik echt vast ging lopen toch maar met lood in de schoenen naar de huisarts geweest voor een verwijzing, heb ook mijn eerste gesprek nu gehad.. en ja het is dood en dood eng, levert ook thuis nu heftige discussies op omdat ik ineens ff niet zo door kon gaan.. maar het luchte idd wel op.. maar wat was dat dood eng, was bijna nog expres te laat om te zorgen dat ik niet daar binnen nog te lang de tijd had om weg te lopen pff.. maar goed ben dus begonnen.. veel meer kan ik nog niet echt kwijt erover, behalve thanks voor de mensen hier die me toch ff dat steuntje in de rug gegeven hebben..

  • lisa84

    Geloof dat ik er inmiddels aardig aan uit ben.. Schaamte is idd 1 van de meest belangrijke punten, mede omdat ik ook ter plekken ineens merkte hoe moeilijk ik uit mijn woorden kwam, en hoeveel moeite ik had met het aankijken van de psych tijdens de intake.. punt 2.. hoe meer ik ga nadenken over alle keren dat ik hulp gevraagd heb in mijn verleden, hoe vaker ik ontdek dat ik of gewoon tegen een muur aanliep van mensen die niets voor me konden betekenen, of die me lieten zwijgen of die zelf evengoed misbruik van me gingen maken… Misschien is dat dan ook wel 1 van de achterliggende angsten geweest om dan weer irl me kwetsbaar op te gaan stellen, en is het zoveel makkelijker veilig achter je laptopje idd te zitten.. pffff maar goed.. stap 1 is gezet nu nog kijken hoe de rest loopt

    thanks xx lisa

  • Mike

    Goed te horen dat je nu ook een goede ervaring hebt op dit gebied.

    Er is legio hulp voorhanden, maar je blijft zelf verantwoordelijk.

    Heel veel sterkte verder in je genezings- en opruimingsproces.

    En daarbij: Heel veel zegen gewenst. Immers: aan des Heren zegen, is alles gelegen.